Αν πληκτρολογήσεις στο Internet τη λέξη «star» δεν θα τον βρεις εκεί. Ούτε άμα γράψεις loser. Δεν ήταν ο διάδοχος του Ayrton Senna, όπως πολλοί ήλπιζαν. Ήταν όμως ένας μαχητής και μια προσωπικότητα που σπάνια συναντάς σήμερα και πόσω μάλλον στο άκρως ανταγωνιστικό και έντονα παρασκηνιακό περιβάλλον της Formula 1. Ο Felipe Massa, μετά την καρό σημαία στο Grand Prix του Abu Dhabi, πέρασε στην ιστορία των οδηγών οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, τη Formula 1. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 14 χρόνια, 250 εκκινήσεις, 16 pole positions, 11 νίκες, 15 ταχύτερους γύρους, ενώ γεύτηκε τη σαμπάνια ανεβαίνοντας στο βάθρο 41 φορές. Παράλληλα κάλυψε 13771 ανταγωνιστικούς γύρους (αν σκεφτούμε και τις δοκιμές ή τον προσομοιωτή ξεφεύγει πολύ το νούμερο).
Πρώτη εμφάνιση στην Αυστραλία το 2002 με τη Sauber, πρώτο βάθρο το 2006 στη Γερμανία με τη Ferrari, με την πρώτη νίκη του Βραζιλιάνου να έρχεται στο Grand Prix Τουρκίας το 2006, έχοντας πάρει την παρθενική του pole position στον ίδιο αγώνα την προηγούμενη ημέρα. Τελευταία του pole position στην Αυστρία το όχι και τόσο μακρινό 2014, η οποία δεν συνδυάστηκε με νική, αφού έγινε βορά στις ορέξεις των πανίσχυρων Mercedes. Τελευταίο του podium πέρυσι στην Ιταλία, ενώ η τελευταία του νίκη ήρθε το 2008 στο αξέχαστο Grand Prix της πατρίδας του.
Οι σταθμοί της καριέρας του λίγοι (και καλοί). Από την περιστασιακά ανταγωνιστική Sauber, στο μεγάλο άλμα της Ferrari το 2006, όπου έζησε τα πιο όμορφα χρόνια του στη Formula 1, αλλάζοντας τελικά στρατόπεδο το 2014 για λογαριασμό της Williams, στο τιμόνι της οποίας έδωσε χθες την τελευταία του παράσταση. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί θα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν για να δούμε όλες τις στιγμές που θα μείνουν αξέχαστες από το Felipe Massa. Από τα πρώτα χρόνια στη Sauber, στην κορύφωση του 2008, στο ατύχημα του 2009, στη Γερμανία το 2010, στις μάχες με το Hamilton το 2011 και στην υπόκλιση όλων στη Βραζιλία φέτος.
Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση αθλητή και επαγγελματία. Πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος να μιλήσει με όλους, αλλά και σοβαρός όταν φορούσε τη φόρμα του για να μπει στο μονοθέσιο. Πάντοτε με μεστή οδήγηση, χωρίς επιθετικότητα τις περισσότερες φορές, σκεπτόμενος πως το να χάσεις μια θέση είναι προτιμότερο από το να εγκαταλείψεις.
Στο ξεκίνημα του άρθρου τον προσφώνησα «μαχητή». Ναι, ήταν μαχητής. Γιατί η τύχη του γύρισε την πλάτη πολλάκις και κατάφερε σχεδόν πάντα να αντιστρέψει αυτό το κλίμα και να φτάσει το 2008 να είναι για λίγα δευτερόλεπτα Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αλλά και να γίνει ένας εκ των μακροβιότερων οδηγών στην ιστορία της Ferrari. Κατάφερε να επιβιώσει κάτω από συνθήκες πίεσης όταν ήταν στη Ferrari από το 2011 μέχρι τα τέλη του 2013 όταν και αποχώρησε εν τέλει από το Maranello. Σε κάθε αγώνα κρινόταν το μέλλον του στη Scuderia. Και όμως, έκανε καλές εμφανίσεις και στο νήμα κατάφερνε να ανανεώσει για ακόμη έναν χρόνο. Ναι ήταν μαχητής, γιατί τιμούσε τα χρώματα της ομάδας που οδηγούσε και δεν κρυβόταν πίσω από δικαιολογίες για κάποια κακή εμφάνιση και ποτέ δεν εξωτερίκευε κάποια σκέψη του που θα έκανε κακό στην ομάδα. Δέχτηκε να είναι το ξεκάθαρο νούμερο 2 πίσω από τον Alonso μετά το 2010 και την έλευση του ισπανού, συμβιβαζόμενος με το ότι δεν βρισκόταν πλέον στο επίπεδο που ήταν πριν το ατύχημα στην Ουγγαρία το 2009. Πάνω ομώς που πήρε τα «πάνω» του ήρθε το περίφημο “Felipe, Fernando is faster than you” στον αγώνα του Hochenheim το 2010 την ώρα που ήταν πρώτος, για να γκρεμίσει όποια όνειρα έκανε για επιστροφή στο top επίπεδο. Ο Massa άφησε τον Alonso να περάσει και να κερδίσει τον αγώνα. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι αυτό συνέβη ακριβώς ένα χρόνο μετά το ατύχημα του 2009 που παραλίγο να χάσει τη ζωή του. Δέχθηκε λοιπόν να είναι βοηθός του Alonso στην κούρσα για τον τίτλο, τον οποίο παραλίγο να κατακτήσει ο Ισπανός το 2010 και το 2012.
Ο βραζιλιάνος ήταν όπως φαίνεται οδηγός «ψυχολογίας». Όταν κάτι του πήγαινε καλά τότε έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις, ενώ όταν κάτι δεν του πήγαινε όπως επιθυμούσε τότε μπορούσε να κάνει τετ-α-κε σε κάθε σχεδόν γύρο, όπως στο βροχερό Silverstone το 2002 και το 2008, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία του ως οδηγό. Το βρεγμένο δεν ήταν η ειδικεσή του όπως φαίνεται, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτή η αιτία για την οποία ο βραζιλιάνος δεν κατάφερε να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία των παγκόσμιων πρωταθλητών της Formula 1. Τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν στην ατυχία, στα λάθη των μηχανικών, αλλά φυσικά και στο ότι ο Massa δεν ήταν ποτέ ο οδηγός που θα έπαιρνε το κάτι παραπάνω από το μονοθέσιο, όπως έκανε ο μεγάλος Michael Schumacher και σε κάποιες περιπτώσεις ο Alonso, ο οποίος σταθερά έπαιρνε νίκες με τη Ferrari, με την ανταγωνιστικότητα του μονοθεσίου να είναι για εκτός του βάθρου. Κραυγαλέο παράδειγμα στη Μαλαισία το 2012, όταν πήρε τη νίκη σε μικτές συνθήκες, με μια Ferrari που σε στεγνό οδόστρωμα έχανε 1,5 δευτερόλεπτο στο γύρο από τη Sauber του Perez! Ο Massa δεν έδειξε να μπορεί να καταφέρει κάτι ανάλογο. Οδηγούσε το μονοθέσιο οριακά αλλά πάντα με βάση τη δυνατότητα που είχε το μονοθέσιο. Ίσως και να μην είδαμε ποτέ αυτά που μπορούσε πραγματικά να κάνει ο βραζιλιάνος, αφού μετά το ατύχημα του 2009 επέστρεψε εμφανώς επηρεασμένος και έχοντας χάσει λίγη από τη σπιρτάδα του παρελθόντος. Όπως προαναφέρθηκε όμως ο Massa ήταν οδηγός ψυχολογίας και άρα η πίεση των ανθρώπων της Ferrari για αποτελέσματα και η αμφισβήτηση της ικανότητας του για μια θέση στη Scuderia σίγουρα δεν τον άφησαν να εκπτύξει όλο του το ταλέντο. Άλλωστε όταν ολόκληρος Schumacher βάζει τέλος στην καριέρα του το 2006 ώστε να παραμείνει κενή θέση για το Felipe, με την άφιξη του Raikkonen το 2007, τότε όλοι καταλαβαίνουμε την αξία που είχε ο βραζιλιάνος στα μάτια του επτάκις παγκόσμιου πρωταθλητή και όχι μόνο.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή λίγο. Όλα ξεκίνησαν στις 25 Απριλίου του 1981 στο Sao Paolo της Βραζιλίας. Εκεί γεννήθηκε μια νέα ελπίδα για τη Βραζιλία όσον αφορά το διάδοχο του μεγάλου Ayrton Senna. Το όνομά του Felipe Massa. Ήταν μόλις 13 ετών όταν την πρωτομαγιά του 1994 έχασε τη ζωή του ο Senna στην Imola. Παράλληλα, ο έτερος ελπιδοφόρος βραζιλιάνος Rubens Barrichello είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στην Formula 1 με τη Jordan. Τελικά ο Barrichello και ο Massa είχαν παράλληλους βίους στη Formula 1, αφού και οι δύο έμειναν χωρίς τίτλο, δέχθηκαν να είναι νούμερο 2 στη Ferrari και τελείωσαν την καριέρα τους στη Williams, κάνοντας χαρούμενους τους βραζιλιάνους με τις νίκες που κατέκτησαν. Αγαπούσε από μικρός το άθλημα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του τόνισε πως σκαρφίστηκε έναν τρόπο για να μπει μέσα στο paddock και να δει τα ινδάλματά του. Μετέφερε τα υλικά στον σεφ ομάδας της Formula 1, με αποτέλεσμα να έχει πρόσβαση στα paddock. Μετά από κάποια χρόνια ο Massa, όταν ήταν πλέον στη Formula 1, συνάντησε τον σεφ και του εξήγησε πως είναι αυτό το παιδάκι που του έφερνε τα υλικά τότε στο paddock. Αν μη τι άλλο συγκινητική ιστορία.
Τα πρώτα βήματα του νεαρού Felipe ήταν στα καρτ για 6 χρόνια μέχρι το 1998. Στη συνέχεια μεταπήδησε στη Formula Chevrolet όπου τη δεύτερη σεζόν του κατέκτησε το πρωτάθλημα. Το 2000 ήρθε στην Ευρώπη για να συμμετάσχει στην ιταλική Formula Renault και στην ευρωπαϊκή, κατακτώντας την πρώτη θέση και στα δύο αυτά πρωταθλήματα. Αργότερα, επέλεξε να πάει στη Euro Formula 3000, όπου κέρδισε 6 από τους 8 αγώνες και φυσικά το πρωτάθλημα. Η Sauber του έδωσε το βάπτισμα του πυρός στη Formula 1, προσφέροντάς του θέση test driver και στη συνέχεια θέση κανονικού οδηγού της ομάδας ενόψει 2002. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
2002: Το δύσκολο αλλά ελπιδοφόρο ξεκίνημα
Η καριέρα του Massa στη Formula 1 ξεκίνησε στην ομάδα της Sauber, με teammate του τον Nick Heidfeld. Ο βραζιλιάνος έδειξε πως είναι ανταγωνιστικός, ωστόσο η συνολική του παρουσία επισκιάστηκε από τα οδηγικά του λάθη με συνέπεια 8 εγκαταλείψεις. Η πέμπτη θέση που κατέκτησε στην Ισπανία και οι τέσσερις βαθμοί που συνέλεξε στο πρωτάθλημα δεν στάθηκαν ικανοί να του χαρίσουν μια θέση στην ομάδα της Sauber ενόψει της επόμενης χρονιάς. (13η θέση)
2003: Το ταλέντο του δεν πήγε χαμένο
Η Ferrari έδειξε εμπιστοσύνη στον Massa και του διέθεσε την θέση τρίτου οδηγού της Scuderia. Αυτή η χρονιά ίσως ήταν κομβική για την εξέλιξή του. Πήρε αρκετά χιλιόμετρα πίσω από το τιμόνι της Ferrari και η εμπλοκή του σε μια ομάδα top-class τον τροφοδότησε με αρκετή εμπειρία και ωριμότητα.
2004: Η δεύτερη ευκαιρία
Μάζι με τον Giancarlo Fishichella, o Massa πήρε την άλλη θέση του οδηγού της Sauber για το 2004. Σκόραρε 12 πόντους, 10 πιο λίγους από τον ταλαντούχο ομόσταυλό του, έχοντας καλύτερη θέση την τέταρτη στο βέλγικο Grand Prix. Κατέκτησε την 12η θέση στο πρωτάθλημα.
2005: Η πρώτη έκρηξη
Ο βραζιλιάνος έδειχνε να έχει αποκτήσει πλέον εμπειρίες, γεγονός που αποτυπώθηκε έμπρακτα, αφού το 2005 με τον πρωταθλητή του 1997 Jacques Villeneuve ως teammate, κατάφερε να τερματίσει με μεγάλη συχνότητα μπροστά του και εν τέλει κατέκτησε περισσότερους πόντους στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, συλλέγοντας 11 πόντους και καταλαμβάνοντας την 13η θέση, πνιγμένος στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας της Sauber. Σε αυτό το σημείο πήραν σάρκα και οστά τα όνειρά του, αφού η Ferrari ενόψει 2006 του έδωσε τη θέση του δεύτερου οδηγού της Scuderia, ως παρτενέρ του μεγάλου Michael Schumacher.
2006: Οι πρώτες νίκες
Η Ferrari είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Ο Felipe πλέον μάχεται για βάθρα, νίκες και προσπαθεί να βοηθήσει όσο μπορεί τον Schumacher στη μάχη που δίνει με τον Alonso για το παγκόσμιο στέμμα. Η αρχή ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Σπινάρισμα στον πρώτο αγώνα στο Bahrain, πέμπτος στη Μαλαισία (ξεκίνησε 21ος όμως), ατύχημα στο qualifying αλλά και στην πρώτη στροφή του αγώνα στην Αυστραλία. Το πρώτο βάθρο έρχεται στη Γερμανία, με την τρίτη θέση που κατακτά εκεί. Μετά, Grand Prix Τουρκίας. Ας κάνουμε μια στάση εδώ.
Ο Massa κατακτά την pole position και το όνειρό του για νίκη είναι πιο ρεαλιστικό από ποτέ. Κάνει εξαιρετικό αγώνα και επιτέλους έρχεται η παρθενική νίκη του βραζιλιάνου, αφήνοντας πίσω του τον Schumacher και τον Alonso, οι οποίοι δίνουν εξαιρετική μάχη μέχρι την καρό σημαία, με τον ισπανό να τερματίζει δεύτερος στο νήμα.
Τη σεζόν αυτή ανέβηκε άλλες 3 φορές στο βάθρο, με την πιο όμορφη στιγμή της καριέρας του σύμφωνα με τον ίδιο να έρχεται στις 22 Οκτωβρίου και το Grand Prix της Βραζιλίας. Εκεί έρχεται η δεύτερη pole position και εν συνεχεία η δεύτερη νίκη του, η οποία όμως ήταν μπροστά στο κοινό του. Πολλοί θυμούνται να παίρνει από κάποιον μια βραζιλιάνικη σημαία και να την κυματίζει μέχρι να φτάσει στα pits. Τη χρονιά αυτή τερμάτισε τρίτος με 80 βαθμούς, με τον Alonso να είναι πρωταθλητής. Ο Schumacher αποσύρθηκε (για πρώτη φορά) στο τέλος εκείνης της σεζόν, ώστε να αφήσει χώρο για το Massa, ώστε να παραμείνει στη Ferrari.
2007: Στη σκιά του Raikkonen
Ο ερχομός του Raikkonen ήταν μια πρόκληση για το Massa. Πλέον δεν ήταν το ξεκάθαρο νούμερο 2 και καλούταν να αποδείξει ότι δίκαια βρίσκεται στη Ferrari, αλλά και ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει. Είχε κάποιες ατυχίες στην αρχή στην Αυστραλία, αφού είχε πρόβλημα στο κιβώτιο στις κατατακτήριες και τερμάτισε έκτος στον αγώνα. Στη Μαλαισία ενώ είχε την pole position έχασε έδαφος στην πρώτη στροφή και τερμάτισε πέμπτος τελικά. Έκανε νίκες σε Bahrain και Ισπανία, με ισάριθμες pole positions, ενώ ήταν τρίτος στο Monaco. Στη Γερμανία είχε επαφή με τον Alonso, ο οποίος με αυτόν τον τρόπο πήρε τη νίκη, ενώ ο Massa του απέδωσε άσεμνους χαρακτηρισμούς όταν ανέβηκαν στο βάθρο των νικητών. Έκανε νίκες επίσης στην αγαπημένη του Τουρκία, ενώ ακυρώθηκε από τα αποτελέσματα στο Grand Prix Καναδά επειδή πέρασε το Pit lane ενώ είχε ερυθρό σηματοδότη. Στη Βραζιλία ήταν στην πρώτη θέση, αλλά άφησε το Raikkonen να περάσει για να πάρει τη νίκη που ισοδυναμούσε με το παγκόσμιο πρωτάθλημα, το τελευταίο για τη Ferrari. Κατετάγη τελικά τέταρτος στο πρωτάθλημα με 94 βαθμούς, πίσω από το Raikkonen και τις δύο McLaren των Fernando Alonso και Lewis Hamilton.
2008: Το peak της καριέρας του
Η αρχή της σεζόν αν μη τι άλλο δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε. Εγκατάλειψη στην Αυστραλία λόγω μηχανικού προβλήματος, εγκατάλειψη στη Μαλαισία μετά από σπινάρισμα ενώ ήταν δεύτερος. Ίσως να μην μπορούσε να προσαρμοστεί στην απουσία του Traction Control που επιβλήθηκε το 2008. Η συνέχεια μας διαψεύδει κατηγορηματικά. Νίκη στο Bahrain, δεύτερος στην Ισπανία, πίσω από το Raikkonen, ενώ πέτυχε την τρίτη συνεχόμενη νίκη του στην Τουρκία.
Στο βροχερό Μονακό το 2008, ο Massa πήρε την pole, ήταν μπροστά στους πρώτους γύρους, αλλά έχασε τον έλεγχο της Ferrari στην πρώτη στροφή και ο Kubica πήρε την πρωτοπορία, προτού την κατακτήσει με πολύ καλή οδήγηση και στρατηγική ο Lewis Hamilton, με το Massa να τερματίζει τρίτος τελικά πίσω από τον Kubica.
Στον Καναδά έκανε ένα φημισμένο διπλό προσπέρασμα στη φουρκέτα, ενώ τερμάτισε πέμπτος, με τον Raikkonen και τον Hamilton να εγκαταλείπουν μετά από σύγκρουση στο pit lane.
Στη Γαλλία είδε πρώτος την καρό σημαία, παίρνοντας και την πρωτοπορία του πρωταθλήματος. Στο βροχερό Silverstone στη συνέχεια έκανε έναν πολύ κακό αγώνα, με πολλά τετ-α-κε και κακό γυρολόγιο και πλέον ήταν ισόβαθμος με Hamilton και Raikkonen στους 48 βαθμούς. Στη Γερμανία τερμάτισε τρίτος και ήταν και τρίτος πλέον στο πρωτάθλημα.
Στην Ουγγαρία έκανε έναν εκπληκτικό αγώνα, αφήνοντας πίσω του με μια απίστευτη εκκίνηση τους δύο οδηγούς της McLaren. Όλα πήγαιναν ιδανικά αλλά δυστυχώς τον πρόδωσε ο κινητήρας της Ferrari ένα γύρο πριν το τέλος, με τον Massa και τους απανταχού φίλους της Ferrari να πιάνουν το κεφάλι τους και να μην πιστεύουν την ατυχία που είχαν. Στον αγώνα αυτόν κέρδισε για πρώτη και τελευταία φορά ο Heikki Kovalainen.
Η συνέχεια δόθηκε με το Grand Prix Ευρώπης, το οποίο διεξάγη στη Βαλένθια της Ισπανίας. Ο βραζιλιάνος δεν είχε κανένα πρόβλημα να κατακτήσει τη νίκη και να κάνει απόσβεση της ζημιάς που του προκάλεσε η εγκατάλειψη στην Ουγγαρία. Πλέον βρισκόταν 6 βαθμούς πίσω από τον Hamilton και 7 από τον Raikkonen.
Το Grand Prix στο Βέλγιο έφερε τα πάνω-κάτω όσον αφορά τον παγκόσμιο τίτλο. Ήταν ένας από τους καλύτερους αγώνες που έχουμε δει μέχρι σήμερα τον 21ο αιώνα. Δύο γύρους πριν το τέλος ο Raikkonen μονομαχεί με τον Hamilton για την πρώτη θέση με τον Massa τρίτο. Ο Raikkonen μπαίνοντας στον προτελευταίο γύρο δέχεται επίθεση και εν τέλει το προσπέρασμα του Hamilton, ενώ είχε προηγηθεί επαφή των δύο στο σικέιν που οδηγεί στην ευθεία εκκίνησης τερματισμού, με το Hamilton να κόβει ευθεία σχεδόν το chicane, γεγονός που έπαιξε ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα του αγώνα. Ο Raikkonen μένει πίσω από τον Hamilton, αλλά στη στροφή 11 ο βρετανός βγαίνει εκτός πίστας και ο φινλανδός περνάει μπροστά. Αυτό όμως συνέβη για κάποια μέτρα, αφού στην αμέσως επόμενη στροφή ο Raikkonen κάνει τετ-α-κε και ο Hamilton ανακτά την πρωτοπορία. Ο Massa αρχίζει να τους πλησιάζει, την ώρα που ο Raikkonen πιέζει για να ανακτήσει την πρωτοπορία. Τρεις στροφές πριν την ευθεία εκκίνησης τερματισμού ο φινλανδός πατάει στα βρεγμένα curbs και στα slick ελαστικά της Bridgestone γλιστρούν, με αποτέλεσμα να σπινάρει και να καταλήξει στον τοίχο. O Hamilton στον τελευταίο γύρο κάνει μια μεγάλη διαφορά από το Massa, αλλά δεν στάθηκε ικανή να του δώσει τη νίκη, αφού πήρε ποινή 25 δευτερολέπτων για το ότι έκοψε το chicane στη μάχη του με το Raikkonen. Συνεπώς, η νίκη κατέληξε στον Massa, ο οποίος βρισκόταν πλέον 2 βαθμούς πίσω από τον Hamilton, αφήνοντας τρίτο τον Raikkonen τρεις βαθμούς πίσω του.
Στη βροχερή Monza το 2008 είχαμε την ανέλπιστη και παρθενική νίκη του Sebastian Vettel και της Torro Rosso. Ο Massa τερμάτισε έκτος και ο Hamilton έβδομος, με 1 μόλις βαθμό πλέον να τους χωρίζει.
Ερχόμαστε στο Grand Prix Σιγκαπούρης. Πολλοί λένε ότι το πρωτάθλημα κρίθηκε εδώ. Βέβαια το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος 18 (τότε) αγώνων και όχι ένας αγώνας μόνο. Ας δούμε τι έγινε ακριβώς. Ο Massa είχε την pole position και μετά το πέρας 14 γύρων επισκέφθηκε τα pit της Ferrari, ενώ ήταν πρώτος, καθώς είχαμε αυτοκίνητο ασφαλείας στην πίστα με το περίφημο ατύχημα του Nelson Piquet Jr που αργότερα έγινε το σκάνδαλο crash gate, δηλαδή ήταν ένα ατύχημα στημένο, ώστε ο Alonso να μπει τη σωστή στιγμή στα pits και να βγει μπροστά στη συνέχεια. Όμως στο pit stop του Massa έγινε ένα ολέθριο λάθος. Η Ferrari δοκίμαζε ένα νέο σύστημα με ερυθρό και πράσινο σηματοδότη, ώστε να αντικαταστήσει τον loli-pop man που έκανε σήμα στον οδηγό να ξεκινήσει μετά την ολοκλήρωση του pit stop. Όταν θα άναβε πράσινο ο οδηγός μπορούσε πλέον να φύγει. Δυστυχώς το φως αυτό άναψε όταν ο σωλήνας ανεφοδιασμού ήταν ακόμη στο αυτοκίνητο του Massa, με αποτέλεσμα ο βραζιλιάνος να ξεκινήσει και να αρχίσει να σύρει τη μάνικα μέχρι το τέλος του Pit Lane, μέχρι να έρθουν οι άνθρωποι της Ferrari και να την βγάλουν από το μονοθέσιο για να συνεχίσει κανονικά τον αγώνα του. Ο Hamilton τερμάτισε τρίτος ενώ ο Massa 13ος, με την ψαλίδα να ανοίγει στους 7 βαθμούς.
Συνέχεια στην Ιαπωνία και στο Fuji, όπου ο Massa εκκίνησε πέμπτος με τον Hamilton στην pole. Ο βρετανός είχε επαφή με τον Raikkonen, γεγονός που του επέφερε ποινή διέλευσης από τα pit. Πρώτα όμως ο βρετανός μετά την επαφή έπεσε στην έκτη θέση, δηλαδή μια πίσω από τον Massa, τον οποίο προσπάθησε να περάσει στον δεύτερο γύρο. Οι δύο οδηγοί συγκρούστηκαν, ο Hamilton έχασε πολλές θέσεις και επιπλέον έπρεπε να εκτίσει και την ποινή που είχε, ενώ στον Massa επιβλήθηκε επίσης ποινή διέλευσης. Τελικά τερμάτισε όγδοος, αλλά πήρε την έβδομη θέση, λόγω ποινής στον Bourdais.
Στο κινέζικο Grand Prix που ακολούθησε ο Massa έμεινε πίσω από τον Hamilton, ενώ ο Raikkonen του παραχώρησε την δεύτερη θέση για να τον βοηθήσει να μην χάσει πολλούς βαθμούς για το πρωτάθλημα, με τον Massa να είναι δεύτερος, την ώρα που ο Hamilton είχε διευρύνει τη διαφορά στους 7 πόντους.
Όλα πλεον κρίνονται στη Βραζιλία. O Massa κάνει ένα τέλειο σαββατοκύριακο κατακτώντας την pole position, ενώ στον αγώνα δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάρει τη νίκη. Οι συνθήκες ήταν μικτές στους τελευταίους γύρους, με τη βροχή να αρχίσει να πέφτει και τους περισσότερους οδηγούς να βάζουν ενδιάμεσα, ενώ κάποιοι τόλμησαν να μείνουν με τα slick. Ένας από αυτούς ήταν και ο Timo Glock της Toyota. Μπαίνοντας στον τελευταίο γύρο ο Glock ήταν τέταρτος και ο Vettel είχε περάσει τον Hamilton και ο Massa υπό αυτές τις συνθήκες στεφόταν παγκόσμιος πρωταθλητής. Ο Massa κερδίζει το Grand Prix της πατρίδας του για δεύτερη φορά και πλέον περιμένει την τελική κατάταξη. O Glock υποφέρει με τα slick ελαστικά σε βρόχινες πλέον συνθήκες και ο Hamilton το εκμεταλλεύεται και περνά στην πέμπτη θέση και τελικά κατακτά εκείνος το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Κανείς δεν θα ξεχάσει το contrast των συναισθημάτων από τη μια πλευρά να πανηγυρίζουν στη Ferrari και ο πατέρας του Massa μαζί και να τους κόβεται η μιλιά στην κυριολεξία όταν τελικά μαθαίνουν πως ο βρετανός της McLaren είναι πρώτος και όχι ο Felipe και από την άλλη τους μηχανικούς της McLaren και την τότε μνηστή του Nicole Scherzinger να χοροπηδούν και να πανηγυρίζουν έξαλλα την κατάκτηση του παγκοσμίου πρωταθλήματος. Πρόκειται για μια εποποιία, ένα παραμύθι με happy end για μια από τις δύο πλευρές, αυτή της McLaren. Κανείς δεν ξεχνά τα δάκρυα του Massa στο βάθρο και την αποθέωση από τους χιλιάδες βραζιλιάνους που βρίσκονταν στις εξέδρες του Interlagos. Κάπως έτσι η μεγάλη και μοναδική όπως αποδείχθηκε ευκαιρία να κατακτήσει το παγκόσμιο στέμμα χάθηκε για τον Massa.
2009: Το ατύχημα
Είναι μια μεταβατική χρονιά για την Formula 1, αφού η σχεδίαση των μονοθεσίων αλλάζει και φυσικά οι ρυθμίσεις στο στήσιμο των μονοθεσίων. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα πως επηρέασε την Ferrari και τη McLaren, οι οποίες από εκεί που έδιναν μάχη για τη νίκη, πλέον έδιναν μάχη για τις θέσεις 4-6 και σε κάποιες περιπτώσεις για το βάθρο, με την Brawn GP των Button και Barrichello να διαλύουν τον ανταγωνισμό και να κάνουν περίπατο κυριολεκτικά. Στην Αυστραλία εγκαταλείπει να μηχανικό πρόβλημα, στη Μαλαισία είναι ένατος όταν διακόπτεται ο αγώνας και δεν παίρνει βαθμούς, στην Κίνα πάλι εγκαταλείπει με πρόβλημα στο KERS, στο Bahrain τερματίζει 14ος χωρις να χρησιμοποιεί το KERS και με πρόβλημα στην εμπρός αεροτομή.
Στην Ισπανία η Ferrari ενισχύθηκε με νέο αεροδυναμικό πακέτο και ο Massa βρισκόταν στην τρίτη θέση μέχρι 10 γύρους πριν το τέλος, όταν του έδωσαν εντολή να μειώσει ρυθμό για να εξοικονομήσει καύσιμα μέχρι το τέλος, λόγω μιας αστοχίας στον προηγούμενο ανεφοδιασμό του, τερματίζοντας πέμπτος τελικά. Στο μαγευτικό Μονακό η Ferrari παρουσιάστηκε πιο ανταγωνιστική και ο Massa πήρε την τέταρτη θέση. Το πρώτο βάθρο της χρονιάς εκείνης ήρθε στο μέρος που είχε πάρει και το πρώτο βάθρο της καριέρας του, στο Nurburgring της Γερμανίας, με μια αξιοπρεπή τρίτη θέση.
Ο επόμενος αγώνας έμελλε να καθορίσει πολλά όσον αφορά τη ζωή και την καριέρα του Felipe Massa. Grand Prix Ουγγαρίας. Δεύτερη περίοδος κατατακτηρίων και ο Massa κάνει χρονομετρημένο γύρο. Μπροστά του ο συμπατριώτης του, οδηγός της Brawn, ο Rubens Barrichello. Ως δια μαγείας αποκολλάται από το πίσω μέρος του μονοθεσίου της Brawn ένα ελατήριο της πίσω ανάρτησης, το οποίο βρήκε τον Felipe Massa στο κράνος την ώρα που αυτός κινούταν με περισσότερα από 250 χιλιομετρα την ώρα. Αμέσως ο βραζιλιάνος έχασε τις αισθήσεις του και η ακυβέρνητη Ferrari του κατέληξε στα προστατευτικά λάστιχα. Αγωνία παντού. Ο Massa διακομίζεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο της Βουδαπέστης, όπου χειρουργείται στο αριστερό μάτι. Ευτυχώς όλα πήγαν κατ’ευχήν και ο βραζιλιάνος πήρε σύντομα εξιτήριο και επέστρεψε στην πατρίδα του για ανάρρωση. Στο τέλος της χρονιάς έδωσε και την καρό σημαία του τερματισμού, χρίζοντας τον Button παγκόσμιο πρωταθλητή.
2010: Η επιστροφή
Ο Felipe έχει πλέον αναρρώσει και έχει τη δυνατότητα να αγωνιστεί ξανά. Αυτή τη φορά έχουν αλλάξει οι ισορροπίες με την έλευση του Fernando Alonso.
Στον πρώτο αγώνα στο Bahrain τερματίζει δεύτερος πίσω από τον Alonso. Στην Αυστραλία ανεβαίνει στο τρίτο σκαλί του βάθρου, όντας πρώτος στο πρωτάθλημα. Όμως οι χαμηλές πτήσεις σε Μαλαισία και Κίνα με έβδομη και ένατη θέση αντίστοιχα τον ρίχνουν στη κατάταξη. Ακολούθησε η έκτη θέση στην Ισπανία και η τέταρτη στο Μονακό. Μετά άρχισαν τα πολύ κακά αποτελέσματα, ελλείψει ανταγωνιστικότητας της Ferrari φυσικά. Έβδομος στην Τουρκία,15ος στον Καναδά μετά από ένα λάθος στην αρχή του αγώνα,11ος στη Βαλένθια,15ος στο Silverstone.
Στη Γερμανία τα πράγματα άλλαξαν άρδην για το βραζιλιάνο αλλά και τη Ferrari. Ο Massa παίρνει την πρωτοπορία του αγώνα στην πρώτη στροφή μπροστά από Alonso και Vettel.
Στη συνέχεια του αγώνα ο Alonso πλησιάζει τον Massa και σε αυτό το σημείο επεμβαίνει ο μηχανικός του, Rob Smedley, ο οποίος του λέει μέσα από την ενδοεπικοινωνία το περίφημο: «Felipe, Fernando is faster than you». Σύμφωνα με αυτήν την εντολή ο Massa έπρεπε να αφήσει τον Alonso να περάσει για το πρωτάθλημα. Την εποχή εκείνη δεν επιτρέπονταν οι εντολές σε οδηγούς να αφήνουν τον έτερο οδηγό της ομάδας να προσπεράσει και φυσικά ξέσπασε σκάνδαλο. Ο Massa, πάντοτε ομαδικός παίκτης, άφησε τελικά τον Alonso να περάσει για το καλό της ομάδας, εμφανώς όμως εκνευρισμένος από την απώλεια της πρώτης θέσης, που σημειωτέον ήταν ένα χρόνο ακριβώς μετά το τρομακτικό του ατύχημα στη Βουδαπέστη.
Τέταρτη θέση στην Ουγγαρία και το Βέλγιο, ενώ ήρθε ένα βάθρο στην Ιταλία. Στην Σιγκαπούρη ήρθε όγδοος. Στην Ιαπωνία εγκατέλειψε μετά από σύγκρουση με τον Liuzzi, ενώ ήρθε ένα βάθρο στη Νότια Κορέα, σε έναν συναρπαστικό αγώνα με βροχή που κράτησε πάνω από τρεις ώρες, νικητής του οποίου ήταν ο Fernando Alonso. Τελείωσε τη σεζόν με 15η θέση στη Βραζιλία και 10η στο Abu Dhabi, στην έκτη θέση του πρωταθλήματος με 144, αρκετά πίσω από τον δεύτερο στο πρωτάθλημα Alonso, με το συμβόλαιό του τελικά να ανανεώνεται μέχρι το 2012.
2011: Συγκρούσεις με Hamilton, αρχή της αμφισβήτησης
Η Ferrari ήταν ακόμη ένα σκαλί πιο κάτω σε σχέση με το 2010, οπότε αυτό επηρέασε και τις επιδόσεις του Massa, ο οποίος τερμάτισε ένατος στην Αυστραλία και πέμπτος (μπροστά από τον Alonso) στη Μαλαισία. Στην Κίνα τερμάτισε έκτος και πάλι μπροστά από τον Alonso. 11η θέση στην Τουρκία, λόγω κακού pit stop, εγκατάλειψη στην Ισπανία.
Στο Μονακό αρχίζουν οι «κοκκορομαχίες» με τον Hamilton, όταν και συγκρούονται στον 32ο γύρο, με το Massa να έχει σπασμένη αεροτομή μπαίνοντας στο τούνελ και τελικά να καταλήγει στον τοίχο καταστρέφοντας τη Ferrari του, με σωρεία παραπόνων από τον βραζιλιάνο προς το βρετανό.
Ακολούθησαν μια έκτη θέση στον Καναδά και τρεις συνεχόμενες πέμπτες σε Βαλένθια, Silverstone και Γερμανία, προτού ακολουθήσει μια ακόμη μέτρια έκτη θέση στην Ουγγαρία.
Τερμάτισε όγδοος στο Βέλγιο, και μόλις έκτος στη Monza.
Στην Σιγκαπούρη, καθώς έδινε μάχη με τον Hamilton για την όγδοη θέση, αμυνόμενος οδήγησε το βρετανό να πέσει πάνω στο πίσω δεξί ελαστικό του, με αποτέλεσμα το κλατάρισμα και την καταστροφή του αγώνα του βραζιλιάνου. Στο τέλος του αγώνα ο Massa βρήκε τον Hamilton και τον χτύπησε στην πλάτη ειρωνικά για τη σύγκρουση αυτή.
Ακολούθησε ακόμη μια σύγκρουση στην Ιαπωνία, στα φρένα για το τελευταίο chicane, όπου είχαν συγκρουστεί και ο Senna με τον Prost κάποτε, με τον Massa να αποκομίζει ένα μικρό πρόβλημα στην αεροδυναμική του μονοθεσίου, τερματίζοντας όμως εβδομος. Στη Νότιο Κορέα τερμάτισε έκτος, ενώ στην Ινδία είχε ατύχημα στις κατατακτήριες, όπου διέλυσε την εμπρός δεξιά ανάρτηση, όπως εν συνεχεία στον αγώνα. Είχε προηγηθεί η τέταρτη κατά σειρά σύγκρουσή τους καθώς ο βραζιλιάνος έκλεισε τη γραμμή του σε μια στροφή της πίστας και ο Hamilton έπεσε πάνω του, με τον οδηγό της Ferrari τελικά να παίρνει ποινή για αυτό. Η χρονιά τελείωσε με δύο πέμπτες θέσεις σε Abu Dhabi και Βραζιλία και την έκτη θέση στο πρωτάθλημα με 118 βαθμούς.
2012: Χάνεται στη σκιά του Alonso
Η έβδομη σεζόν του Felipe με τα κόκκινα δεν ήταν καλή. Με ένα λίγο καλύτερο μονοθέσιο από αυτό του 2011 μένει πολύ πίσω από τον Alonso, ο οποίος μάχεται για το πρωτάθλημα.
Οι πρώτοι του πόντοι ήρθαν με μια ένατη θέση στο Bahrain. Από εκεί και πέρα η έκτη θέση στο Μονακό είναι το μόνο αξιοσημείωτο στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος.
Το δεύτερο κομμάτι του πρωταθλήματος ξεκίνησε στο Silverstone, όπου πήρε την τέταρτη θέση. Πολλές χαμηλές πτήσεις με το βραζιλιάνο να μένει πολύ συχνά εκτός βαθμολογούμενης δεκάδας. Στο Βέλγιο τερμάτισε πέμπτος έχοντας εκκινήσει 14ος. Στην Ιταλία εκκίνησε τρίτος, στην πρώτη στροφή ανέβηκε δεύτερος, αλλά τερμάτισε τέταρτος.
Στην Ιαπωνία, στη Σουζούκα, ξεκίνησε δέκατος και τερμάτισε δεύτερος, ανεβαίνοντας στο βάθρο για πρώτη φορά μετά το 2010. Στην Κορέα τερμάτισε τέταρτος, αλλά μπορούσε κάτι περισσότερο, αλλά μπροστά του ήταν ο Alonso,τον οποίο βοηθούσε για το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ακολούθησε μια έκτη θέση στην Ινδία, μια έβδομη στο Abu Dhabi και μια τέταρτη στις ΗΠΑ. Στη Βραζιλία όπου είχαμε δράμα με μικτές συνθήκες και τον Vettel να μάχεται με τον Alonso, ο Massa ήταν δεύτερος αλλά άφησε τον Alonso να περάσει για να αυξήσει τις πιθανότητές του για το πρωτάθλημα, με τον Felipe να τερματίζει στο βάθρο.
Ο Vettel στέφεται για τρίτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής, ενώ ο Massa παίρνει την έβδομη μόλις θέση στο πρωτάθλημα με 122 βαθμούς, η οποία ήταν ικανή για να του δώσει το τιμόνι της Ferrari και ενόψει 2013.
2013: Τελευταία χρονιά στο Maranello
To 2013 ξεκίνησε καλά για το Massa, ο οποίος τερμάτισε τέταρτος στην Αυστραλία, πέμπτος στη Μαλαισία, έκτος στην Κίνα, ενώ στην Ισπανία ανέβηκε στο τρίτο σκαλί του βάθρου, με τον Alonso να κερδίζει το Grand Prix της πατρίδας του. Στο Μονακό είχε ατύχημα στην St Devote, ενώ στον Καναδά ήταν όγδοος, στη Βρετανία έκτος, στη Γερμανία εγκατέλειψε ενώ βρισκόταν στην έκτη θέση. Το καλοκαιρινό διάλλειμα ήρθε μετά από μια άσημη όγδοη θέση στην Ουγγαρία.
Στο Βέλγιο κατετάγη δέκατος μετά από λάθος απόφαση της Ferrari να τον αφήσει στα pits ενώ στέγνωνε η πίστα, διότι θεωρούσαν πως ο βραζιλιάνος είχε κάνει χρόνο ικανό για την pole position που κατείχε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Στη συνέχεια τερμάτισε τέταρτος στην Ιταλία, έκτος στη Σιγκαπούρη, ενώ στη συνέχεια μια τέταρτη θέση στην Ινδία ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Τελικά κατέλαβε την όγδοη θέση στο πρωτάθλημα και η Ferrari τελικά δεν του επέκτεινε το συμβόλαιο.
2014: Η μετάβαση
Μετάβαση όχι μόνο για τον Massa αλλά και για ολόκληρη την Formula 1. Αλλαγή κινητήρων, περνώντας στην υβριδική εποχή των v6 turbo κινητήρων, αλλαγή σκυτάλης στην κορυφή, με την Mercedes να κυριαρχεί. Ο Massa αλλάζει στρατόπεδο και υπογράφει στη Williams. Μπορεί να φάνηκε ως ένα βήμα πίσω, αφού η άλλοτε παγκόσμια πρωταθλήτρια ομάδα, δεν ήταν ανταγωνιστική για πολλά χρόνια. Όμως, η αλλαγή των κινητήρων και η υιοθέτηση του κινητήρα της Mercedes από τη Williams έπαιξαν καταλυτικό ρόλο και ανέβασαν την ανταγωνιστικότητα της ομάδας του Sir Frank Williams.
Ο Massa πλέον είχε (μέχρι και το τέλος) ως teammate τον ελπιδοφόρο φινλανδό Valterri Bottas. Η σεζόν του είναι αρκετά καλή, η Williams σε αρκετούς αγώνες είναι ακόμη και μπροστά από τις Ferrari και ο Massa κατακτά την πρώτη του pole position μετά το 2008 και το Grand Prix Βραζιλίας, στην πίστα της Αυστρίας, η οποία όμως δεν συνδυάζεται με νίκη, τερματίζοντας τέταρτος τελικά. Στην Ιταλία ήρθε το πρώτο του βάθρο με τη νέα του ομάδα, γνωρίζοντας την αποθέωση από τους φίλους της Ferrari. Ακολούθησαν δύο ακόμη βάθρα με μια τρίτη θέση στην πατρίδα του και μια δεύτερη στο Abu Dhabi. Τελικά κατατάσσεται έβδομος στο πρωτάθλημα με 134 πόντους.
2015: Συνεχίζει τις καλές εμφανίσεις
Η Williams είναι ακόμα ανταγωνιστική και αυτό αποτυπώνεται από τα δύο βάθρα σε Αυστρία και Ιταλία, εκμεταλλευόμενος τη δύναμη του κινητήρα της Mercedes αφενός, αλλά και κάνοντας αλάνθαστους αγώνες. Η τρίτη θέση στην Ιταλία ήταν και το τελευταίο του βάθρο. Σε Αυστραλία Βρετανία και Ρωσία κατέλαβε την τέταρτη θέση.
Συνολικά στο πρωτάθλημα κατέλαβε την έκτη θέση με 121 βαθμούς.
2016: Αυλαία με ψηλά το κεφάλι
Η φετινή χρονιά δεν ήταν καλή για τη Williams, με σαφώς κατώτερο μονοθέσιο πλέον πάλευε για τους βαθμούς και όχι για το βάθρο. Καλύτερες επιδόσεις δύο πέμπτες θέσεις για το βραζιλιάνο σε Αυστραλία και Ρωσία. Στο Abu Dhabi, στον τελυταίο του αγώνα, πήρε την ένατη θέση. Πνίγηκε στο κακό σασί της Williams και περιορίστηκε στην 11η θέση του πρωταθλήματος μένοντας στους 53 βαθμούς.
Στο περιθώριο του Grand Prix της Μόντσα στην Ιταλία ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Τη θέση του θα πάρει ο Lance Stroll ενόψει του 2017.
ΥΓ1: Στο Grand Prix της Βραζιλίας είχε ατύχημα στις βρόχινες συνθήκες που επικρατούσαν. Το ατύχημα έγινε μπροστά στην εξέδρα της ευθείας εκκίνησης τερματισμού και κάπου εκεί οι βραζιλιάνοι αλλά και όλοι οι μηχανικοί των ομάδων που εργάστηκε και που δεν εργάστηκε άρχισαν να τον χειροκροτούν και να φωνάζουν το όνομά του. Κάπου εκεί πέρασαν από το μυαλό μου όλες οι στιγμές που έζησα και εγώ από μικρός ως φίλος της Formula 1 και σίγουρα κανείς δεν έμεινε ασυγκίνητος από αυτό. Γεμάτος δάκρυα και με τη βραζιλιάνικη σημαία στην πλάτη, όπως όταν είχε κερδίσει το 2006 για πρώτη φορά στην πατρίδα του, έπεσε στην αγκαλιά της συζύγου και του παιδιού του, κάνοντας το ατύχημα αυτό το πιο γλυκό της ζωής του.
ΥΓ2: Ένας από τους πιο αγαπητούς οδηγούς αγώνων έδωσε χθες την τελευταία του παράσταση. Δύο πράγματα μπορούμε να πούμε: Ένα ΜΠΡΑΒΟ για όλα όσα πέτυχε και που στάθηκε όρθιος και συνέχισε παρά τις ατυχίες στη ζωή του, αλλά και ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλες τις στιγμές χαράς και θεάματος που μας χάρισε εντός και εκτός πίστας.
OBRIGADO FELIPE!
Και επειδή στο F1fan.gr ποτέ δεν συμβιβαζόμαστε και θέλουμε πάντα να προχωράμε μπροστά, μπορείς να μας ακολουθήσεις στο Facebook, και στο Instagram, όπως επίσης και να γραφτείς στο εβδομαδιαίο Newsletter μας!
