Ο Kubica είχε υπογράψει για τη Ferrari εν όψει 2012

Ο Robert Kubica θεωρούταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Formula 1 στο δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας, όταν και έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα της BMW Sauber. Τα καλύτερά του αποτελέσματα τα απόλαυσε το 2008, όπου κατέκτησε και τη μοναδικη νίκη του, στο Grand Prix του Καναδά, ενώ βρισκόταν μέχρι και στην πρωτοκαθεδρία του πρωταθλήματος σε ένα σημείο, με ανταγωνιστές τις Ferrari και McLaren – Mercedes εκείνη την εποχή.

Στην προετοιμασία για τη σεζόν του 2011 και ενώ είχε ήδη “γράψει” μια σεζόν πίσω από το τιμόνι της εργοστασιακής ομάδας της Renault, ο Πολωνός είχε ένα σφοδρό ατύχημα που οριοθέτησε την καριέρα που προμηνυόταν για εκείνον. Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε ορισμένα rally στο WRC, ενώ πραγματοποίησε test με τη Renault και τη Williams πέρυσι. Φέτος ανέλαβε χρέη τρίτου οδηγού για τη βρετανική ομάδα, η οποία όμως βρίσκεται καθηλωμένη στις τελευταίες θέσεις σχεδόν σε κάθε Grand Prix.

Το όνειρο της επιστροφής του στην ενεργό δράση ως κύριος οδηγός είναι μεν ρεαλιστικό πλην όμως δύσκολο και μένει να δούμε αν θα υλοποιηθεί. Όμως το κομβικό ερώτημα είναι τι πορεία θα ακολουθούσε ο 33χρονος σήμερα αν δεν είχε υποφέρει από αυτό το ατύχημα στο Rally Androrra του 2011.

Την απάντηση σε αυτή την απορία την έδωσε ο ίδιος ο Πολωνός, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα τοποθέτησή του, δηλώνοντας: “Στην ομάδα που επρόκειτο να πάω (το 2012) δεν θα μου επιτρεπόταν να τρέξω στα rally. Ναι (είχα υπογράψει στη Ferrari). Ο πρώτος στόχος είναι να μπεις στην Formula 1. Ο δεύτερος είναι να καθιερωθείς, ώστε να έχει υψηλή αξία, καλή φήμη, το οποίο είναι πιο δύσκολο από το να μπεις. Τρίτον, το να γίνεις παγκόσμιος πρωταθλητής ή να γίνεις οδηγός της Ferrari. Δεν έχω κερδίσει παγκόσμιο πρωτάθλημα, εν τέλει δεν έγινα οδηγός της Ferrari, αλλά ήμουν πολύ κοντά.”

Στη συνέχεια, αναφορικά με το αν τον επηρέασε η απώλεια της θέσης της Ferrari σημείωσε: “Πονάει περισσότερο τώρα. Η ανάρρωση ήταν δύσκολη από μόνη της που τους πρώτους 16-18 μήνες δεν με ενοχλούσε (που δεν θα πήγαινα στη Ferrari). Πάλευα, συγκεντρώθηκα στην επιστροφή μου, περνούσα μια δύσκολη περίοδο. Όσο περνούσε ο χρόνος τόσο πιο δύσκολο γινόταν, διότι η ελπίδα ότι τα πράγματα θα αποκατασταθούν εξαφανιζόταν. Υπήρχαν στιγμές που ανάρρωνα εξαιρετικά καλά και μετά υπήρχαν και μήνες που οι εγχειρήσεις δεν πήγαιναν καλά και έχανα 6 μήνες αντί να βελτιώνομαι. Ήταν επώδυνο να μην τρέχω στη Formula 1, αλλά δεν ήταν πιο επώδυνο επειδή γνώριζα ότι επρόκειτο να αγωνιστώ με τη Ferrari.”

Τέλος, υπογράμμισε την επιρροή του να τρέχει σε αγώνες rally και τον στόχο που είχε μέσα από τη συμμετοχή του σε τέτοιου είδους αγώνες: “Είχα την επιθυμία να γίνω πιο ανταγωνιστικός οδηγός, να βρω κάτι που δεν είχαν οι άλλοι ή κάτι που μπορούσα να βελτιώσω. Δεν ήμουν χαρούμενος με το να είμαι όπως ήμουν πριν. Χρειάζομαι περισσότερα. Θεώρησα ότι το rally θα μου το προσέφερε αυτό και μου το έδωσε. Το πρόβλημα είναι ότι το πλήρωσα πολύ ακριβά.”