Μια ανασκόπηση της χρονιάς που πέρασε (3/3)

Το αφιέρωμα του F1fan.gr σχετικά με τη χρονιά που πέρασε φτάνει στο τέλος του, με το τρίτο μέρος της ανασκόπησης να επικεντρώνεται σε όλα τα σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στον μαγικό κόσμο της Formula 1 μετά την καλοκαιρινή διακοπή του Αυγούστου. Η επιβεβαίωση της ανωτερότητας ενός πολυπρωταθλητή, η υπόσχεση για πολλές μελλοντικές μάχες από δύο ταλαντούχους οδηγούς και οι μέχρι κόψης του ξυραφιού μάχες του midfield αποτελούν τα σημεία κλειδί του τρίτου μέρους!

Με την επιστροφή των ομάδων από τις καλοκαιρινές διακοπές, με το Grand Prix του Βελγίου να βρίσκεται προ των πυλών, πολλοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν πως πραγματικά οι Mercedes δεν μπορούσαν να αναχαιτιστούν. Αν και η πίστα ευνοούσε την τελική του κινητήρα της Ferrari, δεν ήταν γνωστές οι επιδόσεις της τρίτης έκδοσης που έφερε η Scuderia, αλλά και δεν δινόταν μεγάλη εμπιστοσύνη στη διαχείριση των αγώνων από τους ανθρώπους της.

Το Σαββατοκύριακο επισκίασε χωρίς αμφιβολία το τρομακτικό ατύχημα ποιου έγινε στον αγώνα της Formula 2. Εκεί, κατά το πέρασμα από το ανηφορικό σύμπλεγμα των Eau Rouge και Radillion, υπήρξε μεγάλη καραμπόλα μονοθεσίων με στραπατσαρισμένα μονοθέσια να απλώνονται σε όλα τα μήκη και πλάτη τοπικά. Φοβερά άτυχος στάθηκε ο νεαρός Γάλλος, Anthoine Hubert, ο οποίος εμβολίστηκε από τον Correa, με τον θάνατό του να επιβεβαιώνεται λίγες ώρες μετά. Όσον αφορά τον Correa, ο νεαρός επέζησε εν τέλει, ύστερα από μια σειρά κρίσιμων επεμβάσεων.

Το κλίμα στα paddock ήταν πολύ βαρύ μετά από αυτό το συμβάν, με την pole position του Charles Leclerc, ο οποίος είχε προσωπική σχέση με τον Hubert να έχει για όλους, αλλά και για τον ίδιο μικρή σημασία. Όσον αφορά τα του αγώνα, οι δύο Ferrari, που εκκινούσαν στις θέσεις 1-2, διατήρησαν τις θέσεις τους, με τις δύο Mercedes πίσω τους και 5ο τον Lando Norris ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την επαφή Raikkonen-Verstappen κατά την εκκίνηση.

Ο Μονεγάσκος διατηρήθηκε στην πρώτη θέση μέχρι την καρό σημαία, παρά την πίεση που του έβαλε ο Lewis Hamilton στους τελευταίους γύρους λόγω διαφορετικής στρατηγικής στα ελαστικά, η οποία του έδωσε το δικαίωμα να προσπεράσει τον Sebastian Vettel νωρίτερα, για τη 2η θέση. Το κλίμα ήταν αρκετά φορτισμένο για τον Leclerc, ο οποίος πετύχαινε την πρώτη νίκη του ένα 24ωρο σχεδόν μετά τον θάνατο ενός φίλου του. Στα αξιοσημείωτα του αγώνα επίσης η καλή παρουσία του Alex Albon, ο οποίος λίγες μέρες πριν είχε ανακοινωθεί ως ο αντικαταστάτης του Pierre Gasly στη Red Bull. Ο Γάλλος ακολούθησε βίο αντίθετο, οδηγώντας πλέον για την Toro Rosso.

Με τη Ferrari να έχει πετύχει την πρώτη της νίκη στο πρωτάθλημα, και τη Formula 1 να οδεύει στη Monza, το εγχώριο Grand Prix της Scuderia, η όρεξη για νίκη ήταν μεγάλη, καθώς αυτή είχε να έρθει εκεί από το 2010 και τον Fernando Alonso. Αν σε αυτά προστεθεί και η χάραξη της πίστας που ήταν κομμένη και ραμμένη για την υπεροχή του κινητήρα και της low drag φιλοσοφίας της SF-90, τότε οι ενδείξεις ήταν πολλές.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Στις κατατακτήριες το Σάββατο η pole κατέληξε στον Leclerc, για μια ακόμα φορά, με ένα κάπως περίεργο και ίσως ανεπιθύμητο τρόπο. Στην τελευταία προσπάθεια κατά το Q3 κανένας οδηγός δεν ήθελε να βρίσκεται σε καθαρό αέρα, αλλά να εκμεταλλευτεί το slipstream που στη Monza είναι σχετικά μεγάλο. Αυτό οδήγησε σε αστείες αντιδράσεις, με οδηγούς να “χάνουν” το chicane, να επιβραδύνουν σκόπιμα και εν τέλει να μην προλαβαίνουν να περάσουν έγκαιρα τη γραμμή για μια τελευταία προσπάθεια. Έτσι, η pole κατέληξε στον Μονεγάσκο, που προηγουμένως είχε θέσει τον ταχύτερο γύρο. Πίσω του παρατάχθηκαν οι δύο Mercedes των Hamilton και Bottas, καθώς και Ferrari του Vettel.

Όσον αφορά τον αγώνα, το ενδιαφέρον μονοπώλησε μια και μόνο μάχη, αυτή μεταξύ Leclerc και Hamilton για την πρωτιά. Οι δυο τους είχαν σκληρές μάχες τόσο στο τέλος της ευθείας εκκίνησης/τερματισμού όσο και στην curva grande, όπου ο Μονεγάσκος δέχτηκε σε μια περίπτωση προειδοποιητικές ασπρόμαυρες σημαίες καθώς δεν άφησε πλάτος ενός μονοθεσίου στον Hamilton. Ο Βρετανός, ο οποίος χρησιμοποιούσε κάθε δυνατό μέσο, δεν μπορούσε να προσπεράσει τον οδηγό της Ferrari, γεγονός που οφειλόταν σε δύναμη του κινητήρα της Scuderia, ειδικά στις ευθείες. Από ένα σημείο και μετά, τα λάστιχα του Hamilton τον εγκατέλειψαν, μένοντας πίσω από τον Bottas λόγω μπλοκαρίσματος. Ο Φινλανδός προσπάθησε να πιέσει τον Leclerc με ελάχιστους γύρους να απομένουν, όμως μάταια, με τον Μονεγάσκο αυτή τη φορά να το πανηγυρίζει με την καρδιά του μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες tifosi.

Για την έτερη Ferrari όμως τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα. Ο Vettel, ύστερα από ένα αρκετά μέτριο ξεκίνημα, έκανε τετακέ στο chicane Ascari, το οποίο χειροτέρευσε μια επισφαλής επανείσοδο στην πίστα που προκάλεσε ζημιά στον διερχόμενο Lance Stroll. Ο Vettel, πέρα από την επίκριση της κοινής γνώμης, δέχτηκε ποινή 10 δευτερολέπτων η οποία στιγμάτισε τον αγώνα του.

Πέραν την δεύτερης νίκης του Leclerc για το 2019, στα θετικά συγκαταλέγεται και το 4-5 της Renault από τους Hulkenberg και Ricciardo και η 6η θέση του Albon, πάλι με μια σχετικά καλή παρουσία από τον Βρετανοταϋλανδό.

Καθώς η Formula 1 έφευγε από την Ευρώπη, πολλοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν πως το νικηφόρο σερί της Ferrari θα λάβαινε τέλος. Από τις πίστες με μεγάλες ευθείες (Spa, Monza) το άθλημα πήγαινε πλέον στην πίστα πόλης στη Σιγκαπούρη, με τη χάραξή της να απαιτεί μεγάλη κάθετη δύναμη και καλή διαχείριση της αεροδυναμικής. Αυτά τα χαρακτηριστικά διέθεταν κυρίως οι Mercedes και Red Bull και αυτές ήταν το αναμενόμενο να είναι οι ομάδες που θα μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον.

Η αλήθεια όμως ήταν διαφορετική. Σε όλο το Σαββατοκύριακο, από τις δοκιμές κιόλας, η Ferrari έδειξε τη μεγάλη δυναμική της, η οποία μετουσιώθηκε σε pole position για τον Charles Leclec, την τρίτη διαδοχική του, με τους Hamilton και Vettel από πίσω του. Στον αγώνα, η εκκίνηση δεν είχε κάποιο συμβάν μπροστά, με τους οδηγούς να διατηρούν τις θέσεις τους. Οι αλλαγές ήλθαν στα pitstops όμως όπου οι διαφορετικές στρατηγικές οδήγησαν στην επιτυχία του undercut, τόσο του Vettel στους Hamilton και Leclerc, όσο και του Verstappen έναντι των δύο Mercedes.

Συνέπεια του παραπάνω είναι η πρώτη τριάδα πλέον να αποτελείται από τους Vettel, Leclerc, Verstappen, με τις δύο Mercedes πίσω τους, ανήμπορες να συμβαδίσουν σε ρυθμό. Κάτι άλλο μέχρι το τέλος δεν άλλαξε στις πρώτες θέσεις, με τον Γερμανό να πετυχαίνει την πρώτη του νίκη για το 2019, δίνοντας και κάποιες απαντήσεις σε επικριτές του για τη φετινή του απόδοση.

Δεν έλειψαν και οι έντονες μάχες στο midfield όμως. Οδηγοί όπως ο Ricciardo, ο Kvyat και ο Stroll ενεπλάκησαν σε πολλές μεταξύ τους μάχες δείχνοντας πως μέχρι και τελευταία στιγμή στο πρωτάθλημα οι θέσεις των ομάδων θα ήταν αμφίβολες. Από το midfield, η μοναδική ομάδα που είχε απομακρυνθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν η McLaren, η οποία έδειχνε πως πολύ δύσκολα θα έχανε την 4η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών, ειδικά μετά και την 7η θέση του Norris στη Marina Bay.

Μετά και τη Σιγκαπούρη, η Ferrari είχε χτίσει ένα πολύ καλό momentum, το οποίο θα επιχειρούσε να φέρει μαζί της και στο Sochi. Στη Scuderia ήταν αποφασισμένοι να κυνηγήσουν τις πιθανότητές τους για το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος, και μια νίκη στο Ρωσικό θέρετρο της Μαύρης Θάλασσας θα τους έφερνε πιο κοντά σε αυτό.

Οι κατατακτήριες ήταν μια επανάληψη των προηγούμενων Grand Prix. Pole position για τον Leclerc, δεύτερη θέση για τον Hamilton που εκμαίευε όσα μπορούσε από την W10 του και τρίτη για τον Sebastian Vettel.

Την επόμενη ημέρα στον αγώνα, τα πράγματα ξεκίνησαν ιδανικά για την Scuderia. Κατά την εκκίνηση, ο Vettel πέρασε και τον Hamilton αλλά και τον Leclerc, εκμεταλλευόμενος το slipstream του Μονεγάσκου. Από τους ανθρώπους της Ferrari, θεωρήθηκε πλεονέκτημα αυτό, και λίγους γύρους μετά ζητήθηκε από τον Vettel να αφήσει την πρωτιά στον Leclerc. Ο Vettel δεν το έκανε σε καμία περίπτωση όμως, λέγοντας στο teamradio πως θα πρέπει ο Leclerc να τον πλησιάσει πρώτα. Έτσι, η θέση τους έμεινε ως έχει μέχρι τα pitstops. Πρώτος μπήκε ο Leclerc, ο οποίος κάνοντας το undercut βγήκε μπροστά από τον ομόσταβλό του.

Κάπου εκεί όμως, μετά το pitstop του Vettel, η τύχη άρχισε να γυρίζει την πλάτη στη Scuderia. Μόλις ένα γύρο μετά την αλλαγή ελαστικών του, ο Vettel αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, λόγω προβλήματος στην MGU-K της SF-90 του το οποίο μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και ηλεκτροπληξία στον Γερμανό. Το ενδεχόμενο αυτό κατέστησε αναγκαία την είσοδο γερανού για συλλογή του μονοθεσίου, γεγονός που έφερε το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας. Έτσι, βρήκε την ευκαιρία να κάνει αλλαγή ελαστικών ο Lewis Hamilton, ο οποίος βγήκε πρώτος, καθώς τα υπόλοιπα μονοθέσια επιβράδυναν για λόγους ασφαλείας.

Με την επανεκκίνηση, ο Hamilton προσπάθησε να απομακρυνθεί, με τη βοήθεια και του teammate του, Valtteri Bottas, ο οποίος επιφορτίστηκε με την ευθύνη να συγκρατήσει πίσω του τον Leclerc που μόλις είχε βάλει εκ νέου φρέσκια γόμα. Ο Φινλανδός το πέτυχε, παίρνοντας ίσως και μια μικρή εκδίκηση για την αντίσταση του Leclerc στη Monza, κάνοντας το 1-2 για τη Mercedes και ρίχνοντας την ψυχολογία στη Ferrari κατά πολύ καθώς στη Scuderia διαπίστωσαν πως πλέον το κυνήγι του πρωταθλήματος είχε καταστεί σχεδόν ανέφικτο.

Το Sochi δεν ήταν μόνο για τη Mercedes ένα θετικό Grand Prix. Και στη McLaren το κλίμα ήταν θετικότατο. Διπλός τερματισμός στους βαθμούς, με best of the rest τον Sainz και συμφωνία με τη Mercedes για προμήθεια κινητήρων από το 2021 συνετέλεσαν σε ένα πολύ δυνατό Σαββατοκύριακο για την ομάδα του Woking, η οποία είδε την 4η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών να βρίσκεται μέσα στα χέρια της.

Καθώς η σεζόν προχωρούσε προς το τέλος της, ο Lewis Hamilton ήθελε να σβήσει μια και καλά τις ελπίδες των ανταγωνιστών του για μάχη για τον τίτλο. Στον επόμενο αγώνα, αυτόν στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, την Ιαπωνία, δεν το κατάφερε οριστικά όμως. Τα πράγματα έδειχναν ότι δεν θα συνέβαινε αυτό από το Σάββατο και τις κατατακτήριες. Εκεί, η Ferrari υπερίσχυσε για ακόμη μια φορά, με τον Vettel να είναι ο poleman και τον Leclerc να κλειδώνει την πρώτη σειρά του grid για τη Scuderia, η οποία στις κατατακτήριες τουλάχιστον έδειχνε πως δεν είχε αντίπαλο. Πίσω τους οι δύο Mercedes των Bottas και Hamilton, οι δύο Red Bull των Verstappen και Albon και οι δύο McLaren των Sainz και Norris ως best of the rest.

Στον αγώνα όμως, πολλά άλλαξαν. Κατά την εκκίνηση, ο Bottas έκανε φοβερό ξεπέταγμα βγαίνοντας πρώτος, με τους Vettel και Leclerc να μην έχουν καλή εκκίνηση. Αυτό βοήθησε τον Verstappen να περάσει τον Leclerc, όμως στην πρώτη στροφή είχαν μεταξύ τους επαφή από υποστροφή του Μονεγάσκου. Συνέπεια αυτής ήταν ο Verstappen να βρεθεί στο γρασίδι και τελευταίος, ενώ η SF-90 του Leclerc είχε ζημιά που έχρηζε επιδιόρθωσης.

Παρ’ όλο όμως που αυτό ήταν ξεκάθαρο, ο Leclerc, και με τη σύμφωνη γνώμη των μηχανικών του άργησε να μπει στα pit θεωρώντας πως δεν έχει κάποιο σημαντικό πρόβλημα. Από το μονοθέσιό του όμως έφευγαν κομμάτια από ανθρακόνημα, με ένα από αυτά να χτυπάει σχεδόν πάνω στο κράνος του Lewis Hamilton που ήταν από πίσω του, με το halo να αποδεικνύεται σωτήριο. Αυτή η ριψοκίνδυνη και απερίσκεπτη επιλογή από τον Leclerc, οδήγησε τους αγωνοδίκες να του επιβάλλουν ποινή 10 δευτερολέπτων, ουσιαστικά θέτοντάς τον εκτός διεκδίκησης της νίκης από νωρίς.

Στη συνέχεια, πήραν σειρά τα pitstops και οι διαφορετικές στρατηγικές. Εκεί, προτιμήθηκαν τα δύο pitstops από τους οδηγούς, με κάποιους να βάζουν αρχικά τη μέση γόμα και άλλους τη μαλακή. Ωστόσο, δεν άλλαξε ουσιαστικά κάτι με αυτά, και η κατάταξη στις πρώτες θέσεις έμεινε ίδια μέχρι το τέλος, με τον Hamilton να προσπαθεί -μάταια- να περάσει τον Vettel. Έτσι, η νίκη πήγε στον Valtteri Bottas, δίνοντάς του ακόμα κάποιες ελπίδες για τον τίτλο, με τον Γερμανό 2ο και τον Hamilton 3o. Στη Suzuka κατέκτησε και μαθηματικά η Mercedes τον 6ο της τίτλο στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, ένα επίτευγμα που έχει πετύχει στο παρελθόν μονάχα η Ferrari, την περίοδο 1999-2004.

Πιο πίσω όμως ο Charles Leclerc έδωσε έναν εντυπωσιακό αγώνα, με προσπεράσεις σε ευθείες και στροφές έναντι πιο αργών μονοθεσίων, γεγονός που τον ανέβασε εν τέλει μέχρι την 6η θέση πίσω από τον εκπληκτικό Carlos Sainz που κατάφερε να κρατήσει πίσω του ένα ανώτερο μονοθέσιο.

Ο Hamilton έδειχνε ότι ήθελε να ξεμπερδέψει με την υπόθεση τίτλος οριστικά. Και το πέτυχε επί της ουσίας στο επόμενο Grand Prix, στο Autodromo Hermanos Rodriguez στο Μεξικό. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Στις κατατακτήριες του Σαββάτου, o Max Verstappen κατέκτησε την pole position, σε μια πίστα που παραδοσιακά η Red Bull είναι δυνατή. Ωστόσο, δεν τη διατήρησε μέχρι την επόμενη μέρα. Αυτό συνέβη γιατί κατά την τελευταία προσπάθεια στο Q3 ο Valtteri Bottas είχε ατύχημα, με τις κίτρινες σημαίες να βγαίνουν άμεσα, αλλά τον Ολλανδό να μην αφήνει το πόδι του από το γκάζι, όπως επιβάλλει ο κανονισμός. Οι αγωνοδίκες του επέβαλλαν ποινή 3 θέσεων στο grid, και την pole κληρονόμησε ο αρχικά 2ος Charles Leclerc, με τους Vettel και Hamilton από πίσω του.

Στον αγώνα τώρα, η εκκίνηση ήταν καλή για τις δύο Ferrari, με τον Vettel να μπλοκάρει αποτελεσματικά τον Hamilton από το να πάρει το slipstream τους. Έτσι, ο Βρετανός βρέθηκε να παλεύει με τον Verstappen, με τους δυο τους να βγαίνουν στο γρασίδι στο πρώτο chicane, δίνοντας την ευκαιρία στους Albon και Sainz να προσπεράσουν. Για τον Verstappen, ο αγώνας δεν εξελισσόταν καλά όμως. Με το συμβάν του με τον Hamilton έπεσε πίσω και προσπαθώντας να περάσει τον Bottas αποκόμισε ένα σκασμένο πίσω δεξί ελαστικό. Έτσι τα πράγματα έδειχναν πως η νίκη θα ήταν υπόθεση των Leclerc, Vettel και Hamilton.

Η μάχη για το ψηλότερο σκαλί του βάθρου κρίθηκε στα pitstops. Εκεί, οι δύο Ferrari ακολούθησαν την συντηρητική και σίγουρη στρατηγική των δύο pitstops, με τον Hamilton να επιλέγει να κάνει ένα. Ωστόσο, λόγω του στυλ του, ο Βρετανός κατάφερε να τα διατηρήσει σε καλή κατάσταση, γεγονός που του έδωσε εν τέλει τη νίκη, μπροστά από τους Vettel και Bottas, με τον Φινλανδό να εκμεταλλεύεται το πολύ κακό δεύτερο pitstop του Charles Leclerc.

Με τη νίκη του αυτή ο Hamilton σχεδόν στέφθηκε πρωταθλητής, καθώς μόνο ο Valtteri Bottas είχε κάποιες, μαθηματικές κυρίως, πιθανότητες για να κατακτήσει τον τίτλο. Αλλά και αυτές εξανεμίστηκαν στο επόμενο Grand Prix στο Austin των ΗΠΑ.

Στο Austin, ο Valtteri Bottas δεν είχε ουδεμία πρόθεση να εγκαταλείψει τις εναπομένουσες πιθανότητές του. Κατέκτησε την pole position, με τους Vettel και Verstappen πίσω του, με τον Hamilton να κινείται συντηρητικά, εκκινώντας 5ος, με τους βαθμούς και της 8ης θέσης να του επαρκούν για να στεφθεί πρωταθλητής. Στα αξιοσημείωτα, πως για ακόμα μια φορά η McLaren κλείδωσε την 4η σειρά της εκκίνησης, ως best οf the rest.

Ο αγώνας, αποδείχτηκε πολύ δύσκολος για τη Ferrari, η οποία είχε παράλληλα να αντιμετωπίσει και τις φήμες περί παράβασης κανονισμών στο κομμάτι του κινητήρα, με την FIA να της έχει κατασχέσει στο Μεξικό εξαρτήματα από τη μονάδα ισχύος της SF-90 για εξέταση. Κατά την εκκίνηση, ο Vettel βρέθηκε να μάχεται με τον Verstappen, ο οποίος τον προσπέρασε. Τα προβλήματα του Γερμανού όμως μόλις ξεκινούσαν. Στους επόμενους γύρους δέχτηκε την προσπέρασε από τους Hamilton, Leclerc και Norris, πριν εγκαταλείψει στον 8ο γύρο από κατάρρευση της πίσω δεξιά ανάρτησης. Και για τον έτερο οδηγό της Ferrari, Charles Leclerc, τα πράγματα δεν ήταν ρόδινα. Ο Μονεγάσκος περιορίστηκε σε έναν πολύ μέτριο και μοναχικό αγώνα, τερματίζοντας 4ος χωρίς ποτέ να είναι σε θέση να ανταγωνιστεί τις Mercedes και τον Verstappen, οι οποίοι ήταν σε δικό τους αγώνα, με φόνο τη νίκη.

Όσον αφορά αυτή, πήγε στα χέρια του Valtteri Bottas. Στον αντίποδα, ο Hamilton δεν είχε την ανάγκη να πιέσει υπερβολικά, διαχειρίστηκε τα ελαστικά του τέλεια, διατήρησε πίσω του τον Max Verstappen για όσο έπρεπε και κατοχύρωσε μαθηματικά τον 6ο τίτλο της καριέρας του, πίσω μόνο από τον επτάκις παγκόσμιο πρωταθλητή, Michael Schumacher.

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα, πίσω σαφώς από το πρωτάθλημα του Hamilton, η φοβερή οδήγηση του Alex Albon. Ο rookie οδηγός, που έπεσε τελευταίος μετά τον πρώτο γύρο λόγω αναγκαίας αλλαγής εμπρός πτέρυγας. Προσπερνούσε όποιον έβρισκε μπροστά του, επίτευγμα που κατάφερε όχι μόνο μια, αλλά δύο φορές, τερματίζοντας εν τέλει 5ος.

Με το πρωτάθλημα πλέον να έχει κριθεί, λίγα πράγματα έμεναν ανοιχτά προς διεκδίκηση. Αυτά ήταν η 3η θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών, την οποία διεκδικούσαν ανοιχτά οι Verstappen, Leclerc και Vettel, η 4η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, με τη McLaren να έχει τον πρώτο λόγο και τη Renault μερικές μονάχα πιθανότητες ενώ και οι θέσεις 6-8 στο κατασκευαστών ήταν τελείως ανοιχτές.

Αυτά έμελλε να κριθούν στους τελευταίους δύο αγώνες του 2019, αρχής γενομένης από την πίστα του Interlagos στη Βραζιλία. Εκεί, ίσως είδαμε και τον καλύτερο αγώνα του φετινού πρωταθλήματος. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους όμως.

Στις κατατακτήριες του Σαββάτου, πρωταγωνιστής ήταν ο Max Verstappen, ο οποίος κατέκτησε άλλη μια pole, με τους Vettel και Hamilton πίσω του. Την Κυριακή στον αγώνα, ο Verstappen απομακρύνθηκε αμέσως μετά την εκκίνηση, δείχνοντας ανίκητος στη Βραζιλία. Πίσω του ο Hamilton προσπέρασε τον Vettel, την ώρα που ο έτερος οδηγός της Ferrari, που είχε δεχτεί 10 θέσεις ποινής για αλλαγή MGU-K ανέκαμπτε στο grid.

Λίγο αργότερα, σειρά πήραν τα pitstops. Εκεί, η Red Bull έκανε άψογη δουλειά στον Verstappen, σπάζοντας το ρεκόρ για το ταχύτερο pitstop. Ότι κέρδισε από εκεί όμως, ο Ολλανδός το έχασε και με τόκο από τον Robert Kubica, ο οποίος βγήκε επισφαλώς από τα pit του αναγκάζοντάς τον να επιβραδύνει αρκετά και να κάνει διορθωτικές κινήσεις. Αυτό το συμβάν έφερε τον Verstappen πίσω από τον Hamilton, αλλά δεν ήταν ικανό να του ανακόψει τη φόρα. Μέσα σε μόλις ένα γύρο ο Verstappen έφτασε και πέρασε τον ανήμπορο λόγω άδειας μπαταρίας Βρετανό, δείχνοντας τη δυναμική τόσο της Red Bull, όσο και του κινητήρα της Honda.

Στη συνέχεια, όμως τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο ενδιαφέροντα. Αρχικά, η εγκατάλειψη του Bottas από κινητήρα, ο οποίος κυνηγούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή τον Leclerc, έφερε στην πίστα αυτοκίνητο ασφαλείας και μαζί επιλογές στην στρατηγική των ελαστικών. Έτσι, ο Verstappen μπήκε για μαλακή γόμα, κάτι που δεν έκανε ο Hamilton. Μάλιστα η Red Bull έσπασε εκ νέου το ρεκόρ που μόλις είχε κάνει με 1,82 δευτερόλεπτα για αλλαγή ελαστικών.

Κατά την επανεκκίνηση του αγώνα, ο Hamilton δεν άντεξε πάνω από μια στροφή στην επίθεση του Ολλανδού, ο οποίος τον προσπέρασε στο S do Senna. Παρόμοια επιτυχία είχε ακριβώς από πίσω του και το Alex Albon, ο οποίος στο ίδιο σημείο προσπερνούσε τον Sebastian Vettel για την 3η θέση.

Στη συνέχεια οι δύο Ferrari των Vettel και Leclerc επιδόθηκαν σε σκληρή μάχη. Αυτή η μάχη οδήγησε στον 66ο γύρο σε μεταξύ τους επαφή, η οποία έθεσε και τους δύο εκτός αγώνα, δίνοντας έντονη τροφή για σκέψη για τις προτεραιότητες της ομάδας για το 2020. Συνέπεια όμως αυτής της σύγκρουσης ήταν ένα ακόμα αυτοκίνητο ασφαλείας, για καθαρισμό της πίστας από συντρίμμια. Αυτή τη φορά ο Hamilton μπήκε για αλλαγή ελαστικών, βάζοντας τη μαλακή. Κυνηγώντας τον Albon για τη 2η θέση όμως, υπερεκτίμησε ένα κενό, εμβολίζοντας τη Red Bull του rookie και στερώντας του το πρώτο του βάθρο. Αργότερα ο Hamilton δέχτηκε ποινή 5 δευτερολέπτων, η οποία ανέβασε στο βάθρο του Gasly και Sainz.

Και οι δύο οδηγοί το ευχαριστήθηκαν στο έπακρο, καθώς ήταν το πρώτο τους podium στη F1. Αλλά για τη McLaren το βάθρο αυτό ήταν πολύ σημαντικό, καθώς ήταν το πρώτο από την Αυστραλία το 2014, με την ομάδα από τότε να έχει περάσει από πολλές δύσκολες φάσεις. Μαζί με το βάθρο, η ομάδα έβαλε στις αποσκευές της και την 4η θέση στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.

Στον τελευταίο αγώνα του 2019, στην πίστα της Yas Marina, έγινε παράσταση για ένα ρόλο, με τον Lewis Hamilton να κυριαρχεί στα πάντα. To Σάββατο πήρε την pole position, την Κυριακή κέρδισε χωρίς να βρεθεί ούτε έναν γύρο εκτός πρώτης θέσης, έκανε τον ταχύτερο γύρο και έκλεισε με τον καλύτερο χρόνο μια πολύ επιτυχημένη γι’ αυτόν χρονιά.

Δεύτερος πίσω από τον Hamilton βρέθηκε ο  Max Verstappen, ο οποίος κατέλαβε την 3η θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών, ξεπερνώντας και τις δύο Ferrari, οι οποίες στο Abu Dhabi δεν έδειξαν ιδιαίτερα ισχυρές, με τον Leclerc εν τέλει να καταλαμβάνει την 3η θέση.

Τα δύο αξιοσημείωτα συμβάντα αυτού του αγώνα έγιναν στον τελευταίο γύρο και μάλιστα στην ίδια στροφή με διαφορών λίγων δευτερολέπτων. Στο chicane μετά την δεύτερη πίσω ευθεία, ο Perez επιχείρησε και πέτυχε ένα φοβερό προσπέρασμα έναντι του Lando Norris για την 7η θέση, γεγονός που βοήθησε τον Μεξικανό να περάσει τον rookie της McLaren στο Πρωτάθλημα Οδηγών. Ωστόσο, βίο αντίθετο είχε ο άλλος οδηγός της ομάδας, Carlos Sainz. Ο Ισπανός στην ίδια στροφή επιχείρησε προσπέρασμα στον Nico Hulkenberg για τη 10η θέση και τον ένα βαθμό από πολύ πίσω, αλλά το πέτυχε, καλύπτοντας τη θέση του μετά το chicane. Αυτό ο ένας οδηγός εξασφάλισε στον Sainz την 6η θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών, μπροστά από τους Albon και Gasly για μόλις ένα βαθμό, με τους δύο προαναφερθέντες να έχουν οδηγήσει για το ανώτερο μονοθέσιο της Red Bull.

Κάπως έτσι, άλλη μια χρονιά στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού έλαβε τέλος. Ήταν μια χρονιά με πάνω και κάτω, με νικητές και χαμένου, αποκαλύψεις και απογοητεύσεις, η ανάλυση των οποίων αποτελεί πιθανώς στόχο ενός επόμενου editorial. Το σημαντικό για το συγκεκριμένο editorial πάντως, είναι πως το 2019 ήταν μια χρονιά με πολύ περιεχόμενο, συναρπαστικούς αγώνες, απρόσμενα συμβάντα και πολύ νερό για τον μύλο του 2020.

Στο σημείο αυτό τελειώνει και το editorial, με την ελπίδα να έχει του χρόνου να επιδείξει μια ακόμα καλύτερη και πιο χορταστική ανασκόπηση για το 2020. Ραντεβού πλέον με τους αναγνώστες δίνεται από τις αρχές του Φλεβάρη, με τις αποκαλύψεις των μονοθεσίων και τις χειμερινές δοκιμές της επόμενης σεζόν!