Το βάρος των προσδοκιών

Διαβάζοντας κανείς τα σχόλια που αφορούν την επερχόμενη πρώτη χρονιά του Charles Leclerc στην Ferrari και τη συνύπαρξή του με τον Sebastian Vettel, εύλογα αναρωτιέται αν οι προσδοκίες για την παρουσία του 21χρονου είναι δίκαιες και ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Πολλοί οπαδοί – και μη – της Ferrari θεωρούν μετά βεβαιότητας ότι ο Leclerc θα “διαλύσει” τον Vettel ήδη από την πρώτη του χρονιά στην ομάδα, αναγκάζοντας (;) μάλιστα τον Γερμανό να αποχωρήσει από την Scuderia κακήν κακώς στο τέλος του 2019 με σκυμμένο κεφάλι….

Ας δούμε όμως τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία. Η αμφισβήτηση γύρω από το πρόσωπο του Vettel είναι μεγαλύτερη από ποτέ, με τον Γερμανό να έχει κάνει όντως σοβαρά οδηγικά λάθη μέσα στην περσινή χρονιά που καταδίκασαν σε αποτυχία την προσπάθεια κατάκτησης του τίτλου, αλλά να μην ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος που δεν κατάφερε να αφαιρέσει το στέμμα του πρωταθλητή από τον Hamilton.

Το έχουμε ξαναπεί. Η διαχείριση από την ηγεσία της ιταλικής ομάδας μόνο υποδειγματική δεν ήταν, τα στρατηγικά λάθη ήταν πολλά, ενώ και ο Vettel δεν είχε το αβαντάζ του Raikkonen στην προσπάθεια να νικήσει τον Hamilton. Κάτι που ο Βρετανός είχε από τον Bottas. “Hey Valtteri, it’s James…”

Η γενικότερη εντύπωση που δόθηκε πέρυσι ήταν ότι η Scuderia ήταν ανέτοιμη να κοιτάξει στα ίσα την Mercedes – η οποία είχε το momentum των τεσσάρων προηγούμενων αήττητων σεζόν – τόσο από άποψη ηγεσίας, όσο και εξέλιξης του μονοθεσίου. Όσον αφορά τον Vettel, ο Γερμανός έδειξε ότι λύγισε στην ψυχολογική πίεση του να γίνει ο πρώτος πρωταθλητής της ομάδας μετά από μία δεκαετία, αυτό όμως δεν τον κάνει εύκολο στόχο για τον Leclerc, ούτε αναιρεί το γεγονός ότι είναι ένας έμπειρος, γρήγορος, τετράκις πρωταθλητής.

O Leclerc θα έχει να αντιμετωπίσει έναν έμπειρο πρωταθλητή το 2019 – πέφτοντας “στα βαθιά” μόλις στη δεύτερή του σεζόν στην F1

Και ερχόμαστε στον Μονεγάσκο. Με μόλις μία σεζόν στην F1, η Ferrari πήρε το ρίσκο να του δώσει τη θέση του Raikkonen, έχοντας ομολογουμένως κάνει πολύ καλή χρονιά στη Sauber, στην οποία απέδειξε ότι το ταλέντο του και η φήμη που τον ακολουθούσε από τις μικρότερες κατηγορίες δεν ήταν τυχαία.

Όμως, ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο Leclerc θα βρεθεί στην πιο απαιτητική θέση στην Formula 1, όντας οδηγός της Ferrari, με λίγη εμπειρία στις πλάτες του και όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Όσο καλός και να είναι, αναπόφευκτα θα κάνει λάθη, ενώ θα έχει δύσκολο έργο στο να προσαρμοστεί στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας.  Γιατί είναι διαφορετικό να οδηγείς για την Ferrari και να περιμένουν όλοι να κερδίσεις, και διαφορετικό για την Sauber που οι βαθμοί θεωρούνται επιτυχία.

Επομένως, ας χαμηλώσουμε λίγο τους τόνους. Ο Leclerc έχει όλα τα φόντα για να γίνει πρωταθλητής στο μέλλον, ας μην βιαστούμε όμως να τον χρίσουμε “φαβορί” για το 2019…. Εξάλλου, και ο ίδιος σε δηλώσεις του κρατάει χαμηλό προφίλ, λέγοντας ότι στόχος είναι κάποιες νίκες μέσα στη σεζόν και σωστή συνεργασία με την ομάδα και τον Vettel. Δείχνει να ξέρει ότι το έργο που έχει μπροστά του είναι δύσκολο, και αυτή είναι η σωστή προσέγγιση.

Η γραμμή ανάμεσα στην αποθέωση και στην αμφισβήτηση είναι πολύ λεπτή στην Formula 1 – ας μην βιαστούν λοιπόν κάποιοι να “κάψουν” έναν οδηγό ο οποίος είναι προορισμένος για σπουδαία καριέρα, αλλά σίγουρα χρειάζεται χρόνο και εμπειρία.