F1 2018 – Με μία ματιά

Ακόμη μία σεζόν ολοκληρώθηκε, έχοντας σίγουρα θετικό πρόσημο, τόσο από άποψη ανταγωνισμού, όσο και από άποψη θεάματος και σασπένς.

Και μπορεί η μάχη για το πρωτάθλημα να μην έφτασε ως τους τελευταίους αγώνες, όπως ίσως έδειχναν τα δεδομένα μέχρι την καλοκαιρινή ανάπαυλα, αλλά εντούτοις είχαμε μάχη για την κορυφή, με την Ferrari να είναι σε σαφώς καλύτερη κατάσταση από το 2017.

Όμως, πρωταγωνίστρια ήταν και πάλι η Mercedes, η οποία απέδειξε φέτος για ακόμη μία φορά γιατί είναι η κορυφαία (συνολικά) ομάδα της δεκαετίας. Και η χρήση του όρου “ομάδα” δεν είναι τυχαία. Ίσως στην αρχή να μην είχε το καλύτερο μονοθέσιο, αλλά στη διάρκεια της σεζόν είχε τρομερό ρυθμό εξέλιξης, και τελικά έκλεισε το 2018 με το ταχύτερο αυτοκίνητο του grid. Οι 11 νίκες του Hamilton δε λένε ψέμματα, όντας διπλάσιες σχεδόν της Ferrari (5 Vettel – 1 Raikkonen).

Επιπλέον, λειτούργησε ως σύνολο με ξεκάθαρη ηγεσία, καθώς στις κρίσιμες στιγμές δε δίστασε να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ξεκάθαρη εντολή στον Bottas να είναι νο.2 του Hamilton, η οποία μπορεί μεν να ξένισε, αλλά αν το σκεφτείτε καλά, ήταν η ενδεδειγμένη κίνηση, καθώς ο Βρετανός ήταν με διαφορά ο καλύτερος οδηγός της, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και αυξημένη πίεση από τον Vettel και τη Ferrari, η οποία με τη σειρά της δε χρησιμοποίησε τον Raikkonen στην πίστα ως ξεκάθαρο νο.2 του Vettel.

Μια Ferrari η οποία δεν μπόρεσε φέτος να βρει το τελευταίο κομμάτι του παζλ για να αντέξει στη μάχη ως το τέλος. Και ναι, είναι δεκτό ότι ο Vettel έδειξε φέτος στις κρίσιμες στιγμές να μην έχει καθαρό μυαλό, αλλά και η ιταλική ομάδα δεν απέφυγε τη γκρίνια, ενώ όπως παραδέχθηκε επέλεξε λάθος δρόμο στην εξέλιξη του μονοθεσίου της στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος. Όταν το κατάλαβε, ήταν αργά.

Με λίγα λόγια, Mercedes και Hamilton ήταν καλύτεροι φέτος, κάτι που δείχνουν και τα αποτελέσματα. Η Ferrari και ο Vettel έμειναν πίσω, και μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης έχουν οι ίδιοι.

Η Red Bull έκανε και πάλι θαύματα με το σασί της RB14, αποκομίζοντας 4 νίκες, αλλά δεν είχε την απόλυτη ταχύτητα των Mercedes και Ferrari. Οι κατηγορίες για τον κινητήρα της Renault έληξαν και επίσημα με τον αγώνα του Abu Dhabi, και μένει να δούμε αν το 2019 θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, με την Honda να γίνεται πλέον ο κακός της υπόθεσης. Ευχή όλων είναι κάτι τέτοιο να μη συμβεί, για να δούμε μάχη τουλάχιστον 3 ομάδων για τον τίτλο.

Πιο πίσω στην κατάταξη, είδαμε σπουδαίες μάχες και προσπεράσματα, με τα μονοθέσια να έχουν μικρές διαφορές. H Renault αναδείχθηκε ως “best of the rest”, όπως επιζητούσε φέτος, αλλά σίγουρα ευνοήθηκε από την κατάσταση με την Force India στην αρχή, αλλά και τα λάθη των οδηγών της Haas, η οποία φέτος έφτασε σε πολύ ψηλό επίπεδο για τα δεδομένα της. Η γαλλική ομάδα σίγουρα θέλει και μπορεί να πρωταγωνιστήσει, και με τον Ricciardo το 2019 ανάλογες επιδόσεις με τις φετινές δε θα της κάνουν καλό. Τα βάθρα είναι το ελάχιστο ζητούμενο, και ό,τι παραπάνω προκύψει.

Ευχάριστη έκπληξη σίγουρα ήταν η απόδοση της Sauber, η οποία ξεκίνησε άσχημα στην Αυστραλία για να καταλήξει ως ίσως το τέταρτο ταχύτερο μονοθέσιο στο Άμπου Ντάμπι, εκμεταλλευόμενη και την παρουσία του Charles Leclerc, ο οποίος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να οδηγήσει για την Ferrari το 2019. Η Toro Rosso έγινε “πειραματόζωο” της Red Bull στην προσπάθεια εξέλιξης του μοτέρ της Honda, ενώ ας μην αναφερθούμε καν στις επιδόσεις των McLaren και Williams, οι οποίες μας στενοχώρησαν πολύ.

Με αρκετές αλλαγές στους κανονισμούς να είναι προγραμματισμένες για το 2019, πολλά ίσως αλλάξουν στη δυναμικότητα των ομάδων. Επιθυμία όλων μας είναι να δούμε μία ακόμη καλύτερη σεζόν, με “πολυαριθμία” στη μάχη για τους τίτλους οδηγών και κατασκευαστών, αλλά και τις μικρές ομάδες πιο κοντά στους τρεις “μεγάλους”. Αν συμβούν αυτά, θα μιλάμε για το τέλειο πρωτάθλημα. Λίγη υπομονή, και ίδωμεν…