Τι θέλουμε και τι δε θέλουμε για το 2018

Το ημερολόγιο δείχνει 25 Ιανουαρίου. Σε ακριβώς 2 μήνες από τώρα θα γνωρίζουμε ήδη τον νικητή του πρώτου αγώνα της φετινής χρονιάς ο οποίος θα διεξαχθεί στην Αυστραλία, στο Albert Park.

Το 2017 είδαμε κάποιες πολύ ωραίες μάχες, μάχες, κυριολεκτικά, ρόδα με ρόδα. Ο Lewis Hamilton έγινε για 4η φορά παγκόσμιος πρωταθλητής. Έσπασε το ρεκόρ του μεγάλου Michael Schumacher στις pole position, μπήκε σε ένα πολύ κλειστό club οδηγών και γενικώς, όλοι οφείλουμε να παραδεχτούμε πως βρίσκεται στην Elite των οδηγών που οδήγησαν ποτέ μονοθέσιο στη Formula 1. Για να το πετύχει αυτό όμως, είχε και έναν πολύ σκληρό αντίπαλο. Τον Sebastian Vettel ο οποίος έκανε την υπέρβαση για την Ferrari φέτος. Έσπασε το 1-2 στο πρωτάθλημα οδηγών, ενώ μάλιστα λίγους αγώνες πριν το τέλος διεκδικούσε με πάρα πολλές αξιώσεις το πρωτάθλημα.

Η αναξιοπιστία της Red Bull την κράτησε πολύ μακριά από Mercedes και Ferrari. Ενδεικτικό πως ο Ricciardo έχασε την 4η θέση στο πρωτάθλημα οδηγών από τον Raikkonen, εξαιτίας μίας (από τις πολλές) εγκατάλειψής του στον τελευταίο αγώνα. Η Red Bull παρόλα αυτά, ήταν ίσως η ομάδα που στον 2ο γύρο του πρωταθλήματος πραγματοποίησε τη μεγαλύτερη εξέλιξη. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν πιο γρήγορη από την Ferrari, ενώ και σε άλλες περιπτώσεις ήταν πιο γρήγορη και από την Mercedes.

Ωραία όλα τα παραπάνω, όμως αυτά τα έχει γράψει ήδη η ιστορία. Κοιτάζουμε μόνο μπροστά και μετράμε αντίστροφα τις μέρες ως τις 23 Μαρτίου που θα γίνουν και οι πρώτες ελεύθερες δοκιμές της σεζόν. Οι θέσεις των οδηγών έχουν κλείσει, οι κανονισμοί έχουν τροποποιηθεί και το μόνο που στην ουσία παραμένει σε εκκρεμότητα είναι το πόσο μεγάλη εξέλιξη θα καταφέρουν να κάνουν οι ομάδες ενόψει της ερχόμενης σεζόν.

Τι δεν θα θέλαμε να δούμε:

1) Δε θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να δούμε την Mercedes να μονοπωλεί. Θέλουμε μία δυνατή Ferrari, μία δυνατή Red Bull, μία δυνατή Williams και φυσικά… μία δυνατή McLaren. Όπως φυσικά και τις υπόλοιπες ομάδες. Όσο το δυνατόν περισσότερες ομάδες είναι ανταγωνιστικές, τόσο πιο εντυπωσιακό θα είναι το πρωτάθλημα.

2) Να κριθούν αγώνες, αποτελέσματα και πρωταθλήματα εξαιτίας των ποινών και εγκαταλείψεων. Ως ένα βαθμό, οι εγκαταλείψεις και οι ποινές έπαιξαν ουσιαστικό ρόλο για την πορεία του πρωταθλήματος.

3) Να δούμε στην Toro Rosso ότι βλέπαμε τα προηγούμενα 3 χρόνια με την McLaren σε συνεργασία με την Honda. Είναι άγνωστο αν θα υπάρξει χημεία μεταξύ των 2 συνεργατών. Είναι άγνωστο αν θα έρθουν κάποια θετικά αποτελέσματα. Όμως είναι κρίμα για την ομάδα και τους οδηγούς τους να δουν τις προσπάθειές τους να πηγαίνουν στράφι εξαιτίας μηχανικών προβλημάτων.

4) Δε θα θέλαμε να δούμε το Halo. Δυστυχώς, όμως αυτό είναι κάτι το οποίο -παρά τις πολλές αντιδράσεις- πλέον θα ενσωματωθεί και επισήμως στην Formula 1.

 

Τι θα θέλαμε να δούμε:

1) Μία ακόμα πιο δυνατή και συναρπαστική μεταξύ Hamilton και Vettel. Αν η λίστα με τους οδηγούς που θα μάχονται για την κορυφή αυξηθεί, τότε ακόμα καλύτερα.

2) Τους 2 Φιλανδούς, Valtteri Bottas και Kimi Raikkonen, να μην λαμβάνουν team orders. Να δώσουν ότι μπορούν για την ομάδα τους, αλλά κυρίως, και για τους ίδιους τους τους εαυτούς. Ειδικά στην περίπτωση του 2ου, μιλάμε για έναν παγκόσμιο πρωταθλητή που στο παρελθόν είχε δείξει τις πραγματικές του ικανότητες και που πραγματικά μπορεί να φτάσει.

3) Έναν ακόμα πιο παθιασμένο και ορεξάτο Verstappen. Όμως και έναν πιο λογικό Verstappen. Να μη γίνεται ο αρνητικός πρωταγωνιστής σε κάθε συμβάν που είναι αναμειγμένος. Έχει πολλά να προσφέρει στο άθλημα, αλλά πολλά περισσότερα να εισπράξει από αυτό. Το ταλέντο του ξεχειλίζει, ήρθε όμως ο καιρός να ωριμάσει και οδηγικά και φυσικά, να συνειδητοποιήσει πως κανένας αγώνας δεν τελειώνει στις 2 πρώτες στροφές του 1ου γύρου.

4) Τον Fernando Alonso να πρωταγωνιστεί ξανά. Ποιος δε θα το ήθελε; Ο ίδιος δηλώνει ακόμα πολύ διψασμένος για pole, νίκες και τίτλους. Άγνωστο αν θα καταφέρει να το πετύχει, όμως σίγουρα δε θα σταματήσει να προσπαθεί.

5) Την McLaren και την Williams εκεί που ανήκουν. Πρόκειται για 2 από τις 3 πιο ιστορικές ομάδες στην ιστορία του αθλήματος, μαζί με την Ferrari. Πολλές καταξιώσεις, πολλοί τίτλοι και τεράστια μεγέθη. Για την περίπτωση της McLaren δείχνουν τα πράγματα να οδεύουν προς το καλύτερο. Κανείς όμως δε μπορεί να εγγυηθεί ότι φέτος, από το πουθενά θα βρεθεί στην κορυφή. Δυστυχώς για την ομάδα του Sir Frank Williams τα πράγματα δεν είναι καθόλου αισιόδοξα. Στηρίζεται σε 2 νέους οδηγούς και σε κινητήρα ο οποίος προέρχεται από την ομάδα των πρωταθλητών.

6) Την ιστορική Sauber να θέτει υψηλότερους στόχους. Δεν είχε ποτέ τις καταξιώσεις που είχαν οι μεγάλες ομάδες. Αλλά από τα χρυσά χρόνια της Formula 1 είναι η μόνη ομάδα που δεν έχει εξαγοραστεί και αυτό από μόνο του είναι ένα ιστορικό γεγονός. Ας ελπίσουμε ότι με την Alfa Romeo θα είναι σε θέση να διεκδικήσει κάτι περισσότερο σε σχέση με τα 2 τελευταία χρόνια.