GP Monaco – «Σαν να οδηγείς ποδήλατο στο σαλόνι σου»

Το GP του Μόντε Κάρλο είναι ίσως ο διασημότερος αγώνας ταχύτητας στον κόσμο. Φέτος θα διεξαχθεί για 75^η φορά, και αποτελεί την απόλυτη πρόκληση για τους οδηγούς, καθώς απαιτεί απίστευτη αυτοσυγκέντρωση και αντανακλαστικά για να μείνουν μακριά από τις μπαριέρες που βρίσκονται επικίνδυνα κοντά τους σε κάθε στροφή. «Σαν να προσπαθείς να οδηγήσεις ποδήλατο στο σαλόνι σου», όπως είπε χαρακτηριστικά ο τρεις φορές πρωταθλητής της F1, Nelson Piquet.

Οι οδηγοί λατρεύουν την πρόκληση και την οδήγηση στην κόψη του ξυραφιού, και αυτό ακριβώς προσφέρει το μήκους 3,3 χιλιομέτρων σιρκουί στην καρδιά του μικρού κρατιδίου στη γαλλική ριβιέρα.

Το λάθος στο Μονακό έχει συνήθως αυτήν την κατάληξη

Η πρώτη ανηφορική δεξιά στροφή με τα φρένα από τα περίπου 280 χιλιόμετρα/ώρα, το ανέβασμα για το καζίνο, η κατηφόρα για τη φουρκέτα (την πιο αργή στροφή του πρωταθλήματος), το περίφημο τούνελ που είναι τέρμα γκάζι, ο ήλιος που τυφλώνει τους οδηγούς στην έξοδο από αυτό, οι στροφές της πισίνας – κάθε σημείο της πίστας αφήνει μηδενικό περιθώριο λάθους. Αν μάλιστα βρέχει κιόλας, τα onboard πλάνα δεν είναι για τους καρδιακούς.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι οδηγοί που έχουν καταφέρει να κερδίσουν στο Μόντε Κάρλο παραπάνω από μία φορά έγιναν (ή ήταν ήδη) στην πλειοψηφία τους παγκόσμιοι πρωταθλητές. Τι να πει κανείς για τον πολυνίκη Ayrton Senna, που είχε 6 νίκες, για τον Michael Schumacher, τον Graham Hill, τον Alain Prost ή τον Jackie Stewart; Όλοι τους άφησαν το στίγμα τους στο πριγκιπάτο, και όλοι τους ανήκουν στους κορυφαίους οδηγούς όλων των εποχών. Η επικράτηση στον αγώνα αυτόν δε συγκρίνεται με καμία άλλη, και αυτό το επιβεβαιώνουν όλοι οι οδηγοί. Η αναγνώριση είναι τεράστια.

O Mansell προσπαθεί -μάταια- να περάσει τον Senna στο chicane μετά το τούνελ το 1992

Αν και η πίστα είναι τόσο στενή και οι προσπεράσεις πρακτικά αδύνατες, εντούτοις έχουμε δει πολύ μεγάλες μάχες να διεξάγονται στο Μονακό. Πιο χαρακτηριστική αυτήν των Senna και Mansell το 1992, όταν ο Βρετανός βγαίνοντας από ένα απρογραμμάτιστο pit-stop βρέθηκε δεύτερος πίσω από τον Βραζιλιάνο, και πραγματικά «λύσσαξε» για να τον περάσει στους τελευταίους γύρους, όμως ο Senna έκανε την πολύ πιο αργή McLaren του να φαίνεται «σαν φορτηγό στην πίστα», δίνοντας ρεσιτάλ αμυντικής οδήγησης. Τελικά νίκησε για 2 δέκατα του δευτερολέπτου (0,215 δευτ. για την ακρίβεια), τη μικρότερη διαφορά που έχει καταγραφεί ποτέ στο Μονακό.

Βέβαια, ο αγώνας του πριγκιπάτου δεν είναι μόνο διάσημος για τα όσα γίνονται εντός πίστας. Το γκλάμουρ, η φήμη και η δόξα που περιβάλλουν τον μικρόκοσμο της F1 έχουν το αποκορύφωμά τους κάθε χρόνο εκεί, με τα άπειρα πάρτι και τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Συνωστισμός…από κότερα στο λιμάνι τις μέρες του αγώνα

Όπου και να στρέψεις το κεφάλι σου, θα δεις διασήμους και επιχειρηματίες – να συναγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος έχει το μεγαλύτερο κότερο στο λιμάνι! Το τετραήμερο του αγώνα αποτελεί  την απόλυτη έκφραση χλιδής και σπατάλης – και είναι έτσι από την πρώτη στιγμή που οι αγώνες grand prix πάτησαν το πόδι τους στο Μονακό.  Γι’ αυτό εξάλλου αποτελεί τον αγαπημένο αγώνα των χορηγών, καθώς η τηλεοπτική και μη προβολή που λαμβάνουν είναι ασύγκριτη.

Ρίσκο, ταχύτητα, χρήματα και χλιδή – αυτά πρεσβεύει ο αγώνας του Μονακό. Ακριβώς τα ίδια πρέσβευε πάντα και η F1, γι’ αυτό ακριβώς δε «χώρισε ποτέ» από το Μόντε Κάρλο (από το 1955 και μετά, F1 και Μονακό πάνε μαζί). Και ούτε και πρόκειται, εκτός αν κάποια στιγμή ο χαρακτήρας της κορωνίδας των μηχανοκίνητων σπορ αλλάξει τόσο δραματικά, που θα είναι μη αναγνωρίσιμος.

Κάτι που ελπίζουμε να μη συμβεί ποτέ.