Tech review – Ferrari F2002 – Ίσως η καλύτερη Ferrari όλων των εποχών

Η F1 είναι ένα άθλημα όπου η κυριαρχία μιας ομάδας είναι ένα σύνηθες φαινόμενο ανά τις δεκαετίες. Ποιος ξεχνά τις Lotus των δεκαετιών ’60 και ’70, τις McLaren της δεκαετίας του ’80 (κυρίως τη θρυλική MP4-4), τις Williams των 1990s ή τις Ferrari των 2000s; Σήμερα ζούμε την κυριαρχία της Mercedes στην νέα εποχή του σπορ, η οποία διαδέχθηκε αυτήν της Red Bull. Τέτοιες καθολικές κυριαρχίες ήταν αποτέλεσμα τόσο εξαιρετικά προηγμένων μονοθεσίων (με καινοτομίες για την εποχή τους), όσο και κορυφαίων οδηγών και στελεχών ομάδων.

Στο παρόν άρθρο θα εξετάσουμε ένα από τα πιο όμορφα και επιτυχημένα μονοθέσια στην ιστορία της  F1, αναλύοντας τις τεχνικές ιδιαιτερότητες και δυνατότητές του που το έκαναν να είναι «πονοκέφαλος» στο μυαλό των αντιπάλων του. Προσωπικά, είναι και ένα από τα αγαπημένα μου. Κυρίες και κύριοι, tifosi και μη, η Ferrari F2002.

H Ferrari, έχοντας κατακτήσει  τα Πρωταθλήματα Οδηγών (2000,2001) και Κατασκευαστών (1999-2001) των προηγούμενων ετών, βρισκόταν σε μια περίοδο άνθισης και ευφορίας, έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει το «κακό» της παρελθόν και να εδραιωθεί και πάλι ως η καλύτερη ομάδα στη F1. Ιδιαίτερα το πρωτάθλημα του 2001 ήταν και αρκετά εύκολο για τη Scuderia, με τον Μ.Schumacher να κατακτά με άνεση το 4^ο τίτλο της καριέρας του. Η απόφαση επομένως της ομάδας να ξεκινήσει τη σεζόν του 2002 με την F2001 δεν παραξένεψε πολλούς, αφού το μονοθέσιο ήταν πολύ καλύτερο του ανταγωνισμού και δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι θα ήταν καλύτερο και των αντίπαλων μονοθεσίων του 2002. Εξάλλου, η F2002 προετοιμαζόταν για να κάνει την εμφάνισή της στον πρώτο αγώνα επί Ευρώπης. Ο Schumacher όμως, χρησιμοποίησε την καινούρια F2002 στο βραζιλιάνικο GP, έναν αγώνα δηλαδή νωρίτερα από τον προβλεπόμενο, ενώ ο Barrichello αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει την παλιά F2001, κάτι που δεν του άρεσε και ιδιαίτερα καθώς μέσα στον αγώνα της πατρίδας του η ομάδα εμπιστεύτηκε το νέο αυτοκίνητο στον team-mate του και όχι στον ίδιο. Βέβαια, εν τέλει δεν της βγήκε σε κακό, καθώς ο Γερμανός πήρε τη νίκη, ξεκινώντας έτσι μια σεζόν κυριαρχίας για την F2002.

Τι ξεχωριστό λοιπόν είχε η συγκεκριμένη Ferrari για να «διαλύσει» τον ανταγωνισμό;

Κινητήρας:

Η ιταλική ομάδα εξέλιξε έναν νέο κινητήρα για την F2002, με την κωδική ονομασία 051, ο οποίος ήταν ατμοσφαιρικός V10 (με περιεχόμενη γωνία 90 μοιρών), είχε χωρητικότητα 2997 κ.ε, το μπλοκ του ήταν κατασκευασμένο από αλουμίνιο, ενώ απέδιδε περί τους 840 ίππους, με μεταγενέστερες αναβαθμίσεις του να αυξάνουν την ιπποδύναμη. Είχε 2 εκκεντροφόρους επικεφαλείς, 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο και ψηφιακό-ηλεκτρονικό ψεκασμό (injection) κατασκευής Magneti-Marelli.Oι στροφές του κινητήρα ξεπερνούσαν τις 18.000/λεπτό.Καινοτόμες ήταν οι περισκοπικές εξατμίσεις που χρησιμοποιήθηκαν για τον κινητήρα.

Αν και η γενικότερη υποψία που επικρατούσε ήταν ότι ο κινητήρας αυτός δεν ήταν ο δυνατότερος του grid (αυτός της ΒΜW ήταν ισχυρότερος σύμφωνα με τους ειδικούς), ήταν αρκετά κοντά σε ισχύ, ενώ το βασικό του πλεονέκτημα ήταν ότι ήταν πολύ ελαφρύς, είχε χαμηλό κέντρο βάρους και ήταν απίστευτα αξιόπιστος. Τέλος, τα καύσιμα και λιπαντικά προέρχονταν από τη Shell.

Κιβώτιο ταχυτήτων:

  Στον τομέα αυτόν το μονοθέσιο είχε τη μεγαλύτερή του καινοτομία. Η Ferrari αποφάσισε να δημιουργήσει ένα τελείως νέο κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο δε θα είχε καμία σχέση με τα προηγούμενα, τα οποία στο βασικό τους σχεδιασμό ήταν ίδια για πολλά χρόνια. Χρησιμοποιήθηκε υπέρ-ελαφρύ τιτάνιο, μειώνοντας έτσι το βάρος σε σχέση με το προηγούμενο κατά 15%, ενώ ταυτόχρονα βοήθησε το αυτοκίνητο να έχει εξαιρετικά χαμηλό κέντρο βάρους. Ήταν 7-τάχυτο, ενώ είχε ηλεκτρο-υδραυλικό σύστημα ελέγχου με paddles στο τιμόνι και δε χρησιμοποιούσε συμπλέκτη για τις αλλαγές (clutchless direct shift technology). Τέλος, συνδυαζόταν με μπλοκέ διαφορικό.

  Το σχέδιο για το πλήρως νέο κιβώτιο ταχυτήτων ευθύνεται για την καθυστέρηση της F2002, καθώς ήταν τόσο διαφορετικό σε σχέση με το προηγούμενο που η ιταλική ομάδα χρειάστηκε να επανασχεδιάσει πλήρως όλο το πίσω μέρος του μονοθεσίου και κατά συνέπεια την αεροδυναμική του ισορροπία.

Αεροδυναμική και σασί:

Στον τομέα της αεροδυναμικής απόδοσης, το μονοθέσιο του 2002 δεν είχε κάτι εξαιρετικά ρηξικέλευθο, αλλά ήταν πολύ αποδοτικό και άρτιο, χωρίς να είναι απρόβλεπτο για τους οδηγούς και την ομάδα. Διατήρησε τους υπερυψωμένους αεραγωγούς του κινητήρα, είχε πιο υπερυψωμένο ρύγχος σε σχέση με τον προκάτοχό του, ενώ το ανασχεδιασμένο πίσω μέρος του συνδυαζόταν με τις «περισκοπικές» εξατμίσεις, οι οποίες έβγαζαν τα ζεστά καυσαέρια με τρόπο αεροδυναμικά εκμεταλλεύσιμο για την ουρά, συμβάλλοντας στη σταθερότητα στις στροφές. Στις περισσότερες πίστες, η F2002 ήταν κορυφαία .

Το σασί ήταν ανθρακονημάτινο, ενώ με έξυπνες τεχνικές λύσεις ήταν και πολύ ελαφρύ. Το μονοθέσιο πλήρες υγρών και συμπεριλαμβανομένου του οδηγού ζύγιζε 600 κιλά.

Οι άνθρωποι πίσω από την επιτυχία:

Η Ferrari F2002 σχεδιάστηκε από τον Rory Byrne, έναν μάγο της αεροδυναμικής και βασικό υπεύθυνο για την κορυφαία απόδοση των ιταλικών μονοθεσίων που σάρωσαν τη δεκαετία του 2000.Υπεύθυνος κινητήρων ήταν ο Paolo Martinelli, ενώ ο Ross Brawn ήταν ο τεχνικός διευθυντής που κάθε ομάδα θα ήθελε να έχει (οι επιτυχίες του σε Benetton, Ferrari, Brawn και Mercedes είναι γνωστές). «Μαέστρος» του όλου εγχειρήματος ήταν ο Γάλλος (νυν Πρόεδρος της FIA) Jean Todt, o oποίος είχε τη θέση του αθλητικού διευθυντή και ήταν υπεύθυνος για το συντονισμό όλων των τμημάτων της ομάδας.

Το «αλογάκι» οδηγούσαν οι Michael Schumacher και Rubens Barrichello, οι οποίο έκαναν και το 1-2 στο Πρωτάθλημα, ο πρώτος κατακτώντας 10 νίκες (η μία βέβαια με την F2001) και ο δεύτερος άλλες 5, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ της McLaren από το 1988 με 15 νίκες σε μία σεζόν. Ο Γερμανός πήρε τον 5^ο τίτλο του έχοντας τους διπλάσιους βαθμούς από το βραζιλιάνο (144 έναντι 72) και ισοφάρισε το ρεκόρ του Fangio, ενώ κατέκτησε το Πρωτάθλημα 6 αγώνες πριν το τέλος. H κατά τα άλλα βέβαια, τέλεια χρονιά για τη Scuderia, αμαυρώθηκε από τα team-orders στην Αυστρία (για να κερδίσει ο Schumacher) και τα γεγονότα στην Αμερική, όπου ο Γερμανός άφησε τον Barrichello να κερδίσει στο νήμα.

Tέλος, δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τη συμβολή των δοκιμαστών της Ferrari, Luca Badoer και Luciano Burti, οι οποίοι έκαναν  χιλιάδες χιλιόμετρα δοκιμών στο Fiorano και άλλες πίστες. Ιδιαίτερα δεν πρέπει να ξεχνάμε τη συμβολή του πρώτου, ο οποίος εξακολουθεί να θεωρείται ένας από τους καλύτερους testers, και δεν πρέπει να τον θυμόμαστε μόνο για την ατυχή αντικατάσταση του Felipe Massa το 2009.

Εν κατακλείδι, η Ferrari F2002 είναι ένα από τα επιτυχημένα μονοθέσια F1 όλων των εποχών, χάρισε δόξα και θριάμβους στην ομάδα του Maranello, ενώ χρησιμοποιήθηκε και στους πρώτους αγώνες του 2003 ως F2002B. Ήταν ένα ισορροπημένο μονοθέσιο, ελαφρύ, αξιόπιστο, με άριστη οδηγική συμπεριφορά, ενώ ταίριαζε και γάντι στις απαιτήσεις των δύο οδηγών της. Οι αντίπαλοι των Ιταλών τη μίσησαν, οι οπαδοί τους τη λάτρεψαν. Ανήκει στο Hall of Fame της F1!

Ο M.Schumacher πανηγυρίζει τη νίκη του στο Spa – Ήταν μία από τις δέκα της σεζόν