Editorial – Μήπως το παρακάνουμε λίγο;

Με αφορμή το άρθρο του Βαγγέλη Παπαευαγγέλου, ο Γιάννης Μόσχος παίρνει το μπουκάλι με το λάδι και το ρίχνει στην φωτιά…

Ας ξεκινήσουμε από τα απλά.Γκρίνια στην Formula 1 υπάρχει από την δεκαετία του 90.

Και λέω από την δεκαετία του 90 γιατί από τότε θυμάμαι εγώ προσωπικά.Αλλά αν θα έπρεπε κάπου να ποντάρω θα πόνταρα ότι υπήρχε και παλιότερα. At the top of my head έρχεται η κόντρα για το αν η κίνηση Pironi στον Villeneuve ήταν ηθική ή όχι,το γιατί διακόπηκε το περίφημο Monaco του 84 και χάλασε έτσι την πρώτη νίκη του Senna (αγνοώντας ότι πίσω του ερχόταν με σαφώς αγριότερες διαθέσεις ο Bellof) τις μάχες Hunt/Lauda την περίφημη βρετανική κόντρα Hill/Clark.

Όλα αυτά είχαν υπόβαθρο πολλή γκρίνια που τις περισσότερες φορές ξεκινούσε από τις ομάδες, τους τεχνικούς κανονισμούς τα budgets των ομάδων και φυσικά κατά πόσο τα περίφημα αγωνιστικά συμβάντα ήταν όντως αγωνιστικά συμβάντα.

Αυτό που ακούω συνεχώς και διαβάζω και πραγματικά με κάνει να απορώ είναι αυτή την έκφραση “τα τελευταία χρόνια”.

Δηλαδή την εποχή της παντοκρατορίας της Ferrari ήταν όλα καλά; Στις αρχές της δεκαετίας του 90 όταν χάνονταν οι Williams στο ηλιοβασίλεμα ήταν εντάξει τα πράγματα και χορταίναμε θέαμα;

Θα συμφωνήσω σχεδόν σε όλα με τον Βαγγέλη Παπαευαγγέλου. Φυσικά και είναι θέμα οι προσπεράσεις και φυσικά είναι θέμα η παντοκρατορία μιας ομάδας ενώ σε ότι αφορά τον ήχο ας μην μιλήσω καλύτερα.

Θα πρέπει να έχουμε στο νου μας το γεγονός πως η Formula 1 ήταν πάντα η κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού αλλά δεν ήταν πάντα η τεχνολογική αιχμή του δόρατος. Την δεκαετία του 90 πολλά πράγματα στην Formula 1 ΔΕΝ έγιναν με πρώτο και καλύτερο το συνεχώς μεταβαλλόμενο κιβώτιο ταχυτήτων με το οποίο ο Coulthard επί Williams ήταν δύο (!!!) δευτερόλεπτα κάτω στον γύρο σε σχέση με το συμβατικό κιβώτιο της εποχής.

Όποια καινοτομία έμπαινε στον κόσμο της Formula 1 αντί να νομιμοποιηθεί ώστε να δείξει τον δρόμο και στους υπόλοιπους φρόντιζαν οι υπόλοιποι να το απαγορεύσουν. Να πούμε για το τιμονόφρενο της McLaren ή για την εμπρός ανάρτηση της Renault?

Αν πάμε τώρα στους θεατές θα δούμε ότι ο σκληρός πυρήνας των θεατών παραμένει σταθερός. Και όταν λέω σκληρός πυρήνας εννοώ τους Ευρωπαίους κατά κύριο λόγο θεατές. Ναι η τηλεθέαση του sport γνώρισε μια τεράστια άνθιση κάτι που οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους. Στην καλύτερη και πληρέστερη κάλυψη σε χώρες που δεν υπήρχε αυτό και στην είσοδο της σε καινούριες αγορές σε συνδυασμό με την αγοραστική δύναμη των αγορών αυτών. Από εκεί και πέρα το είδαν, τους ενθουσίασε οι φανατικοί έμειναν και οι υπόλοιποι βλέπουν περιστασιακά.

Η απομυθοποίηση της Formula 1 οφείλεται αρκετά και στην χρήση του διαδικτύου όταν με μια απλή αναζήτηση μπορούμε να βρούμε χίλιες απόψεις, άλλες τόσες αναλύσεις αλλά και εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα ελάχιστες σοβαρές προτάσεις για το πως θα λυθεί το πρόβλημα.

Και έρχομαι εδώ να ρωτήσω: Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα;

Πότε βλέπαμε προσπεράσεις; Ο φίλος που θα πει επί Senna/Prost παρακαλώ να έρθει αύριο με τον κηδεμόνα του. Γιατί αν θυμάμαι καλά γκρινιάζαμε εξίσου για την έλλειψή τους επί Vettel/Webber, Schumacher/Alonso, Button/Barrichello και για να έρθουμε στα πιο πρόσφατα Hamilton/Rosberg.

Και πως λύνεται αυτό; Δεν λύνεται. Δεν μπορεί να λυθεί ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει. Αν είχαμε τόόόόόόόόόόσες πολλές προσπεράσεις τότε η μάχη Villeneuve/Arnoux δεν θα ήταν για την δεύτερη θέση, ούτε θα έπαιζε μπάλα μόνη της στο youtube.

Ποιο είναι το DNA της Formula 1;

Ο παραδοσιακός τηλεθεατής της Formula 1 δεν παρακολουθεί απλά τα μονοθέσια να γυρίζουν γύρω γύρω. Παρακολουθεί ένα απαύγασμα της τεχνολογίας που το οδηγάει ένας άνθρωπος τόσο τρελός ώστε να αψηφά τους νόμους της φυσικής. Σε κάθε στροφή και σε κάθε γύρο. Και στο τέλος ο καλύτερος κερδίζει. Αλλά ο τηλεθεατής ξέρει γιατί κέρδισε. Έχει ήδη αναλύσει μέσα στο κεφάλι του τι λάστιχα έβαλε για πόσους γύρους τα έβαλε πριν το πει ο σχολιαστής.

Και η Formula 1 για αρκετά χρόνια δεν ήταν πρωτοπόρος τεχνολογικά. Τώρα αρχίζει και πάλι να γίνεται.

Ναι ο ήχος είναι ένα πρόβλημα και μάλιστα τόσο εκκωφαντικό όσο και η απουσία του. Είναι ένα φαινόμενο της εξέλιξης που δεν μας αρέσει και πολύ.

Τι λείπει από την Formula 1

Η τρέλα. Λείπει ένας Hesketh να φτιάξει μια ομάδα γιατί πολύ απλά γούσταρε τον Hunt, ένας Benneton να εμπιστευθεί την ομάδα του σε ένα τυχοδιώκτη ονόματι Briatore ακόμα ακόμα λείπει ένας Prost να ποντάρει στο εθνικό φρόνημα και να φτιάξει μια αμιγώς γαλλική ομάδα. Αλλά την σήμερον ημέρα που όποιος έχει κάποια στοιχειωδώς σοβαρά λεφτά έχει από πίσω εκατοντάδες οικονομικούς συμβούλους δύσκολα θα το βρούμε αυτό. Ακόμα και ο Branson που φημίζεται για το παράτολμο του επιχειρηματικό δαιμόνιο χαιρέτισε νωρίς. Πείτε μου έναν που θα παρουσίαζε ένα εξάτροχο μονοθέσιο όπως ο Tyrell.

 

Εν κατακλείδι

Αυτό το Youtube έχει κάνει ζημιά. Νομίζουμε ότι στο παρελθόν σε κάθε αγώνα βλέπαμε κινήσεις σαν αυτή του Pique που γράφει ο Βαγγέλης. Για μένα λείπει η ποικιλομορφία. Θα έπρεπε οι κατασκευαστές κινητήρων να ακολουθούν την δική τους παραδοσιακή οδό. Θα έπρεπε οι ιδιοκτήτες των ομάδων να πληρώνουν ανθρώπους για να βρουν κάτι ριζοσπαστικό και όχι παραθυράκι στους κανονισμούς.

Και κυρίως θα έπρεπε το λευκό χαρτί να είναι ακριβώς αυτό.Λευκό χαρτί και όχι ένα blueprint του περσινού πιο πετυχημένου μονοθεσίου.

Και για να κλείσουμε την συζήτηση εδώ θα σας ρωτήσω το εξής:

Υπάρχει περίπτωση δύο οδηγοί από δύο διαφορετικές ομάδες με σχεδόν ίδιους βαθμούς και εξίσου γρήγορα μονοθέσια να μην λυσσάξουν για το ποιος θα περάσει πρώτος; Δώστε τους ισάξια (όχι ίδια) όπλα και μετά ας μιλήσουμε για αεροδυναμικές, καθωσπρεπισμούς και «τιλκοδρόμια».