Αφιέρωμα: Ο Lorenzo επέλεξε τη Ducati ή η Yamaha επέλεξε τον Rossi;

  Η είδηση της μετακίνησης του περυσινού Παγκόσμιου Πρωταθλητή, Jorge Lorenzo, στον Ιταλό κατασκευαστή το 2017 (για 2+1 χρόνια), ήταν ένα κοινό μυστικό που απλώς επιβεβαιώθηκε. Οι δηλώσεις εξάλλου, του αγωνιστικού διευθυντή της Yamaha, Lin Jarvis, πριν από λίγες μέρες, ότι «όσο περνούν οι μέρες και ο Jorge δεν υπογράφει, τόσο μειώνονται οι ελπίδες παραμονής του στην ομάδα», ήταν στην ουσία μια επιβεβαίωση αυτού που οι περισσότεροι ήξεραν, ότι δηλαδή πριν το Ισπανικό GP, θα γινόταν και επίσημη η μετεγγραφή του τρις Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη Ducati.

  Οι Ιταλοί φημολογούνται ότι έδωσαν «γη και ύδωρ» για να αποσπάσουν την υπογραφή του Ισπανού, ενώ και το γεγονός ότι φέτος η μοτοσυκλέτα τους δείχνει ιδιαίτερα ανταγωνιστική, σίγουρα συνέβαλε στην ολοκλήρωση του σπουδαίου deal.

  Τι προηγήθηκε όμως και οδήγησε τον Ισπανό να αφήσει την καλύτερη μοτοσυκλέτα του grid για μία που, όπως αποδείχθηκε στο παρελθόν, μπορεί να κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις στην οδήγηση;

  Εδώ τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Ας ξετυλίξουμε όμως το κουβάρι από την αρχή. Στον πρώτο αγώνα της χρονιάς του 2016, η Yamaha ανακοίνωσε ότι ανανέωσε το συμβόλαιο του Valentino Rossi για άλλα 2 χρόνια, ως το 2018, όταν δηλαδή ο Ιταλός θα είναι 39 ετών! Όπως έγινε αργότερα γνωστό, την ίδια χρονική στιγμή που έγινε η πρόταση στον Ιταλό, η ιαπωνική εταιρία απευθύνθηκε και στον Ισπανό για ανανέωση, και μάλιστα, με την καλύτερη προσφορά που του έκανε ποτέ! Γιατί λοιπόν, αφού και η προσφορά ήταν ιδιαίτερα δελεαστική, ο Ισπανός δεν είπε το «ναι»;

  Τον τελευταίο καιρό έχουν ακουστεί πολλά για την κατάσταση που επικρατεί στα ενδότερα της Yamaha. Άνθρωποι του σπορ έχουν επανειλλημένα αναφέρει ότι ο Lorenzo φαίνεται να είναι δυσαρεστημένος με την ομάδα του, καθώς νομίζει ότι αυτή «προμοτάρει» περισσότερο τον Rossi, κάτι που ο Ισπανός θεωρεί άδικο, καθώς πιστεύει ότι είναι ο ίδιος αυτός που συνήθως είναι ταχύτερος και εξάλλου, είναι και ο περυσινός Πρωταθλητής. Αντί λοιπόν η Yamaha να απευθυνθεί πρώτα στον ίδιο για να ανανεώσει, να τον «κυνηγήσει» λίγο περισσότερο, τελικώς υπογράφει πρώτα ο Rossi και μάλιστα το ανακοινώνει από τον πρώτο κιόλας αγώνα της σεζόν;

  Επιπλέον, ας θυμηθούμε και κάτι άλλο. Όταν το 2013 ο «Γιατρός» επέστρεψε στην εργοστασιακή ομάδα της Yamaha, συνάντησε μια ομάδα πλήρως αφοσιωμένη στον Ισπανό, κοινώς επέστρεψε ως ο νούμερο 2 αναβάτης. Θα μπορούσε όμως ποτέ να μείνει νούμερο 2 στην ομάδα που ο ίδιος (κατά γενική ομολογία) έχτιζε επί χρόνια και την έκανε πρωταγωνίστρια; Όχι βέβαια. Αν και στην πρώτη σεζόν της επιστροφής του ήταν σαφώς κατώτερος του Lorenzo, άρχιζε και πάλι σιγά σιγά να τραβά την προσοχή της ομάδας , το 2014 έκανε εξαιρετική σεζόν ( νικώντας το Lorenzo στην τελική βαθμολογία), και το 2015 πάλεψε μέχρι τέλους με τον Ισπανό, και έχασε με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε το Πρωτάθλημα. Μόνο νούμερο 2 δεν ήταν πλέον. Μάλιστα, οι ήδη κακές σχέσεις των δύο αναβατών (ακόμα θυμόμαστε τον τοίχο στα pit της Yamaha την πρώτη φορά που ήταν team-mates) χειροτέρεψαν και άλλο, λόγω των κατηγοριών για «ισπανική συνωμοσία» του Rossi προς τους Lorenzo και Marquez. Φέτος ειδικά, παρατηρούσαμε ότι ακόμη και η αναφορά του ενός στο όνομα του άλλου γινόταν με δυσκολία, ενώ υπήρξαν και αμφιλεγόμενες δηλώσεις και από τους 2 (χαρακτηριστικό παράδειγμα η άποψη του Ιταλού σχετικά με το γιατί ο Lorenzo δε θα πήγαινε στη Ducati, καθώς του λείπουν “κότσια”). Το κλίμα βάρυνε επικίνδυνα στην ομάδα.

  Άλλο ένα πολύ σημαντικό γεγονός είναι ότι η Yamaha, μαζί με την ανακοίνωση της συμφωνίας με το Rossi, δημοσιοποίησε και τη συμφωνία της με την ακαδημία νέων οδηγών του Ιταλού (VR46 Riders Academy), στην οποία έγινε επίσημος συνεργάτης και προμηθευτής μοτοσυκλετών, ενώ είχε προηγηθεί μερικούς μήνες πριν και η συμφωνία του Rossi με τη Yamaha ώστε να γίνει η εταιρία ρουχισμού με το όνομά του (VR46 Racing Apparel) ο επίσημος προμηθευτής της αγωνιστικής Yamaha, όχι μόνο στο Πρωτάθλημα του MotoGP, αλλά σε κάθε δραστηριότητα της Yamaha Factory Racing!

  Αν κανείς συνδυάσει όλα τα παραπάνω, μπορεί να καταλάβει, να κατανοήσει τουλάχιστον γιατί ίσως ο Lorenzo θεωρεί (σωστά ή λανθασμένα) ότι η Yamaha προωθεί το Valentino Rossi περισσότερο από τον ίδιο,που μάλιστα είναι και σε νεαρότερη ηλικία και θα έπρεπε πάνω σ΄ αυτόν να χτίζει η ομάδα, όχι να δένεται όλο και περισσότερο με το Rossi.

  Εδώ εισέρχεται στο παιχνίδι η Ducati, η οποία προσπαθεί επί χρόνια να εξασφαλίσει τις υπηρεσίες ενός κορυφαίου αναβάτη, και κυρίως του Lorenzo. Η θέληση των Ιταλών, το ηγεμονικό συμβόλαιο, τα σαφή σημάδια βελτίωσης της μοτοσυκλέτας αλλά κυρίως η παρουσία στην ομάδα του Gigi Dall’ Ignia, που ο Lorenzo γνωρίζει και εκτιμά απ’ όταν έτρεχε για την Aprillia στις μικρότερες κατηγορίες, έπεισαν τον Ισπανό να βάλει την πολυπόθητη υπογραφή και να γίνει αναβάτης της ιταλικής φίρμας.

  Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε λοιπόν πώς θα πάει η σχέση Ducati-Lorenzo, αν θα είναι επιτυχημένη,αν θα καταφέρει να κάνει τη Ducati “δική” του ομάδα (πετυχαίνοντας εκεί που ο Rossi απέτυχε) αλλά και πώς θα κυλήσουν οι τελευταίοι αγώνες των Rossi και Lorenzo ως team-mates, ενός διδύμου που μας χάρισε πάμπολλες μάχες, ίντριγκα και συγκινήσεις!