MotoGP – Emilia-Romagna GP – Αγώνας – Δράμα για Bagnaia, ο Bastianini την 100η νίκη της Ducati

Μεγάλο δράμα, άλλη μια ανατροπή στη μάχη τίτλου και μια μάχη τελευταίου γύρου: το Gran Premio Pramac dell’Emilia-Romagna ήταν εκπληκτικό μέχρι το τέλος.

Στο πρώτο σκαλοπάτι μετά από μία μεγάλη μάχη τελευταίου γύρου, ο Enea Bastianini (Ducati Lenovo Team) πήρε την 100η νίκη της Ducati στην κορυφαία κατηγορία – και εξασφάλισε ότι το εργοστάσιο πήρε το στέμμα των Κατασκευαστών του 2024. Εξασφαλίζει επίσης ότι θα μειώσει το έλλειμμά του στην κορυφή του Πρωταθλήματος, καθώς η τελευταία του επίθεση στον γύρο ήταν να νικήσει τον πρωτοπόρο στη βαθμολογία Jorge Martin (Prima Pramac Racing).

Ο Martin μπορεί να μην πήρε αυτή τη νίκη, αλλά φεύγει με ενισχυμένο πλεονέκτημα 24 βαθμών στη μάχη του τίτλου, αφού ο Πρωταθλητής Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) έπεσε από την τρίτη θέση όταν χρειάστηκε να προλάβει τη μονομαχία στο μπροστινό μέρος… προωθώντας τον Marc Marquez (Gresini Racing MotoGP™) στην τρίτη θέση.

 

Ο Martin πήρε την πρωτοπορία με ένα άλλο καλό ξεκίνημα από τη μέση της πρώτης σειράς, αλλά ο Bagnaia τσάκωσε το προβάδισμα πίσω στη στροφή 2, πηγαίνοντας στην εξωτερική και παίρνοντας το προβάδισμα με κλασικό στυλ. Αλλά ο Martin κατάφερε να κρατήσει τον Bastianini για να παραμείνει δεύτερος στη συνέχεια, και αυτοί οι τρεις άρχισαν να δημιουργούν ένα μικρό κενό καθώς ο Pedro Acosta (Red Bull GASGAS Tech3) ακολουθούσε, και ο Marc Marquez επίσης.

Ο Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing) είχε το πρώτο δράμα στο μπροστινό γκρουπ καθώς ο Νοτιοαφρικανός έπεσε, ο αναβάτης ήταν εντάξει και επανήλθε, αλλά παραιτήθηκε στη μάχη ενάντια στον Acosta και τον Marquez. Ο Acosta θα έκανε το ίδιο μερικούς γύρους αργότερα, ο αναβάτης ήταν εντάξει αλλά δεν μπορούσε να επιστρέψει.

Στο μεταξύ, υπήρχε δράση μπροστά. Με 25 γύρους για το τέλος, οι δύο πρώτοι στον αγώνα για τον τίτλο «έβγαζαν τα γάντια τους». Ο Martin ξεκίνησε την επίθεση, αλλά ο Bagnaia επανήλθε αμέσως. Στη συνέχεια, ο Ισπανός ήταν σχεδόν στριμωγμένος ανάμεσα στις δύο μηχανές της Ducati Lenovo, καθώς ο Bastianini προσπάθησε επίσης να δοκιμάσει την τύχη του, αλλά έμεινε ως είχε. Προς το παρόν…

Τον επόμενο γύρο, ο Martin πήγε για μια βουτιά στην εσωτερική στη La Quercia, και αυτή τη φορά τα κατάφερε. Ο Bagnaia προσπάθησε να ανταποκριθεί στην εσωτερική, αλλά αναγκάστηκε να ξαναμπεί στη δεύτερη θέση και να αμυνθεί από τον Bastianini – και από εκεί ο Πρωταθλητής είχε μερικές κακές στροφές, τομείς και γύρους. Ο Bastianini τον πέρασε και ξεκίνησε για τον Martin, και φαινόταν ότι ο Bagnaia θα έπρεπε να κοιτάξει πίσω από τον ώμο του για τον Marc Marquez και τον Marco Bezzecchi (Pertamina Enduro VR46 Racing Team) που θα άρχιζαν να τον κυνηγούν.

Ή μήπως όχι; Καθώς ο Bastianini σκίαζε τον Martin στο μπροστινό μέρος, ο Bagnaia άρχισε να κάνει γρήγορους γύρους. Αφήνοντας πίσω το #93 και το #72, έκοψε τρία ή τέσσερα δέκατα από το πλεονέκτημα του κορυφαίου διδύμου …αλλά τότε το όνειρο του #1 τελείωσε με δράμα για το Πρωτάθλημα.

Αφού έκοψε τη διαφορά στο μπροστινό μέρος σε κάτω από δύο δευτερόλεπτα και μετά δυσκολεύτηκε να τη κόψει περισσότερο, ξαφνικά ένα σύννεφο σκόνης ανέβηκε στον αέρα – και ο Πρωταθλητής στο χαλίκι. Ο αναβάτης είναι εντάξει, αλλά το Emilia-Romagna GP τελείωσε για αυτόν, ο Bagnaia αναγκάστηκε να παρακολουθήσει τη μονομαχία για την 100ή νίκη της Ducati από τα πλάγια, αναρωτώμενος αν το έλλειμμά του θα ήταν 24 βαθμοί ή 29 μέχρι το τέλος του παιχνιδιού.

Στο μπροστινό μέρος, ο αγώνας σκακιού μαινόταν. Ο Martin στο προβάδισμα, ο Bastianini η σκιά του. Έχοντας πέντε γύρους να απομένουν, ο #89 έχασε και την τελευταία ίντσα του πλεονεκτήματος καθώς βγήκε ελαφρώς ανοιχτά και ο Bastianini ήταν σχεδόν δίπλα. Το συναρπαστικό τέλος ήταν στα σκαριά.

Έμειναν έτσι για έναν άλλο γύρο, και άλλον, και άλλον, και μερικές φορές φαινόταν ότι ο Martin μόλις είχε καταφέρει να ανοίξει για αρκετά δέκατα για να εξασφαλίσει ότι θα έφτανε στη σημαία χωρίς να δεχτεί επίθεση. Αλλά ο Bastianini κατάφερε να βρει μια απάντηση κάθε φορά και στον τελευταίο γύρο η διαφορά ήταν σχεδόν τίποτα. Αλλά πού θα ερχόταν η κίνηση;

Η απάντηση ήταν η στροφή 4, και ήταν βάναυση. Το Τέρας το έστειλε, ο Martin έπρεπε να ισορροπήσει όρθιος και ο #89 βγήκε πολύ ανοιχτά έξω από τη στροφή, με το χέρι στον αέρα καθώς ο Bastianini άνοιξε διαφορά στο προβάδισμα. Όσο αμφιλεγόμενο ή αποφασιστικό κι αν είναι για κάποιους, δεν ήταν έτσι για τους αγωνοδίκες του FIM MotoGP™, οι οποίοι αρνήθηκαν να το διερευνήσουν. Ο #23 παίρνει μια βάναυση εντός έδρας νίκη – επεκτείνοντας το 100% του ρεκόρ του στο βάθρο στο MotoGP™ στο Misano, μειώνοντας το έλλειμμά του στη μάχη του τίτλου και διασφαλίζοντας ότι ο teammate του έχασε πέντε λιγότερους βαθμούς από τον Martin. Καθώς, φυσικά, εξασφάλισε την 100η νίκη της Ducati στο MotoGP™ και σφράγισε αυτό το απίστευτο έκτο στέμμα των κατασκευαστών.

Ο Martin έμεινε να βράζει στα νεύρα του για την κίνηση αυτή, αλλά πανηγύρισε το νέο πλεονέκτημα των 24 βαθμών στην κορυφή και ο Marc Marquez ανέβηκε στο βάθρο μετά τη πτώση του Bagnaia, μια άλλη αλλαγή σε αυτό το πρωτάθλημα. Ακριβώς πιο πίσω από αυτούς, ο Bezzecchi πήρε την τέταρτη θέση, χωρίς να μπορεί να παραμείνει κοντά στο #93, αλλά έχοντας άλλο ένα σταθερό Σαββατοκύριακο.

Η πέμπτη θέση, μέχρι τον τελευταίο τομέα του αγώνα, φαινόταν έτοιμη να πάει σε άλλη μια εκπληκτική εμφάνιση από τον Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP™). Όμως, ένα ζήτημα, καθώς φέρεται να τελείωσε από καύσιμα, είδε τον Γάλλο να προσπαθεί να κρατηθεί στην τελευταία στροφή και στη συνέχεια αναγκάστηκε να παρακολουθήσει τον Franco Morbidelli (Prima Pramac Racing) και τον Maverick Viñales (Aprilia Racing) να τον περνούν στη γραμμή. Ωστόσο, ο Quartararo ισοφάρισε το καλύτερο δικό του και της Yamaha αποτέλεσμα της σεζόν μέχρι στιγμής: P7.

Οι Aleix Espargaro (Aprilia Racing), Alex Marquez (Gresini Racing MotoGP™) και Miguel Oliveira (Trackhouse Racing) συμπλήρωσαν την πρώτη δεκάδα. Στη συνέχεια, μία εντυπωσιακή P11 για τον Joan Mir (Repsol Honda Team) είναι το καλύτερο του εργοστασίου μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν και ο teammate του Luca Marini ήταν επίσης κοντά πίσω του. Και οι δύο κέρδισαν τον Raul Fernandez (Trackhouse Racing) και τον Fabio Di Giannantonio (Pertamina Enduro VR46 Racing Team), ο οποίος είχε επίσης Long Lap λόγω ορίων πίστας, με τον Johann Zarco (CASTROL Honda LCR) να συμπληρώνει τους σκόρερ.

Αυτό ήταν ένα δραματικό Σαββατοκύριακο στο Misano και το paddock είναι ήδη καθ’ οδόν για τη διεθνή πίστα Pertamina Mandalika για το Pertamina Grand Prix της Ινδονησίας. Εκεί, η μάχη συνεχίζεται για άλλους 37 βαθμούς – και υπάρχουν ακόμα αρκετοί στο τραπέζι, καθώς η δυναμική συνεχίζει να αλλάζει και το δράμα μας προετοιμάζει για ένα συναρπαστικό τελικό τμήμα του πρωταθλήματος.