Το χρονικό της επιστροφής της McLaren στην κορυφή

Μια ομάδα που έφτασε από τα ψηλά του 2012 στα χαμηλά της υβριδικής εποχής, η McLaren έχει δει μια τρομερή ανάκαμψη το τελευταίο εξάμηνο, το οποίο την έφερε πλέον στην κορυφή του Πρωταθλήματος Κατασκευαστών.

“Πρόκειται για ένα τεράστιο ορόσημο”, δήλωσε πρόσφατα ο επικεφαλής της ομάδας, Andreas Stella, όταν και η ομάδα στην οποία βρίσκεται τα τελευταία 9 χρόνια, σκαρφάλωσε για πρώτη φορά στην κορυφή του Πρωταθλήματος Κατασκευαστών μετά από το 2014.

Χωρίς αμφιβολία, η McLaren τα τελευταία 12 χρόνια έχει περάσει από ένα κανονικό τρενάκι του λουνα παρκ αναφορικά με τα πάνω και (κυρίως) τα κάτω. Μπορεί η πρωτιά που πήρε στο Μπακού να μην προκαλεί έκπληξη σε κανέναν πλέον, όμως είναι η πρώτη φορά από το 2012 που η papaya δείχνει να είναι σοβαρός και με αξιώσεις διεκδικητής του τίτλου.

Flashback στο 2012 και στην εποχή που για την ομάδα οδηγούσαν δύο πρωταθλητές, οι Lewis Hamilton και Jenson Button, ενώ το μονοθέσιο δεν είχε περάσει ακόμα από το papaya rebranding, όντας στις αποχρώσεις του chrome. Εκείνη τη σεζόν, η ομάδα πήρε 7 νίκες σε πρωτάθλημα 20 αγώνων, ισοφαρίζοντας τη Red Bull σε αυτό το στατιστικό.

Ωστόσο, αρκετά οδηγικά λάθη μέσα στη σεζόν αλλά και κάποια ζητήματα αξιοπιστίας οδήγησαν σε 10 εγκαταλείψεις και ουσιαστικά στέρησαν από τη βρετανική ομάδα την ευκαιρία να πάρει τον πρώτο της τίτλο στους Κατασκευαστές από το 1998.

Παρά το γεγονός πως η MP4-27 του 2012 ήταν ένα γρήγορο μονοθέσιο, αποφασίστηκε πως το ταβάνι εξέλιξης που είχε ήταν μικρό, με το 2013 να έρχεται ριζική αλλαγή στη σχεδιαστική φιλοσοφία του διαδόχου, MP4-28. Το μονοθέσιο που σχεδιάστηκε υπό τον Paddy Lowe είχε εντελώς διαφορετικό ρύγχος, μόνοκοκ και αναρτήσεις, ακολουθώντας τη λογική της pullrod εμπρός ανάρτησης που είχε η Ferrari.

Το αποτέλεσμα, όμως, μόνο καλό δεν ήταν. Jenson Button και Sergio Perez δεν κατάφεραν να ανέβουν ούτε μια φορά στο βάθρο εκείνη τη σεζόν, με τον Μεξικανό να μην καταφέρνει να λάμψει και να τίθεται εκτός ομάδας στο τέλος του 2013, σταθερά προβληματισμένος με την έλλειψη κάθετης δύναμης και σταθερότητας.

Το πισωγύρισμα αυτό στοίχησε στον Martin Whitmarsh τη θέση του επικεφαλής, με τον Ron Dennis να ορίζει τον Eric Bouiller στη θέση αυτή ενόψει του 2014, χρονιάς μεγάλων αλλαγών.

Με τον Paddy Lowe να φεύγει για τη Mercedes, η MP4-29 σχεδιάστηκε από τον Tim Goss, στην πρώτη σεζόν των νέων, τότε ρηξικέλευθων αεροδυναμικών και τεχνικών κανονισμών για το σπορ.

Αρχικά, η McLaren έδειξε σημάδια βελτίωσης, κάτι που ωστόσο δεν οφειλόταν στο μονοθέσιο αλλά κυρίως στη μονάδα ισχύος. Με το 2014 να είναι η πρώτη σεζόν γύρω από νέες, υβριδικές μηχανές, η Mercedes είχε βρει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού και αυτό αποτυπωνόταν ακράδαντα στην πίστα.

Το συνολικό πακέτο, όμως, της MP4-29 δεν ήταν τόσο μπροστά όσο αυτό της Mercedes, με την ομάδα μεν να προηγείται για λίγο στο Πρωτάθλημα μετά το διπλό βάθρο των Button και Magnussen το 2014 στη Μελβούρνη. 4η θέση όμως στο τέλος του 2014 για την ομάδα του Woking, με τον Button να αναφέρεται συχνά σε έλλειψη κάθετης δύναμης και πρόσφυσης του μονοθεσίου, κάτι που στοίχιζε πάρα πολύ στις γρήγορες καμπές.

Η επόμενη σεζόν ήταν επίσης χρονιά αλλαγών, με τη συνεργασία McLaren και Honda να αναβιώνει. Επρόκειτο για μια συνεργασία που στα 80s και 90s έφερε τεράστια επιτυχία και για τις δύο πλευρές, στα χρόνια των Ayrton Senna και Alain Prost.

Ωστόσο, τα τρία χρόνια που κράτησε αυτή η σχέση, μόνο επιτυχίες δεν ήρθαν: η ομάδα δυσκολεύτηκε να πάρει ακόμα και τον παραμικρό βαθμό, υποφέροντας από έλλειψη αξιοπιστίας και ιπποδύναμης της μονάδας ισχύος. Στην ιστορία έχει περάσει η καυστική ατάκα του Fernando Alonso στο teamradio κατά το Ιαπωνικό GP περί “GP2 engine”.

Στο Ουγγρικό GP του 2015, ο Boullier δήλωνε πως ο κινητήρας της Honda υστερεί κατά 120 ίππων αυτού της Mercedes. Η τοξική και μη αποτελεσματική συνεργασία των δύο πλευρών σήμαινε πως μπήκε πρόωρο τέλος στη σχέση τους, με τη McLaren το 2018 να στρέφεται σε μονάδες της Renault.

Στο Woking, βέβαια, ήξεραν πως και το σασί τους είχε περιθώριο βελτίωσης, κάτι που η μετάβαση σε άλλη μονάδα ισχύος επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο: 6η θέση στο Πρωτάθλημα του 2018 για την papaya, υστερώντας αρκετά σε ρυθμό των Red Bull και Renault που έτρεχαν με την ίδια μονάδα.

Ο Boullier παραιτήθηκε μεσούσης της σεζόν, με τους Andrea Stella και Gil de Ferrarn να αναλαμβάνουν τα ηνία.

Όπως αποδείχτηκε, η MCL33 του 2018, ήταν ένα μονοθέσιο που άλλα έδειχνε στην αεροσήραγγα και τα CFD και άλλα αποδείκνυε στην πίστα.

“Κανείς δεν έφταιγε, αλλά όταν έχεις CEO και επικεφαλής να έρχονται και να φεύγουν, το ίδιο και στους αγωνιστικούς διευθυντές, τότε είναι δύσκολο να βρεις τον δρόμο σου”, εξηγούσε ο (τότε νέος) CEO της ομάδας, Zak Brown. “Έχουμε κάνει τα πάντα, από αλλαγές προσωπικού έως και δομικές αλλαγές ώστε να φέρουμε τον σωστό κόσμο στη σωστή θέση με τους σωστούς στόχους και με τους σωστούς δείκτες αξιολόγησης. Όταν πάμε να εξελίξουμε το μονοθέσιο του 2019 δεν θα αναπαράξουμε τα ίδια λάθη και θα ξεκινήσουμε τον δρόμο της ανάκαμψης”.

Ready to go again this weekend. 🙌#SingaporeGP 🇸🇬 pic.twitter.com/vqg1Z0CYTJ

— McLaren (@McLarenF1) September 18, 2024

Στο τέλος του 2018, ένας κουρασμένος από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας, Alonso, έφευγε από τη McLaren και τη F1 (προσωρινά), ενώ εκτός βρέθηκε και ο Stoffel Vandoorne, ο άνθρωπος που πήρε τον πιο άνετο τίτλο στο GP2 στην ιστορία του θεσμού. Έρχονταν αλλαγές μέχρι και στους οδηγούς…

Το νέο δίδυμο της ομάδας ήταν οι Carlos Sainz και Lando Norris, ελπιδοφόρος νέος με καλές εμφανίσεις στη F2. Η MCL34 ήταν ένα αρκετά βελτιωμένο μονοθέσιο, το οποίο αναπτύχθηκε υπό την επίβλεψη των Andrea Stella, Pat Fry και Peter Prodromou.

Η MCL34 ήταν φτιαγμένη καλύτερα για τις ανάγκες του κινητήρα της Renault, και ήρθαν σταδιακά τακτικές βαθμολογήσεις ενώ στα τέλη της σεζόν ήρθε και το πρώτο βάθρο από το 2014, με τον Sainz στη Βραζιλία.

Οι εξελίξεις στην τεχνική της ομάδας συνεχίζοντας, ωστόσο: Οι Andreas Seidl και James Key ήρθαν στον οργανισμό ως επικεφαλής και τεχνικός διευθυντής αντίστοιχα. Ο Key, μάλιστα, επέβλεψε την εξέλιξη της MCL35 για το 2020, ενός μονοθεσίου που ήταν ουσιαστικά εξέλιξη του προκατόχου.

Η έλευση Seidl έφερε κι άλλες αλλαγές στον οργανισμό, με τον Γερμανό να θέτει σε πρώτο πλάνο την κατασκευή in-house αεροσήραγγας, μιας και μέχρι τότε η McLaren χρησιμοποιούσε αυτή της Toyota, στην Κολωνία. Αυτή η πρωτοβουλία έφερε μια σειρά αναβαθμίσεων στις υποδομές του Woking, με νέο προσομοιωτή να έρχεται και βελτιώσεις στο κατασκευαστικό τμήμα. Μπορεί η πανδημία να έβαλε προσωρινά φρένα στις εργασίες, αλλά όλες οι σχεδιασμένες αλλαγές ολοκληρώθηκαν.

Το 2020 ήταν μια ακόμα καλύτερη σεζόν απ’ την προηγούμενη, με τη McLaren να τερματίζει 3η στους Κατασκευαστές χάρη σε σταθερές συγκομιδές βαθμών από Sainz και Norris, ενώ ο Ισπανός έχασε για λίγο και τη νίκη στη Monza.

Για το 2021, η McLaren έχασε τον Sainz που πήγε στη Ferrari, παίρνοντας ωστόσο τον Daniel Ricciardo, έναν οδηγό που είχε κερδίσει νίκες και είχε περάσει από Red Bull και Renault, αντλώντας αρκετή γνώση από τους οργανισμούς αυτούς.

Ωστόσο, ο Αυστραλός δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τον Norris στην πίστα, με τον Βρετανό να μαζεύει 160 βαθμούς εκείνη τη σεζόν. Ωστόσο, η μοναδική νίκη που πήρε η ομάδα εκείνη τη χρονιά, στη Monza, (με 1-2 μάλιστα) ήρθε με τον Ricciardo μπροστά από τον Norris.

Στα τέλη του 2021 ήρθαν για ακόμα μια φορά αλλαγές στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, με τον Stella να αναλαμβάνει τον ρόλο που άφηνε πίσω του ο Seidl που έφευγε για το project της Audi, ενώ η έλευση του Rob Marshall από τη Red Bull έφερνε αλλαγές και στη δομή κάτω απ’ τον Stella, με τους Prodromou, Marshall και Houldey να είναι πλέον οι υψηλά ιστάμενοι.

Μετά ήρθε το 2022 και ακόμα ένα κύμα αλλαγών, με τους αεροδυναμικούς κανονισμούς να φέρνουν τα ground effect μονοθέσια, ενώ ο Oscar Piastri, ένας οδηγός που εντυπωσίασε στις μικρές κατηγορίες πήρε τη θέση του Daniel Ricciardo που δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες που τον ακολουθούσαν.

Η αρχή στη σεζόν θύμισε παλαιότερες εποχές για την ομάδα: μόλις 17 βαθμοί στους πρώτους 8 γύρους ήταν ένα αρκετά απογοητευτικό αποτέλεσμα, με την ομάδα βέβαια από το λανσάρισμα του μονοθεσίου να κρατά χαμηλά τη “μπάλα”.

Ύστερα, ήρθε η μεταμόρφωση: το μεγάλο πακέτο αναβαθμίσεων που ήρθε από την Αυστρία, συμπεριλαμβάνοντας νέο πάτωμα, sidepods και κάλυμμα κινητήρα, άλλαξαν την τύχη της ομάδας.

Έκτοτε, η McLaren έχει πάρει 25 βάθρα, πίσω μόνο από τη συγκομιδή της Red Bull (30), η οποία το 2023 είχε την πιο κυριαρχική χρονιά στην ιστορία του σπορ. Εν συγκρίσει, η Ferrari τον ίδιο καιρό έχει 21 βάθρα και η Mercedes μόλις 11.

WE LOVE TO SEE IT! 🤩#AzerbaijanGP 🇦🇿 pic.twitter.com/WAgK2JfVh8

— McLaren (@McLarenF1) September 15, 2024

Με την φετινή MCL38 να είναι το πρώτο μονοθέσιο που εξ’ ολοκλήρου σχεδιάστηκε στη νέα αεροσήραγγα, δεν είναι περίεργο το πόσο γρήγορη και μεγάλη βελτίωση βρήκε η ομάδα, όντας πλέον στο σημείο να έχει κερδίσει στους τελευταίους 3 από τους 5 αγώνες εντός του 2024, σκαρφαλώνοντας πρώτη στους Κατασκευαστές.

Και πάλι, παρά το γεγονός πως στους τελευταίους 7 γύρους η MCL38 έχει πάρει 113 περισσότερους βαθμούς από την RB20, προτεραιότητα του Stella είναι να αποτινάξει τον τίτλο του φαβορί αλλά και το ενδεχόμενο εφησυχασμού στο Woking, ενόψει και των τελευταίων 7 GP της σεζόν.

“Επί της ουσίας, το μονοθέσιο δεν είναι ακόμα αρκετά γρήγορο ώστε να κυριαρχήσει, το οποίο, μπορεί να μην είναι προς το συμφέρον της F1, αλλά σίγουρα είναι προς το συμφέρον το δικό μας”, δήλωσε ο Ιταλός πρόσφατα. “Έτσι, θα πρέπει να δουλέψουμε γύρω από τη βελτίωση του μονοθεσίου, θα πρέπει να παραμείνουμε ταπεινοί και να έχουμε τα πόδια μας στο έδαφος. Έχουμε δει πως, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις πρώτες τέσσερις ομάδες”.

“Όσον αφορά τη McLaren, συχνά ακούω πως έχουμε το καλύτερο μονοθέσιο. Θεωρώ πως αυτό δεν αποτυπώνεται στα νούμερα. Στα νούμερα, είμαστε το καλύτερο μονοθέσιο σε κάποιες πίστες όπως η Βαρκελώνη, η Ουγγαρία και το Zandvoort για συγκεκριμένους τεχνικούς λόγους”.

“Εδώ όμως (Μπακού), η McLaren δεν είχε το πλεονέκτημα έναντι της Ferrari και ούτε και έναντι της Red Bull θεωρώ. Ακόμα και εάν δείτε τη Monza, η Mercedes απείχε μόλις 75 χιλιοστά, από την 2η έως την 6η θέση. Είναι πολύ στενή η μάχη μπροστά”.