24 ώρες του Le Mans 1999 – Πριν από 21 χρόνια

Ο αγώνας 24 ωρών του Le Mans θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες στον κόσμο, όχι μόνο λόγο διάρκειας αλλά και λόγο συμμετοχής οδηγών και κατασκευαστών αλλά και θεατών. Ας θυμηθούμε όμως έναν από τους κορυφαίους αγώνες του 1999 που έμεινε στην ιστορία για ένα από τα πιο διάσημα και τρομακτικά ατυχήματα που έγιναν ποτέ στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Μετά από μία ολόκληρη μέρα και νύχτα, 365 γύρους, 14.400 αλλαγές ταχυτήτων και 2710 λίτρα καυσίμου, ο νικητής του Le Mans θα κόψει το νήμα του τερματισμού. Μέχρι τότε, όμως, έχουμε να απολαύσουμε τόσα, όσα δεν πρόκειται να δούμε σε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα F1.

Όποιος ταξιδέψει στο παρελθόν, θα παρατηρήσει ότι όσες ομάδες, οδηγοί, πληρώματα και εάν αλλάξουν το πάθος παραμένει ίδιο με το θέαμα να είναι εκπληκτικό παρά τις τεράστιες διαφορές με το 2020.

Οι κατηγορίες εκείνης της χρονιάς ήταν τρεις, στην πρώτη συμμετέχουν τα prototypes αυτοκίνητα, στην δεύτερη τα LMGTS και στην τρίτη τα LMGT. Ο αγώνας είχε συνολικά 48 συμμετοχές ομάδων με τις 23 να τερματίζουν και τις 28 να εγκαταλείπουν.

Team BMW Motorsport: Μεγάλη νικήτρια του αγώνα ήταν η BMW με το V12 LMR και τους Winkelhock, Martini και Dalmas. Χωρίς ουσιαστικά προβλήματα οι δύο BMW βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις και από τις πρωινές ώρες οδηγούσαν τον αγώνα μέχρι τις 11:55 όπου η BMW των Bscher, Auberlen και Soper βγήκε εκτός στην στροφή Porsche και η BMW με το No. 15 πέρασε στην 1η θέση έπειτα από την μάχη με την Toyota.

Toyota Motorsports: Δυναμικά ξεκίνησε η Toyota από τις θέσεις 1,2 και 8. Ο Maritn Brundle τέθηκε επικεφαλής μέχρι το πρώτο pit stop, όπου έχασε την πρωτιά του από την Mercedes του Schneider. Την τέταρτη ώρα του αγώνα ξεκίνησαν τα προβλήματα για το αυτοκίνητο με το No. 3 και έτσι βγήκε στην πίστα έπειτα από την επισκευή που είχε στο υδραυλικό τιμόνι και στο κιβώτιο ταχυτήτων. Στις 22:40 ο Brundle έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου στο τέλος της στροφής Mulsanne λόγο κλαταρίσματος στο πίσω ελαστικό και εγκατέλειψε.

Την ίδια τύχη είχε και ο Boutsen στις 03:09 στην προσπάθεια του να προσπεράσει την Porsche GT2 με το No. 66 στο chicane Dunlop.

Όλες οι ελπίδες βρισκόταν πλέον στα χέρια των τριών Ιαπώνων οδηγών, που με ρεσιτάλ οδήγησης (από τους Suzuki και Katayama) βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από την προπορευόμενη BMW του Martini. Στις 15:06, όμως, ένα σκασμένο πίσω ελαστικό άφησε οριστικά την Toyota στην 2η θέση. Ήταν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα αλλά οι άνθρωποι της Toyota ήθελαν την νίκη!

Audi Sport Team Joest: Η 3η και 4η θέση για τα ανοικτά πρωτότυπα ήταν μεγάλη επιτυχία για την πρωτοεμφανιζόμενη Audi. Αν και δεν είχε την απαραίτητα ταχύτητα, κατάφερε με την αξιοπιστία της και την εμπειρία της ομάδας του Joest, αλλά και τις γρήγορες επεμβάσεις των μηχανικών, όταν αυτές χρειάστηκαν (το αυτοκίνητο με το No. 7 άλλαξε τρεις φορές κιβώτιο ταχυτήτων), να βρεθεί στο βάθρο.

Nissan Motorsports: Μέτρια ήταν η παρουσία της Nissan, που μετά την 3η θέση του 1998, περίμεναν όλοι ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Παρά ταύτα, κατέκτησαν την 8η θέση με οδηγούς τους Cottaz, Goossens και Ekblom, ενώ το δεύτερο αυτοκίνητο εγκατέλειψε στον 110ο γύρο λόγο προβλήματος στον κινητήρα.

Panoz Motor Sports: Τα αυτοκίνητα της Panoz ήταν αρκετά και γρήγορα με τον David Brabham να είναι 5ος στις κατατακτήριες, όμως διάφορα μηχανικά προβλήματα (κιβώτιο ταχυτήτων, υπερθέρμανση κινητήρα) περιόρισαν τις δύο Panoz στην 7η και 11η θέση.

Viper Team Oreca: Τεράστια νίκη για τους κυρίαρχους της κατηγορίας GTS, που κατέκτησαν την 10η και 12η θέση γενικής διαλύοντας τον ανταγωνισμό των Porsche. Μάλιστα θα ήταν θρίαμβος εάν το τρίτο αυτοκίνητο της ομάδας δεν εγκατέλειπε από πρόβλημα στον κινητήρα μία ώρα πριν τον τερματισμό.

AMG-Mercedes: Λίγες ώρες πριν τον αγώνα, μετά το διπλό ατύχημα του Mark Webber, οι άνθρωποι της Mercedes συζητούσαν με τους οδηγούς την συμμετοχής της γερμανικής εταιρίας. Με την προσθήκη δύο μικρών “πτερυγίων” στο ρύγχος των αυτοκινήτων η αεροδυναμική βελτιώθηκε και τα δύο μονοθέσια ξεκίνησαν τον αγώνα. Όμως στις 20:47 η Mercedes με το No. 5, με τον οδηγό Dumbreck, απογειώθηκε κυριολεκτικά με 320 km/h (όπως ακριβώς και αυτή του Webber στο Warm up) στην ευθεία Arnage, έφτασε σε ύψος μεγαλύτερο των 10 μέτρων, έκανε περιστροφή στον αέρα, για να προσγειωθεί εκτός των προστατευτικών της πίστας. Αμέσως, το δεύτερο αυτοκίνητο ειδοποιήθηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα. Οι ελπίδες για διάκριση στο Le Mans του 1999 είχαν απομακρυνθεί.

Το ατύχημα του Mark Webber το χαρακτήρισε ο ίδιος σαν “ένα άσχημο κοκτέιλ με σαμαράκια και απώλεια αρνητικής άντωσης”. Αυτή ήταν η πρώτη από τις τρεις συνολικά απογειώσεις. Η δεύτερη ήρθε στο warm-up του Σαββάτου (πάλι με πρωταγωνιστή του Webber) και η τρίτη στις 20:47, ενώ ο αγώνας ήταν σε πλήρη εξέλιξη, με οδηγό τον Peter Dumbreck. Πριν τον αγώνα οι τεχνικοί της Mercedes πρόσθεσαν δύο πτερύγια στο ρύγχος του αυτοκινήτου, πετυχαίνοντας βελτίωση της αρνητικής άντωσης κατά 25%. Όμως για κακή τους τύχη η CLR του Dumbreck έχασε αυτά τα βοηθήματα κατά την σύγκρουση του με ένα αργότερο αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτεθειμένη στις επικίνδυνες αναταράξεις αέρα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Όλες οι συμμετοχές του αγώνα 24 ωρών του Le Mans 1999