Αν έπρεπε να ξεχωρίσουμε τις πιο δραματικές σεζόν στην ιστορία της Formula 1, τότε, αναμφισβήτητα μία από αυτές θα ήταν η σεζόν του 1976. Το 1976 είχαμε την σύγκρουση κατά μέτωπο 2 οδηγών, 2 ομάδων, αποφάσεις εντός και εκτός των αγώνων που σημάδεψαν αρνητικά και θετικά εκείνη τη σεζόν, θέαμα, καινοτομίες στο χώρο της Formula 1 και πάνω από όλα, αγωνία ως τον τελευταίο γύρο για την ανάδειξη του πρωταθλητή.
Τα πρόσωπα της χρονιάς του 1976 ήταν ο James Hunt, που θα οδηγούσε για πρώτη φορά στην ομάδα της McLaren. Ο Hunt είχε αποχωρήσει από την ομάδα της Hesketh η οποία κήρυξε πτώχευση και δεν θα συμμετείχε στους αγώνες F1 το 1976. Ο Hunt είχε δείξει από την προηγούμενη σεζόν κιόλας, ότι θα μπορούσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Μεγάλος του αντίπαλος, ο Niki Lauda, στο στρατόπεδο της Ferrari. Παγκόσμιος πρωταθλητής του 1975 και το φαβορί για την κατάκτηση και των δύο πρωταθλημάτων.
Αντίπαλος και των δύο θα μπορούσε να ήταν και ο Emerson Fittipaldi, πρωταθλητής του 1972 και 1974, αλλά αποφάσισε να οδηγήσει για την νεοσύστατη ομάδα του αδερφού του, του Wilson, την ομώνυμη Fittipaldi.
H Tyrell είχε ανακοινώσει, ότι θα έφερνε στους αγώνες ένα μονοθέσιο με 6 τροχούς. Κανείς δεν το πήρε στα σοβαρά, γιατί πιστεύονταν ότι δε θα πετύχαινε τους στόχους του ένα τέτοιο project.
Στον πρώτο αγώνα της σεζόν, στη Βραζιλία, ο Lauda κατάφερε να νικήσει τον αγώνα. Ο Hunt μην έχοντας οδηγήσει προηγουμένως την McLaren M23 σε αγωνιστικές συνθήκες, κατάφερε να την οδηγήσει στην pole position, αλλά στον αγώνα εγκατέλειψε.
Στον επόμενο αγώνα στο Kyalami, της Νότιας Αφρικής, ο Lauda είχε δημιουργήσει μία σεβαστή διαφορά στα μέσα του αγώνα, ο Hunt όμως, κατάφερε να μειώσει την διαφορά στο ελάχιστο. Οι δύο οδηγοί τερμάτισαν, όπως ακριβώς είχαν αρχίσει τον αγώνα. Πρώτος ο Αυστριακός και πίσω του, στο 1 δευτερόλεπτο, ο Άγγλος.
Ο Lauda συνέχισε να αυξάνει την βαθμολογική του διαφορά από τον Hunt με μια δεύτερη θέση στο GP του Long Beach πίσω από τον Ιταλό team mate του, Clay Regazzoni. O πιλότος της McLaren εγκατέλειψε από ατύχημα. H βαθμολογία ως τότε ήταν: Lauda 24, Depailler 10, Mass 7 και Hunt 6.
Πριν το επόμενο GP στο Jarama της Ισπανίας, ο Lauda είχε ένα ατύχημα οδηγώντας ένα τράκτορα, στο σπίτι του κοντά στο Salzburg. Από το ατύχημα, τραυμάτισε τα πλευρά του, αλλά όχι σοβαρά. Οι φήμες οργίαζαν, ότι η Ferrari θα τον αντικαθιστούσε με έναν πιλότο ονόματι Flammini, που αγωνιζόταν στην F2. O Lauda εξοργίστηκε με την όλη ιστορία.
Επίσης, πριν από το Ισπανικό GP, τέθηκαν σε ισχύ νέοι κανονισμοί για τα μονοθέσια της F1. Συγκεκριμένα, έπρεπε να μειωθεί το πλάτος των μονοθεσίων, εξαιτίας των όλο και πιο φαρδιών πίσω ελαστικών που χρησιμοποιούνταν, το μήκος επίσης, αλλά και κατάργηση του airbox που όσο πήγαινε και γινόταν πιο ψηλό.
Πριν από εκείνο τον αγώνα η Tyrell εισήγαγε τελικά την P34 προκαλώντας το ενδιαφέρον του κοινού, αλλά και των media, αφού το μονοθέσιο είχε 6 τροχούς (με δύο μπροστινούς άξονες). Η Ferrari, προσαρμόστηκε στους κανονισμούς παρουσιάζοντας την 312 T2.
Σε αυτό το GP νικητής ήταν ο James Hunt, που επικράτησε άνετα του Lauda. Δύο ώρες μετά την στέψη του Hunt ως νικητή, όμως, ήρθε η ανακοίνωση, ότι το πίσω φτερό της McLaren ήταν 1.8 εκατοστά πιο φαρδύ από όσο επιτρεπόταν. Ο Teddy Mayer, επικεφαλής τότε της McLaren, έκανε έφεση υποστηρίζοντας, ότι μια τέτοια διαφορά στο μέγεθος δεν θα έφερνε τόσο σημαντική διαφορά στην απόδοση του μονοθεσίου. Η έφεση άργησε να εκδικαστεί και ο Lauda πήρε τους 9 βαθμούς της νίκης. Η βαθμολογία μετά την ακύρωση του Hunt: Lauda 33, Depailler 10, Regazzoni 9, Hunt 6.
Η όλη ιστορία άρχισε να εξάπτει τη φαντασία του αθλητικού τύπου, και τα γεγονότα αυτά είχαν φέρει την Formula 1 στο αθλητικό προσκήνιο, μόνο και μόνο για τις ίντριγκες που προμηνυόταν.
Στο GP του Zolder στο Βέλγιο, ο Lauda νίκησε από την pole position τον team mate του. Ακούστηκε, ότι ο team manager της Ferrari, Daniele Audetto, είχε πει στον Lauda, ότι όποιος οδηγούσε στο τέλος του πρώτου γύρου θα ήταν καλό να κέρδιζε τον αγώνα. Επίσης είχε πει ότι θα έστελνε στον Lauda και pit signals να του υπενθυμίσουν την συμφωνία σε κάθε ενδεχόμενο. O Αυστριακός αρνήθηκε πεισματικά λέγοντας, ότι δε θα τα κοίταζε. Στον αγώνα ο Hunt εγκατέλειψε από κιβώτιο ταχυτήτων.
Στο Monaco o Lauda κέρδισε άνετα, ενώ ο Hunt εγκατέλειψε από μηχανή. Η McLaren ακόμα δε μπορούσε να τροποποιήσει το μονοθέσιο σωστά, μετά την αλλαγή στους κανονισμούς. Πραγματοποιήθηκε, ως πρόχειρη λύση η μετατόπιση των πλευρικών ψυγείων για μείωση του πλάτους. Αυτό όμως, συνετέλεσε στην μεγάλη αστάθεια και δυσκολία στησίματος του μονοθεσίου.
Μέχρι και το επόμενο GP της Σουηδίας η McLaren είχε τα ίδια προβλήματα. Ο Hunt θεωρούσε εκείνον τον αγώνα τον πιο πετυχημένο της χρονιάς του 1976, αφού με ένα δύσκολο μονοθέσιο πήρε την 5η θέση. Ο Lauda πάλι βρισκόταν πιο πάνω του, τερματίζοντας 3ος. Παρά όμως τις εμφανίσεις των δυο αστέρων της σεζόν του 1976, στο συγκεκριμένο GP τα φώτα της δημοσιότητας ήταν στραμμένα πάνω στην εξάτροχη Tyrell που πέτυχε την πρώτη και μοναδική της νίκη. Σε εκείνη τη φάση του πρωταθλήματος, μετά και τον 7ο γύρο από τους 16, η βαθμολογία είχε ως εξής: Lauda 55 – Hunt 8.
H McLaren ανέκαμψε από το GP της Γαλλίας στο Magny Cours και ο Hunt πέτυχε pole position και νίκησε και τον αγώνα. Αυτή η νίκη, και η εγκατάλειψη του Lauda στο Γαλλικό GP, αλλά και η εκδίκαση της έφεσης που ξαναέδωσε τη νίκη του Ισπανικού GP στον Hunt, άλλαξε με μιας την βαθμολογία σε: Lauda 52, και Hunt ξαφνικά 26 !
Το επόμενο GP ήταν αυτό της Αγγλίας στο Brands Hatch. Και είναι αναμφισβήτητα το πιο πολυτάραχο της ιστορίας των Αγγλικών GP.
O Lauda στην pole position και ο Hunt δίπλα του. Από την 4η θέση ο Regazzoni πετάχτηκε και στη πρώτη στροφή πήγε να προσπεράσει από την εσωτερική τον ομόσταβλό του, Lauda. Αποτέλεσμα: σύγκρουση και τετ α κε του Ιταλού. Ο Hunt για ένα απειροελάχιστο διάστημα πρέπει να είχε χαρεί βλέποντας στιγμιαία τις δυο Ferrari να συγκρούονται. Μόνο όμως για απειροελάχιστο διάστημα, γιατί συνειδητοποίησε, ότι πρέπει να αποφύγει το γυρισμένο μονοθέσιο του Ιταλού.
Δεν τα κατάφερε και ήταν και αυτός θύμα του ατυχήματος. Mε το μονοθέσιο προσανατολισμένο σωστά στη πίστα συνέχισε αλλά οι ζημιές καθιστούσαν την McLaren μη οδηγήσιμη. Ο Hunt αποφάσισε να οδηγήσει το μονοθέσιο στα pits, όχι από την κανονική πορεία της πίστας, αλλά από ένα παράδρομο που οδηγούσε στα pits. Από τον χαμό που ακολούθησε πιο πίσω, άμεση ήτανε η εμφάνιση της κόκκινης σημαίας.
Εν τω μεταξύ οι μηχανικοί άρον άρον ετοίμαζαν τα εφεδρικά μονοθέσια των Hunt, Regazzoni και Laffite. Οι υπόλοιπες ομάδες διαμαρτυρήθηκαν για την απόφαση των εφεδρικών μονοθεσίων. Οι αγωνοδίκες, μέσα στην σύγχυση και το χάος, αποφάσισαν να επιτρέψουν την συμμετοχή στην 2η εκκίνηση των μονοθεσίων που είχαν αρχίσει τον αγώνα -και- είχαν συμπληρώσει τον πρώτο γύρο. Δεν θα επιτρεπόταν δηλαδή τα εφεδρικά μονοθέσια.
Εκεί ήταν, που έπαιξε το ρόλο της η οργή του Αγγλικού κοινού, που θα έβλεπε τον Hunt να μην μπορεί να αρχίσει τον αγώνα, κάτι που θα μπορούσε να κάνει η Ferrari του Lauda. Οι Άγγλοι μιμήθηκαν τους Ιταλούς στον τρόπο υποστήριξης του αγαπημένου τους οδηγού και άρχισαν να πετάνε μπουκάλια και ότι άλλο έβρισκαν μέσα στη πίστα!
Οι αγωνοδίκες, για να μην καταντήσει ο αγώνας φάρσα, αποφάσισαν να εκκινήσουν τα μονοθέσια εκεί, επί τόπου, χωρίς καμιά καθυστέρηση. Η όλη σύγχυση εν τω μεταξύ, είχε επιτρέψει στους μηχανικούς της McLaren να επιδιορθώσουν το μονοθέσιο και να το σύρουν στην γραμμή εκκίνησης. Το εφεδρικό δε αποσύρθηκε και δεν χρησιμοποιήθηκε τελικά.
Ο αγώνας ήταν εξίσου συναρπαστικός, αφού ο Hunt κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση περνώντας τον Lauda στα μέσα του αγώνα. Μετά το τέλος του αγώνα, άμεση και αναμενόμενη ήταν η αντίδραση της Ferrari, αλλά και της Tyrell και της Fittipaldi να ακυρωθεί ο Hunt, αφού όταν φάνηκε η κόκκινη σημαία ο Hunt δεν βρισκόταν στη πίστα. Κάτι τέτοιο δεν έγινε δεκτό από τους αγωνοδίκες της πίστας και η Ferrari φυσικά απευθύνθηκε στην FIA. Η Βαθμολογία πάντως ήταν: Lauda 58, Hunt 35.
Και αν νομίζετε ότι το δράμα κάπου εδώ θα σταματούσε, κάνετε λάθος. Αυτό γιατί ο επόμενος αγώνας ήταν το GP του Nurburgring.
Ο Hunt είχε την pole position και δίπλα του ο βρισκόταν ο Lauda. Η πίστα ήταν κάπως βρεγμένη και οι οδηγοί είχαν βγει με βρεγμένα λάστιχα, όλοι εκτός του Mass. Στους πρώτους γύρους η πίστα φάνηκε να αρχίζει να στεγνώνει κάπως και οι οδηγοί θα άλλαζαν σε λάστιχα για στεγνό οδόστρωμα. Στα μέσα, όμως, του δευτέρου γύρου και κοντά στη στροφή Bergwerk ο Lauda έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου χτύπησε στις μπαριέρες και προκλήθηκε πυρκαγιά. Ο Lauda θα έχανε τη ζωή του αν δεν υπήρχαν οι γενναίες προσπάθειες των Lunger, Merzario, Ertl και του Edwards να τον τραβήξουν έξω από την φλεγόμενη Ferrari.
Τον αγώνα τον νίκησε ο Hunt μην έχοντας υπόψη την σοβαρότητα της κατάστασης του αντιπάλου του, όπως και όλοι οι άλλοι οδηγοί. Ο Lauda εισέπνευσε τοξικά αέρια από τα καύσιμα και το πυροσβεστικό υλικό που κόντεψαν να καταστρέψουν τους πνεύμονες του. Τα σημάδια από τα εγκαύματα θα τα έφερνε μια ζωή. Το ίδιο και το καπελάκι της Parmalat που θα κάλυπτε τα σημάδια από το φρικιαστικό του ατύχημα.
Το επόμενο GP θα γινόταν στην Αυστρία, και εν όψει της επανατοποθέτησης του αποτελέσματος του GP της Ισπανίας, ο Enzo Ferrari μποϊκοτάρισε τον αγώνα, προσπαθώντας να πείσει και άλλες ομάδες να πράξουν παρομοίως. Το δεύτερο δεν το πέτυχε. Ο Hunt μάζεψε άλλους 3 βαθμούς στο GP αυτό.
Στο Ολλανδικό GP ο Hunt άντεξε στην πίεση του Regazzoni και πήρε την νίκη με λιγότερο από 1 δεύτερο διαφορά από τον Ιταλό πιλότο. Lauda 58, Hunt 56. Εν τω μεταξύ ο Lauda ήταν έτοιμος να κάνει την μεγάλη επιστροφή, έχοντας ανακάμψει θεαματικά, όσον αφορούσε την υγεία του και τη φόρμα του. Επόμενο GP, Monza. Θα γινόταν κόλαση…
Το ιταλικό ιδεώδες καλοδέχτηκε την McLaren, ανακοινώνοντας, ότι είχε χρησιμοποιήσει παράνομο καύσιμο στα δοκιμαστικά του Σαββάτου, τη στιγμή που οι ίδιοι πριν από λίγο είχαν πει ότι όλα τα δείγματα καυσίμου ήταν νόμιμα… Στα τελωνεία, στα φορτηγά βυτιοφόρα της Texaco που παρείχε καύσιμο στην McLaren δεν επιτράπηκε η είσοδος. Οι ιταλικές αρχές προσπαθούσαν να προκαλέσουν κάποιου είδους αντίποινα για τα γεγονότα του Brands Hatch. Με κάθε δυνατό τρόπο.
Η McLaren του Hunt ξεκίνησε από την προτελευταία σειρά (αφού προσμετρήθηκαν τα αποτελέσματα των δοκιμών της Παρασκευής, που έγιναν υπό βροχή) και ο Lauda ήταν στην τρίτη σειρά. Στον αγώνα ο Hunt αποφάσισε να τα ρισκάρει όλα για όλα. Έχασε, όμως, τον έλεγχο του μονοθεσίου του προς μεγάλη τέρψη των tifosi προσπαθώντας να περάσει τον Tom Pryce. O Lauda, που ήταν αδιαμφισβήτητα το πρόσωπο του αγώνα τερμάτισε 4ος. Lauda 61, Hunt 56.
Ανάμεσα στο Ιταλικό GP και σε αυτό του Καναδά, βγήκε επίσημη ανακοίνωση της FIA που εκδίκασε την έφεση της Ferrari για τα γεγονότα του Αγγλικού Grand Prix. O Hunt έχασε τους 9 πόντους και ο Lauda κέρδισε 3. Lauda 64, Hunt 47.
Στο Καναδικό λοιπόν GP, ο Άγγλος πιλότος οδήγησε χωρίς άγχος πιστεύοντας, ότι δε μπορούσε να γίνει κάτι πια για το πρωτάθλημα. Νίκησε τον αγώνα, ενώ ο Lauda εγκατέλειψε.
Την ίδια επίδοση παρουσίασε ο Hunt και στο Watkins Glen νικώντας τον αγώνα και κρατώντας πίσω του τον πολύ δυνατό Schekter με 3ο τον Lauda. H επίδοση αυτή σε εκείνο το κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος έκανε τον Lauda να παραδεχθεί, ότι η ομάδα έφτασε στο σημείο της αποδιοργάνωσης, μην ξέροντας τι να κάνει για το θέμα του Hunt.
Ο τελευταίος αγώνας – παράσταση της δραματικής σεζόν θα ήτανε στην Ιαπωνία, στην πίστα του Fuji. Οι μαθηματικές υπολογισμοί και τα πιθανά ενδεχόμενα για το ποιος θα είναι ο πρωταθλητής οργίαζαν. Ο Lauda ήταν μπροστά με 67 πόντους και ο Hunt είχε 65. Παρ’ όλ’ αυτά τα media είχαν (όπως και από το Γερμανικό GP) στραμμένη την προσοχή τους πάντα στον Lauda, ο οποίος είχε εμφανώς αρχίζει να κουράζεται από την αποκλειστικότητα που αποκτούσε.
Οι δύο διεκδικητές ήτανε στην δεύτερη και τρίτη θέση, ο Hunt στη δεύτερη, πίσω από τον pole sitter Mario Andretti. Οι συνθήκες όμως του αγώνα ήτανε τρομακτικές. Έβρεχε ασταμάτητα πολύ πριν από την έναρξη του αγώνα και μέσα στη πίστα κυλούσαν μικρά ποτάμια νερού. Οι οδηγοί δεν ξεκίνησαν τον αγώνα προγραμματισμένα, αφού προηγήθηκε debriefing για το αν θα πρέπει να μεταφέρουν τον αγώνα σε άλλη μέρα. Τελικά ο αγώνας ξεκίνησε υπό πιο παραδεκτές συνθήκες και με καθυστέρηση μιάμισης ώρας, αλλά πάλι η βροχή ήταν έντονη.
Η έναρξη του αγώνα βρήκε τον Hunt να κάνει καλή εκκίνηση και να οδηγάει τους αντιπάλους του στο τέλος του πρώτου γύρου με τον Lauda πολύ πιο πίσω στην 10η θέση. Ήταν προφανές ότι ο Αυστριακός πήγαινε πολύ προσεκτικά και μάλλον υπήρχε και ένα αίσθημα φόβου (ως φυσικό) ύστερα από το ατύχημα του. 2 γύρους αργότερα και μη μπορώντας να κρατηθεί στις πάνω θέσεις, μπήκε στα pits, βγήκε από τη Ferrari, έφυγε από την πίστα και πέταξε για Αυστρία χωρίς καν να παρακολουθήσει την εξέλιξη του αγώνα.
Ο Hunt εξακολουθούσε να οδηγεί τον αγώνα. Μία τέταρτη θέση ήτανε αρκετή για να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής. Κατά το τέλος του αγώνα, και ενώ η πίστα στέγνωνε, τα ελαστικά βροχής του Hunt άρχισαν να φθείρονται επικίνδυνα. Ο Teddy Mayer πίστευε, ότι δε χρειαζόταν να ειδοποιήσει τον Hunt πότε να μπει, νομίζοντας, ότι αυτός θα έκρινε πότε θα ήταν σωστό να μπει για αλλαγή ελαστικών. Αντίθετα, ο Hunt περίμενε σήμα από τους μηχανικούς του για να μπει μέσα. Βρισκόταν στην δεύτερη θέση, πίσω από τον Andretti και 6 γύρους πριν το τερματισμό, όταν το αναπάντεχο έγινε και έσκασε το μπροστινό λάστιχο.
Αφού ο Hunt οδήγησε την McLaren για 2 χιλιόμετρα στους τρεις τροχούς, μπήκε στα pits. Του πήρε μισό λεπτό να ξαναμπεί στη πίστα. Οδήγησε στο όριο και όσο πιο γρήγορα μπορούσε και επωφελήθηκε των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι άλλοι οδηγοί με τα ελαστικά τους. Δεν ήξερε σε ποια θέση βρισκόταν καν. Άλλωστε, δεν μπορούσε να δει τα σήματα των μηχανικών του, επειδή είχε σκοτεινιάσει. Από την πέμπτη θέση κατάφερε να περάσει τον Regazzoni και τον Jones. Αυτό ήταν αρκετό να του χαρίσει τον τίτλο. Είχε ήδη σκοτεινιάσει τόσο, που στο podium ήταν αναγκαία η χρησιμοποίηση προβολέων.
Αυτή ήταν η συγκλονιστική εξέλιξη του πρωταθλήματος της Formula 1 του 1976. Για την ιστορία, η Ferrari κατέκτησε το πρωτάθλημα κατασκευαστών με 83 πόντους, η McLaren ήρθε δεύτερη με 74 πόντους και η Tyrell τρίτη με 71.
Ξενοφών Λειβαδιώτης
Για όσους δεν έχουν δει ήδη την ταινία του Ron Howard, “Rush”, ας την ψάξουν, καθώς αναβιώνει με τον καλύτερο τρόπο την επική αυτή χρονιά του 1976.
Και επειδή στο F1fan.gr ποτέ δεν συμβιβαζόμαστε και θέλουμε πάντα να προχωράμε μπροστά, μπορείς να μας ακολουθήσεις στο Facebook, και στο Instagram, όπως επίσης και να γραφτείς στο εβδομαδιαίο Newsletter μας!
