Ο λόγος δεν γίνεται για το συμπαθές κατά τα άλλα κουκλάκι στη μύτη της Red Bull αλλά για τα μονοθέσια της σεζόν που διανύουμε. Όχι πολύ μακριά, μόλις πέρσι, υπήρχε μια διάχυτη εντύπωση πως τα μονοθέσια δεν είναι αρκετά γρήγορα. Αλλά ήταν υπερβολικά γρήγορα από όποια γωνία και να το έβλεπε κανείς. Φέτος όμως είναι σαφέστατα τα γρηγορότερα αυτοκίνητα που μπορεί να βρει κανείς στον πλανήτη. Τόσο απλά. Δυστυχώς όμως κάποιος πρέπει να στο πει, πολύ δύσκολα μεταφέρετε αυτή η εντύπωση βλέποντας τον αγώνα από την τηλεόραση, και κατά πολλούς θεατές υπάρχουν συνθήκες που δεν το καταλαβαίνεις ούτε από κοντά.
Πριν λίγες ημέρες στο Grand Prix της Μεγάλης Βρετανία στο Silverstone, στην στροφή Corpse, τα μονοθέσια έφταναν τα 290 χιλιόμετρα ανά ώρα. Σε στροφή, όχι σε ευθεία… Μιλάμε για υπέρδιπλη ταχύτητα από αυτή που σου επιτρέπουν να πας νόμιμα στην Εγνατία. Όχι πως το κατάλαβες ενώ το έβλεπες στην οθόνη σου, σωστά;
Υπάρχει ένα εκνευριστικό παράδοξο στην αυτοκίνηση και κατ’ επέκταση στον μηχανοκίνητο αθλητισμό που λέει πως όσο πιο γρήγορα πας τόσο λιγότερο εντυπωσιακό είναι στο μάτι. Οδηγώντας ρευστά και με γραμμές, είναι πολύ λιγότερο εκρηκτικό στον θεατή απ’ ότι να παλεύεις δεξιά και αριστερά συμμαζεύοντας τα ασυμμάζευτα. Αυτό μεγεθύνει και τον αστικό μύθο πως τα «παλιά» μονοθέσια ήταν πιο «αντρικά», χρειαζόσουν μεγάλες κοχόνες να τα οδηγήσεις και φυσικά περίσσιο ταλέντο.
Η αλήθεια είναι πως η οδήγηση ενός σύγχρονου μονοθέσιου στο όριο είναι πολύ πιο απαιτητική. Και ας φαίνεται ξενέρωτη. Αλλά πως στο καλό δεν περνάει αυτό σε εμάς τους θεατές; Είτε πρόκειται για Formula 1 είτε για Ferrari Challenge ή WTCC υπάρχει μια έκδηλη αίσθηση πως δεν πάνε αρκετά γρήγορα.
Μια πολύ καλή λύση είναι η πιο τακτική χρησιμοποίηση των χιλιομέτρων που έχει κάθε οδηγός εντός στροφής στην οθόνη μας. Υπάρχει, το βλέπουμε που και που αλλά χρησημοποιείτε με πολύ μεγάλη φειδώ. Δεν θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπουμε πόσο χιλιόμετρα έχει στην κορυφή της εκάστοτε στροφής ο Bottas και να το συγκρίνεις με αυτά του Raikkonen;
Υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως η χρονομέτρηση συγκεκριμένης αλληλουχίας στροφών ή η χρησιμοποίηση σημείων στην κάμερα που να είναι πιο εντυπωσιακά όπως για παράδειγμα το λεγόμενο POV (point of view – ακριβώς στο κράνος και βλέπεις ότι βλέπει ο οδηγός) που μπορούν να κάνουν την εμπειρία πιο εντυπωσιακή.
Η FIA τα ξέρει, αλλά δεν παίρνει απόφαση να τα εφαρμόσει. Σκεφτείτε πόσο εντυπωσιακό φαίνεται το In Car του Senna. Ναι, τα αυτοκίνητα ήταν πιο ατίθασα αλλά και το γεγονός πως οι πρωτόγονες κάμερες ίδρωναν να ακολουθήσουν την δράση πρόσθετε στην εμπειρία. Οι σημερινές με εκατοντάδες υποσυστήματα μείωσης της παραμόρφωσης φέρνουν στον θεατή μια αποστειρωμένη αίσθηση.
Ο Hamilton μίλησε για αυτή την αίσθηση λέγοντας πως η αίσθηση από τα φετινά μονοθέσια είναι «απίστευτη, είναι σαν ένα F22 Raptor μέσα στην πίστα με αυτή την ταχύτητα που περνάμε αυτές τις στροφές. Σήμερα, καθώς περνούσαμε την Stowe είχαμε 225χλμ/ω, ενώ στην Copse κοντά στα 300. Πραγματικά γρήγορο.»
«Προσπαθείτε να σκεφτείτε πως είναι αυτό και πολλαπλασιάστε το επί 100»
Και εδώ στην ουσία μας λέει την τεράστια διαφορά μεταξύ πως είναι στην πραγματικότητα και τι μπορεί να δει ο κοινός θνητός. Φυσικά δεν θα φτάσουμε ποτέ να γνωρίσουμε την πραγματική αίσθηση, αλλά υπάρχουν τρόποι να έρθουμε πιο κοντά.
Επίτηδες άφησα έξω την γνωστή φράση «μα δεν ακούγονται, δεν έχουν ήχο». Ισχύει, αλλά καλά θα κάνουμε να το συνηθίσουμε, γιατί δεν πρόκειται να γίνει καλύτερος. Αλλά σίγουρα, μιας και πρόκειται για την πρώτη σεζόν των νέων κανονισμών, τα μονοθέσια θα γίνουν πιο γρήγορα από ποτέ.
Πολύ γρήγορα.
Και επειδή στο F1fan.gr ποτέ δεν συμβιβαζόμαστε και θέλουμε πάντα να προχωράμε μπροστά, μπορείς να μας ακολουθήσεις στο Facebook, και στο Instagram, όπως επίσης και να γραφτείς στο εβδομαδιαίο Newsletter μας!
