Το 2023 με μια ματιά: Red Bull

Η Red Bull θριάμβευσε το 2023, έχοντας ίσως την πιο επιτυχημένη χρονιά στην ιστορία της Formula 1.

Δεν ήταν μόνο οι άνευ προηγουμένου αριθμοί, αλλά η συνολική λειτουργία και παρουσία της ομάδας που πραγματικά έκανε τη σεζόν του Milton Keynes τόσο θριαμβευτική. 21 νίκες σε 22 αγώνες, 5 στα 6 στα sprint, το 1-2 στο Πρωτάθλημα Οδηγών, πάνω από τους διπλάσιους βαθμούς από τη δεύτερη ομάδα στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, ένα μονοθέσιο που έδειχνε να είναι ανώτερο σε σχεδόν κάθε πίστα, απαράμιλλη αξιοπιστία και ελάχιστα λάθη ήταν ο απολογισμός και σε αυτό το σημείο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι δεν ήταν απλά η RB19 που έκανε τη διαφορά. Ναι, η Red Bull πιθανότατα θα είχε κερδίσει το πρωτάθλημα ή τουλάχιστον θα μπορούσε να είχε θέσει σοβαρότατες βάσεις διεκδίκησης και μόνο ελέω αυτού, αλλά ήταν το σύνολο που οδήγησε στην ασφυκτική κυριαρχία της.

Προφανώς, όταν κανείς βρίσκεται μπροστά, έχει λιγότερο άγχος και περισσότερα περιθώρια λαθών ή διόρθωσης αυτών. Ωστόσο, ακόμα και υπό αυτό το πρίσμα, η Red Bull ήταν πραγματικά ασταμάτητη. Σχεδόν ποτέ δε φάνηκαν να μην έχουν απάντηση, σχεδόν ποτέ δε βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, σχεδόν ποτέ δεν απέτυχαν να αντεπεξέλθουν όταν οι αντίπαλοί τους φαίνονταν να πλησιάζουν σε κάποιο κομμάτι του τριημέρου. Το πρωτάθλημα θα μπορούσε να έχει κερδηθεί και με 11 νίκες, αλλά πολύ απλά, οι Ταύροι ποτέ δεν έδωσαν σε κανέναν αυτήν την ευκαιρία.

Ο Max Verstappen εξέφρασε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη διαφορά ανάμεσα σε μια καλή νικηφόρα σεζόν και στην απόλυτη κυριαρχία. Ναι, είχε διαστημικό μονοθέσιο, ναι, σχεδόν ποτέ δε βρέθηκε υπό πραγματική πίεση ούτε ένιωσε ή έδειξε να απειλείται. Αλλά ακόμα και έτσι, τα λάθη του ήταν πραγματικά ελάχιστα, η δε αξιοποίηση του πακέτου που του δόθηκε ολοκληρωτική και στο έπακρο. Η Red Bull μπορεί να είχε πύραυλο, αλλά ήταν ο Verstappen που δεν αρκέστηκε απλά να πάει μέχρι το φεγγάρι με αυτόν, αλλά κυνήγησε τα άστρα. 19 νίκες, 4 sprint, 12 pole positions, διαφορές συχνά χαοτικές από όλο το υπόλοιπο grid, φαινομενικά άτρωτος. Θα μπορούσε να έχει πάρει το πρωτάθλημα και με τα μισά, αλλά και ήθελε και μπορούσε να τα πάρει όλα. Και αυτό ακριβώς έκανε.

Στον αντίποδα, η πικρή αλήθεια για τον Sergio Perez είναι ότι, κατά τη διάρκεια μιας κυριαρχίας όσο λίγες στην ιστορία της Formula 1, αποτέλεσε τον πιο αδύναμο κρίκο και ως εκ τούτου έναν από τους πιο απογοητευτικούς οδηγούς της φετινής σεζόν. Ναι, πήρε τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών, ενισχύοντας περαιτέρω την εικόνα της RB19, αλλά το γεγονός ότι έφτασε σχεδόν μέχρι το τέλος της χρονιάς για να την εξασφαλίσει, ότι είχε λιγότερους από τους μισούς βαθμούς του ασταμάτητου ομοστάβλου του και ότι ουσιαστικά ποτέ δεν είχε την παραμικρή ελπίδα έστω και να σκεφτεί τον τίτλο είναι ενδεικτικά του πόσο εκμεταλλεύτηκε αυτό που του δόθηκε. Οι διαρκείς αποκλεισμοί πριν το Q3 στις κατατακτήριες, η όχι σπάνια απουσία του από το βάθρο, τα συχνά λάθη του και η αδυναμία του να δείξει σε οποιαδήποτε στιγμή αν όχι εφάμιλλος, τουλάχιστον κοντά στον Verstappen, τον καθιστούν ζωντανή απόδειξη δύο πραγμάτων. Το πρώτο είναι ότι όντως, βλέποντας και τη δεύτερη θέση του παρά την πολύ κάτω του μετρίου σεζόν του, σχεδόν οποιοσδήποτε θα μπορούσε να έχει γίνει πρωταθλητής με την RB19 και την ομάδα από πίσω της. Το δεύτερο όμως είναι ότι δε θα μπορούσε ο καθένας να το καταφέρει με τον τρόπο που το έπραξε ο Verstappen. Ναι, ο Ολλανδός έγινε πρωταθλητής με το κορυφαίο μονοθέσιο του grid, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι πρωταθλητές στην ιστορία της Formula 1 (σπουδαία ακριβώς επειδή είναι τόσο λίγα τα δείγματα του αντιθέτου). Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν ήταν σχεδόν τρομακτικά γρήγορος πίσω από το τιμόνι.

Η Red Bull είναι η μεγάλη νικήτρια της ground effect εποχής μέχρι στιγμής και σαφώς βρίσκεται στην καλύτερη θέση για να συνεχίσει να ηγείται, ελέω και των ικανοτήτων του Adrian Newey και της μεγάλης απόστασης που έχουν να καλύψουν οι υπόλοιπες ομάδες για να τους φτάσουν. Αλλά επίσης και χάρη στο γεγονός ότι έχουν τον μάλλον καλύτερο οδηγό του grid αυτήν τη στιγμή έτοιμο να πάει στο κόκκινο οτιδήποτε του δώσουν. Είναι πολύ πιθανό η ισοπεδωτική κυριαρχία των Ταύρων να συνεχιστεί, ίσως όχι στο ίδιο επίπεδο με το 2023 καθώς οι υπόλοιπες ομάδες αρχίζουν σταδιακά να βρίσκουν λύσεις, αλλά και πάλι όντας ευρεία και αναμφισβήτητη. Σε μια τέτοια περίπτωση, μόνο αν ο Perez βρει τον παλιό καλό εαυτό του (και σε αντίθετη περίπτωση μάλλον θα δει την πόρτα της εξόδου) θα μπορέσει να υπάρξει ίσως μια αμφισβήτηση προς το πρόσωπο του Verstappen, αν και οι πιθανότητες του Μεξικάνου να νικήσει τον Ολλανδό τρεις φορές πρωταθλητή είναι μάλλον ελάχιστες ακόμα και έτσι. Η επιστροφή του ανταγωνισμού για την πρώτη θέση μπορεί να έρθει μόνο αν κάποια ομάδα κλείσει αυτόν το χειμώνα την ψαλίδα και βρεθεί κοντά ή και δίπλα στη Red Bull, κατόρθωμα που φαντάζει δύσκολο ύστερα από τα φετινά δρώμενα. Αν πάντως συμβεί, με τη Red Bull να λειτουργεί σαν καλολαδωμένη μηχανή και τον Verstappen στο παρόν του επίπεδο, η ισοφάριση στο μηχανικό μέρος φαντάζει ανεπαρκής για την εκθρόνιση.

Μακάρι ο ανταγωνισμός που είδαμε κάτω από τον Verstappen το 2023 να επεκταθεί και στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος για το 2024. Σε κάθε περίπτωση όμως, μην έχετε αμφιβολία. Μπορεί να είχαμε μια «βαρετή» σεζόν, τουλάχιστον όσον αφορά την πρωτιά, αλλά είδαμε επίσης μια κορυφαία ομάδα και έναν κορυφαίο οδηγό να συνδυάζονται στην καλύτερή τους περίοδο.

Καλή Χρονιά.