Ο Kimi Raikkonen, μπαίνοντας σήμερα στο 40ο έτος της ζωής του και έχοντας στο ενεργητικό του στην F1 311 αγώνες, 103 βάθρα και 21 νίκες σε σύνολο 17 χρόνων, σίγουρα είναι ένας από τους οδηγούς που θα μείνουν στην ιστορία για πολλούς και διαφόρους λόγους.
Λόγω λοιπόν τον γενεθλίων του γηραιότερου οδηγού αυτήν τη στιγμή στο grid, ας θυμηθούμε στιγμές από αυτήν τη μακροχρόνια ιστορία του στον μαγικό κόσμο της Formula 1, φτάνοντας μέχρι τις καλύτερες.
10. 2008
Αποτυχία για τον Raikkonen είναι η ανεπιτυχής υπεράσπιση του τίτλου για το 2008. Μετά το θρίαμβο του 2007, πολλοί είχαν υποθέσει ότι ο Φινλανδός θα συνεχίσει να κρατάει το νούμερο ένα δικό του στη Ferrari, όπως και ο προκάτοχός του Michael Schumacher, αλλά τελικά κατέληξε να παίζει υποστηρικτικό ρόλο στον τότε team-mate του, Felipe Massa.
Ο Raikkonen έκανε ένα δυνατό ξεκίνημα στη σεζόν, κατακτώντας δύο νίκες και δύο επιπλέον θέσεις στο βάθρο στους πρώτους πέντε αγώνες της σεζόν, αλλά τα πράγματα άρχισαν γρήγορα να χαλάνε μετά από ένα λάθος του στο Grand Prix του Μονακό, όπου και τερμάτισε στην ένατη θέση μετά την επαφή που είχε με τον Adrian Sutil.
Μετά τη σύγκρουσή του Kimi και ενώ προηγουμένως βρισκόταν στη μάχη για τη πρωτοπορία με τον Hamilton στο Spa, ο Felipe Massa βρέθηκε με διαφορά μπροστά του στην κατάταξη και ο Φινλανδός παραιτήθηκε για να βοηθήσει τον Βραζιλιάνο να κερδίσει τον τίτλο σε μια αντιστροφή ρόλου του προηγούμενου έτους.
Προς το τέλος τη σεζόν επανήλθε με τη ίδια δυναμικότητα που είχε στο ξεκίνημα της, λαμβάνοντας τρεις διαδοχικές τρίτες θέσεις που ήταν αρκετές ώστε να κλέψει τη τρίτη θέση από τον Robert Kubica στο πρωτάθλημα οδηγών. Παρ ‘όλα αυτά, η σειρά των σφαλμάτων που έγιναν μεταξύ αυτών των δύο ισχυρών περιόδων οδήγησε στο να χάσει ο Raikkonen τόσο τον τίτλο του, όσο και το νούμερο 1 στο Scuderia.
9. 2019
Το γεγονός ότι η τρέχουσα σεζόν κατατάσσεται στις δέκα σημαντικές στιγμές του Raikkonen θα αναφέρεται περισσότερο για τους αγώνες του σε άλλες χρόνιες απ’ότι τις επιτυχίες του σε αυτή. Ακόμα κι έτσι, είναι μία απόφαση που τον επέστρεψε στις μεσαίες ομάδες και τον ίδιο εκεί απ’όπου ξεκίνησαν όλα.
Ο Raikkonen, αφού δεν ήταν τίποτα περισσότερο από έναν βοηθό και υπερασπιστή του Sebastian Vettel για τέσσερις σεζόν στη Ferrari, θεώρησε άμεσα αναγκαίο να μπορεί να οδηγεί ελεύθερα και για τον εαυτό του, παίρνοντας μάλιστα τους πρώτους του βαθμούς στους πρώτους τέσσερις αγώνες για την Alfa Romeo, γνωστή στο παρελθόν ως Sauber.
Οι τερματισμοί του στη πρώτη δεκάδα έχουν παρέλθει μετά το καλοκαίρι, αλλά αυτό είναι περισσότερο μια αντανάκλαση της έλλειψης ανάπτυξης του μονοθεσίου και όχι της μορφής του Kimi. Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, ο ίδιος εξακολουθεί να βρίσκεται μπροστά από τον team-mate του Antonio Giovinazzi με 27 βαθμούς διαφορά και έχει τερματίσει πίσω από το Ιταλό μόνο δύο φορές.
8. 2018
Η Σύμφωνη επιστροφή του Raikkonen στην Ferrari ήταν εντέλει ανεπιτυχής, καθότι χρόνο με τον χρόνο βρισκόταν όλο και πιο πίσω από τον team-mate του Vettel. Ωστόσο, στην τελευταία σεζόν του με τη Ferrari πριν αντικατασταθεί από τον Charles Leclerc, ο Kimi ξαναβρήκε επιτέλους κάτι από το παλιό του εαυτό.
Στάθηκε άτυχος που έχασε τη νίκη στον πρώτο αγώνα στη Μελβούρνη, όπου φαινόταν να έχει καλύτερο ρυθμό από τον Vettel αλλά έκανε την εμφάνιση του ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και παρέδωσε στο Γερμανό τη νίκη, αλλά η κακή τύχη συνεχίστηκε στο Μπαχρέιν, όπου εγκατέλειψε μετά την έξοδό του από τα pit-stop πολύ νωρίς.
Ευτυχώς, ο Iceman έσπασε το ρόδι και ξέφυγε από την κακή του τύχη και από το Grand Prix της Γαλλίας βρέθηκε σε πέντε συνεχόμενα βάθρα πριν κατακτήσει τελικά άλλη μία νίκη, την πρώτη του από το 2013, στο Austin, κρατώντας έξοχα τον Lewis Hamilton από πίσω του.
Ο Raikkonen τελείωσε τη σεζόν με 12 βάθρα, όπως και ο Vettel, μία νίκη και 251 βαθμούς, οι οποίοι ήταν αρκετοί για να βρεθεί τρίτος στο πρωτάθλημα οδηγών. Δεν ήταν μια υπέροχη σεζόν για κανένα λόγο για τον ίδιο, αλλά απέδειξε ότι υπάρχει ακόμα φλόγα μέσα του.
7. 2002
Η πρώτη του εμφάνιση με το νούμερο επτά ήταν η πιο αναξιόπιστη αλλά συνάμα και εντυπωσιακή σεζόν του Iceman στην McLaren. Η βρετανική ομάδα εντυπωσιάστηκε με την πρώτη σεζόν του τότε 22χρονου στο σπορ και έτσι τον επέλεξε να αντικαταστήσει τον συμπατριώτη του Mika Hakkinen, τοποθετώντας τον δίπλα στον David Coulthard.
Η τότε ονομαστική του αξία φάνηκε να σπιλώνεται από μία τρομερή εποχή για τον Raikkonen, με τον ίδιο να σημειώνει μόνο έξι βαθμούς σε έξι αγώνες και να τερματίζει πίσω από τον ομόσταβλό του. Ωστόσο, το μονοθέσιο του υπέφερε εξαιρετικά από κακή αξιοπιστία, και οι οκτώ από τις έντεκα εγκαταλείψεις του ήταν χωρίς δική του υπαιτιότητα.
Από τους έξι αγώνες από τους οποίους το μονοθέσιο έφτασε στον τερματισμό, ο Kimi τερμάτισε δύο φορές 4ος, τρεις φορές 3ος και μία φορά 2ος. Επιπλέον, από τους τρεις αγώνες που ο ίδιος και ο Coulthard τερματίσαν και οι δύο τους, ο Raikkonen ήταν ο επικεφαλής της McLaren δύο φορές.
Συνολικά, ο τερματισμός σε κάθε αγώνας εντός των τεσσάρων πρώτων, η κατάκτηση τεσσάρων βάθρων στην πρώτη του σεζόν σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες του αθλήματος δεν είναι καθόλου κακή αρχή για έναν λαμπερό 22χρονο.
6. 2001
Πολλά βλέμματα στράφηκαν προς τον Raikkonen όταν μπήκε στη Formula 1 το 2001. Έχοντας οδηγήσει μόνο 23 αγώνες στις χαμηλότερες κατηγορίες, η FIA δεν ήταν βέβαιη ότι πληρούσε της προϋποθέσεις για να οδηγήσει στη Formula 1. Παρ ‘όλα αυτά, αφού αυτός και ο Sauber κέρδισαν την ψήφο εμπιστοσύνης της FIA, έδωσαν τη προσωρινή άδεια και ο Φινλανδός άρπαξε την ευκαιρία και με τα δύο χέρια.
Ο παρθενικός του αγώνας ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακός καθώς τερμάτισε στην 6η θέση, παίρνοντας και τους πρώτους του βαθμούς, και έσβησε κάθε αμφιβολία που υπήρχε πέντε αγώνες αργότερα, όταν τερμάτισε 4ος στην Αυστρία. Με ένα μονοθέσιο που ήταν αναξιόπιστο και καθόλου εντυπωσιακό, δεν θα το πίστευε κανείς προηγουμένος ότι θα τερμάτιζε στην πρώτη πεντάδα δύο φορές πριν από το τέλος της πρώτης του σεζόν.
Ο Kimi τελείωσε τη σεζόν τρεις βαθμούς πίσω από τον πιο έμπειρο ομόσταβλο του Nick Heidfeld, και σε συνδυασμό των βαθμών και των δύο ήταν αρκετοί για να δώσει στη Sauber τη καλύτερη επίδοση στη τότε εποχή. Το πιο σημαντικό, ήταν ότι οι εμφανίσεις του Φιλανδού ήταν αρκετά καλές ώστε να πείσουν τη McLaren να δώσει θέση σε αυτόν για την σεζόν του 2002 και όχι στον Heidfeld.
5. 2013
Μετά την αποδείξει ότι το είχε ακόμα μέσα του ύστερα από την επιστροφή του στο άθλημα την προηγούμενη σεζόν, ο Raikkonen συνέχισε να εδραιώνεται ως ένας από τους καλύτερους οδηγούς της Formula 1 το 2013, παρά τα ορισμένα προβλήματα που είχε.
Τα πράγματα ξεκίνησαν ονειρικά για τον Φινλανδό, καθώς κέρδισε τον πρώτο αγώνα της σεζόν στη Μελβούρνη έχοντας ξεκινήσει από την 7η θέση, χάρη σε μια εξαιρετική στρατηγική. Στη συνέχεια είχε πέντε τερματισμούς στη δεύτερη θέση στο πρώτο μισό της σεζόν και ήταν δεύτερος στο πρωτάθλημα μετά από την Ουγγαρία, και ουσιαστικά ήταν στη μάχη του τίτλου.
Ωστόσο, η πρόκληση του τίτλου του θα καταρρεύσει στο δεύτερο μισό της σεζόν. Η βελτιωμένη μορφή ομόσταβλού του Grosjean, οι φήμες που τον συνέδεαν με τη Ferrari και η εμφάνιση των ειδήσεων ότι δεν είχε πληρωθεί από τη Lotus καθ ‘όλη τη σεζόν, είχαν αρνητικό αντίκτυπο στα αποτελέσματά του και έφυγε από την ομάδα δύο αγώνες πριν το τέλος της σεζόν.
Παρ ‘όλα αυτά, μία νίκη και οκτώ βάθρα σημείωσαν μια ακόμα δυνατή σεζόν για την ομάδα. Επιπλέον, έσπασε το ρεκόρ των διαδοχικών τερματισμών εντός βαθμών, βέβαια αυτό έγινε μεταγενέστερα αφού εκκρεμούσαν οι βαθμοί από τον αγώνα του Μονακό λόγω εξέτασης αποτελέσματος από την FIA.
4. 2003
Εντέλει, έχοντας ένα μονοθέσιο αρκετά γρήγορο και αρκετά αξιόπιστο για να ανταγωνιστεί την κορυφή, το 2003 ήταν η πρώτη σεζόν που ο Raikkonen έδειξε πραγματικά πόσο ταλαντούχος οδηγός ήταν.
Ήταν άμεσα σαφές ότι ο Kimi επρόκειτο να είναι ένα από τους διεκδικητές του τίτλου εκείνη τη σεζόν καθώς κέρδισε τη πρώτη του νίκη στη Μαλαισία και βρέθηκε σε άλλα πέντε βάθρα στους έξι πρώτους αγώνες, δίνοντας μάχες με τον Michael Schumacher και την Ferrari.
Ακόμη και όταν η εξέλιξη του μονοθεσίου έμεινε στάσιμη και η Ferrari γινόταν όλο και ταχύτερη, ο Raikkonen διατηρήθηκε στη μάχη του τίτλου, χάρη σε μια ισχυρή παρουσία του στη τελική φάση της σεζόν που βρέθηκε στη δεύτερη θέση σε τρεις από τις τέσσερις τελευταίους αγώνες.
Σε τελική ανάλυση, δεν ήταν αρκετή αυτή η προσπάθεια καθώς τελείωσε δύο βαθμούς πίσω από τον Schumacher, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να κερδίσει τον παρθενικό του τίτλο, αν βέβαια δεν είχε την εγκατάλειψη από κινητήρα στη Γερμανία, και αν το μονοθέσιο του ήταν λίγο πιο γρήγορο. Ακόμα, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι τελείωσε τη σεζόν τέσσερις βαθμούς μπροστά από τον team-mate του Coulthard, ο Kimi εκείνη τη σεζόν πήρε ότι μπορούσε από τη McLaren του.
3. 2012
Όταν ο Raikkonen επέστρεψε στη Formula 1 μετά από δύο σεζόν αποχής, πολλοί αμφισβήτησαν τα κίνητρα και τις ικανότητές του. Έλα όμως που από τον Δεκέμβριο, τους είχε διαψεύσει όλους.
Παρά το γεγονός ότι συχνά δυσκολευόταν στης κατατακτήριες, ο Iceman είχε ένα παιχνίδι στον αγώνα του, που εμφανίστηκε από το πρώτο του Σαββατοκύριακο όπου ξεκίνησε 17ος και κέρδισε δέκα θέσεις την Κυριακή, και στο Μπαχρέιν, όπου ξεκίνησε 11ος και τερμάτισε 2ος, το καλύτερο αποτέλεσμα από την επιστροφή του.
Ο ίδιος όμως θα έφτανε ακόμη πιο ψηλά, παίρνοντας την πρώτη του νίκη από το 2009 και για τη Lotus τη πρώτη από το 1987. Οι περισσότεροι θα το θυμάστε καλύτερα από το team radio της ομάδας, αλλά σίγουρα ήταν μια εκπληκτική κίνηση από μόνη της, με τον Φιλανδό να κρατάει τον Fernando Alonso πίσω του στο τέλος του αγώνα.
Τελικά, ήταν μια σχεδόν τέλεια εποχή για τον Raikkonen. Ολοκλήρωσε κάθε αγώνα χωρίς να χάσει βαθμούς εκτός από έναν, βρέθηκε σε επτά βάθρα και πήρε τη τρίτη θέση στο πρωτάθλημα, μπροστά από τους Lewis Hamilton, Jenson Button, Mark Webber και Felipe Massa, όλοι που θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι οδηγούσαν ανώτερα μονοθέσια.
2. 2007
Μπορεί να μην το θεωρούμε το καλύτερο, αλλά το 2007 ήταν το πιο σημαντικό και αξέχαστο του Raikkonen, καθώς κέρδισε το πρώτο και μοναδικό του παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μετά από την μετακόμιση του από τη McLaren στη Ferrari, αντικαθιστώντας τον μέγιστο Schumacher, η πίεση στους ώμους του Kimi δεν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη.
Μετά τη νίκη του στο πρώτο αγώνα της σεζόν, η προσοχή του κόσμου σύντομα μεταπήδησε από τον Iceman στη μάχη της McLaren μεταξύ Hamilton και Alonso, κάτι που του ταίριαξε τέλεια. Ενώ οι δύο επικεντρώθηκαν στο να χτυπήσουν ο ένας τον άλλον, ο Kimi βρέθηκε κάτω από τα ραντάρ των αντιπάλων και πήρε εύκολα δύο ακόμα νίκες στο πρώτο μισό της σεζόν, πράγμα που τον έφερνε κοντά στον τίτλο.
Το πρωτάθλημα το κέρδισε στους τελευταίους επτά αγώνες. Καθώς οι Alonso και Hamilton παραπαίουν – ποιος μπορεί να ξεχάσει το λάθος Βρετανού στην Κίνα; Ο Raikkonen συνέχισε να συγκεντρώνει βαθμούς, κάνοντας προσωπικές νίκες σε κάθε αγώνα και λαμβάνοντας υπόψιν μια από τις πιο αξέχαστες νίκες του στη Βραζιλία την τελευταία ημέρα που το έχρισε και παγκόσμιος πρωταθλητή.
Πολλοί λένε ότι ο Kimi κέρδισε τον τίτλο από τα ατυχήματα της McLaren, αλλά χωρίς αμφιβολία τον κέρδισε ο ίδιος, κερδίζοντας τους περισσότερους αγώνες, σπάζοντας τα ρεκόρ των γύρων και αντιμετωπίζοντας σωστά την τεράστια πίεση ενός αγώνα τίτλου σε αντίθεση με τους αντιπάλους του.
1. 2005
Οι περισσότερες νίκες, τα περισσότερα βάθρα, οι περισσότερες poles και οι περισσότεροι βαθμοί (η πρώτη χρονιά που μπήκε το τρέχον σύστημα βαθμολόγησης). Α, και αναμφισβήτητα η καλύτερη του νίκη. Αυτός ήταν ο Raikkonen στα πολύ, πολύ καλύτερα του.
Ήταν η συνέχεια από ένα απογοητευτικό 2004 και φάνηκε πως τα πράγματα δεν θα πήγαιναν καλύτερα όταν τελείωσε 8ος και 9ος στους πρώτους δύο αγώνες. Εντούτοις, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή, καθώς κέρδισε δύο συνεχόμενους αγώνες στην Ισπανία και το Μονακό, βάζοντας τον εαυτό του πίσω τον Alonso.
Όπως συμβαίνει συχνά με το Raikkonen, η καλύτερη οδήγηση του ήρθε στο τέλος της σεζόν, καθώς κέρδισε τέσσερις από τους τελευταίους επτά αγώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός απίστευτου θριάμβου στην Suzuka. Εκεί, ο Φινλανδός ξεκίνησε από το πίσω μέρος του grid, και αφού έδωσε την δική του μάχη ενάντια σε όλους και όλα πέρασε τον Schumacher και πραγματοποιώντας εκπληκτικούς γύρους πριν τα pit-stop βρέθηκε μπροστά από τους προπορευόμενους του Webber και Button, αλλά πίσω από τον πρωτοπόρο Fisichella. Όντας σε δαιμονιώδη φόρμα εκείνη την ημέρα, πέρασε τον Ιταλό στον τελευταίο γύρο και κατέκτησε την μία απίστευτη νίκη.
Σε οποιαδήποτε άλλη σεζόν, ο Raikkonen πιθανότατα θα είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Ένας εντυπωσιακά συνεπής Fernando Alonso και δύο DNF στο Σαν Μαρίνο και τη Γερμανία σήμαιναν ότι δεν επρόκειτο να γίνει, αλλά σίγουρα ήταν ο κορυφαίος Iceman που είδαμε ως σήμερα.
Και επειδή στο F1fan.gr ποτέ δεν συμβιβαζόμαστε και θέλουμε πάντα να προχωράμε μπροστά, μπορείς να μας ακολουθήσεις στο Facebook, και στο Instagram, όπως επίσης και να γραφτείς στο εβδομαδιαίο Newsletter μας!
