Το F1fan.gr συνεχίζει το διμερές αφιέρωμά του σε έναν από τους θρύλους της Formula 1, τον Sir Stirling Moss. Μετά τους αγώνες 10-6 του προηγούμενου αφιερώματος, έρχονται οι κορυφαίοι πέντε του Βρετανού πρωτοπόρου στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.5. Grand prix Μαρόκο, 1958 (Vanwall VW5, 1ος)
Ο Moss έδειξε πως θα μπορούσε να διαχειριστεί την πίεση μιας πορείας τίτλου, κάνοντας όλα όσα είναι δυνατό να γίνουν στο Grand Prix του Μαρόκο το 1958, στο φινάλε εκείνης της σεζόν, αλλά και πάλι όμως δεν τα κατάφερε.
Έφτασε στο Μαρόκο έχοντες αναδειχθεί νικητής σε 3 από τα 9 Grand Prix εκείνης της σεζόν, αλλά και πάλι βρισκόταν πίσω από τον Hawthorn, ο οποίος ήταν ο μοναδικός οδηγός που είχε κερδίσει στους υπόλοιπους αγώνες.
Ο Moss έπρεπε να κερδίσει, να θέσει τον ταχύτερο γύρο (που και τότε έδινε έναν βαθμό) και ο Hawthorn να τερματίσει το πολύ 3ος, ώστε να αναδειχθεί πρωταθλητής για το 1958.
Η pole position πήγε στον Hawthorn, αλλά λόγω πολύ προσεκτικής εκκίνησης, ο Moss πήρε την πρωτιά. Η Ferrari του Phil Hill βρισκόταν πίσω από τη Vanwall του Moss, ώστε να τον πιέσει, την ώρα που ο Hawthorn στην άλλη Ferrari, υπερασπιζόταν την 3η θέση από τον Tony Brooks της έτερης Vanwall.
Οι Moss και Hill αντάλλασσαν συνεχώς ταχύτερους γύρους, εν τέλει όμως η Vanwall ήταν πιο γρήγορη, με τον Αμερικάνο Hill να έχει και έξοδο ενόσω κατεδίωκε τον Moss. Ο επιπλέον βαθμός του ταχύτερου γύρου, καθώς και οι 8 βαθμοί της πρώτης θέσης που δίνονταν τότε πήγαν στον Moss, όμως δύο εξελίξεις μέσα στον αγώνα δεν τον βοήθησαν.
Η πρώτη ήταν η εγκατάλειψη του Brooks, ο οποίος είχε προσπεράσει τον Hawthorn, λόγω αστοχίας κινητήρα. Η δεύτερη, προβλέψιμη όμως, εξέλιξη, ήταν η εντολή που έδωσε η Ferrari στον Hill να αφήσει τον Hawthorn να ανέβει στη 2η θέση.
Ο Hawthorn τερμάτισε σχεδόν ενάμιση λεπτό πίσω από τον Moss, όμως πέτυχε τους απαραίτητους βαθμούς ώστε να στεφθεί πρωταθλητής. Ήταν ο πρώτος Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής και στέφθηκε με διαφορά ενός βαθμού από τον Moss.
Το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα είχε σημαντικές επιπτώσεις στον Moss. “Πραγματικά με πόνεσε και καταράστηκα την τύχη μου που για 4η σερί σεζόν με έφερνε 2ο”, είχε δηλώσει ο Moss στην αυτοβιογραφία του. “Εντός λίγων ημερών όμως, συνειδητοποίησα πως δεν είχε και τόσο πολλή σημασία. Το φιλοσόφησα πολύ περισσότερο, και ίσως, έγινε πιο ώριμος”.
4. BRDC International Trophy, 1961 (Cooper T53P, 1ος)
Αυτός ο αγώνας μπαίνει στη λίστα επειδή ο Moss τον διάλεξε ως τον καλύτερο αγώνα του σε βρεγμένο οδόστρωμα. Δεδομένου ότι ακόμα και σήμερα αποτελεί έναν από τους κορυφαίους οδηγούς στο βρεγμένο, η γνώμη του σίγουρα μετρά.
Παρά τις προειδοποιήσεις που υπήρχαν, πολλές Βρετανικές ομάδες βρισκόντουσαν σε άρνηση σχετικά με τους κινητήρες των 1.5 λτ που είχαν θεσμοθετηθεί από τη F1 το 1961. Υπήρξε αρκετή υποστήριξη στη Βρετανία για τους κινητήρες των 2.5 λτ, έτσι διοργανώθηκε μια σειρά αγώνων υπό την ονομασία “Intercontinental Formula”.
Ο Moss κέρδισε συνολικά 3 από τους 5 αγώνες του International Trophy, και ο αγώνας στο Silverstone, με πάνω από 230 μίλια, ήταν ο πιο εντυπωσιακός του.
Ο Bruce McLaren ηγούνταν του 1-2-3 που έκανε η Cooper στις στεγνές δοκιμές, με τον Moss 2o μπροστά από τον εν ενεργεία πρωταθλητή, Jack Brabham.
Στην εκκίνηση ο Brabham πετάχτηκε μπροστά, με τον αγώνα να έχει τρομερή βροχή, με πίσω του τους McLaren και Moss. Ο Moss κατάφερε να ανέβει πρώτος στον 23ο από τους 80 γύρους, αλλά από τότε και μετά κυριολεκτικά εξαφανίστηκε. Στον 54ο γύρο βρέθηκε εκ νέου πίσω από τον Brabham, μόνο και μόνο για να του ρίξει γύρο.
Μετά από 2h41m αγώνα, όπου πολλοί οδηγοί, όπως οι Surtees, McLaren και Hill, είχαν αντιμετωπίσει προβλήματα με τις καιρικές συνθήκες, ο Moss πήρε την καρό σημαία, ένα γύρο μπροστά από τον Brabham και 2 γύρους μπροστά από όλους τους άλλους.
“Πραγματικά μου άρεσε να τρέχω στο βρεγμένο, επειδή οι υπόλοιποι το σιχαίνονταν”, είχε δηλώσει ο Moss σε αδημοσίευτη συνέντευξη του 2016 από το Autosport. “Έλεγα σε όλους πόσο τέλειοι ήταν οι βρόχινοι αγώνες. Πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτά που κάνεις όταν είσαι σε βρεγμένο οδόστρωμα”.
“Η βροχή αύξησε τις ευκαιρίες μου στον αγώνα και ίσως ήταν ο καλύτερος αγώνας μου σε βρόχινες συνθήκες. Πραγματικά είχε νεροποντή, με το ζόρι έβλεπες πιο πέρα από το μονοθέσιό σου”.
3. Nurburgring 1000km, 1959 (Aston Martin DBR1/300, 1ος)
Εάν υπάρχει διαμάχη σχετικά με το ποιος εκ των Fangio ή Moss ήταν καλύτερος σε ένα μονοθέσιο grand prix, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος μπορούσε να οδηγήσει αυτοκίνητο αγώνων στα 50s. Ο Moss πραγματικά ήταν το σημείο αναφοράς, είτε οδηγούσε για τη Mercedes-Benz, είτε για την Aston Martin είτε για τη Maserati, με την οποία σχεδόν κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα motorsports το 1959.
Κλειδί σε αυτό ήταν ο αγώνας των 1000km του Nurburgring. Ο ιδιοκτήτης της Aston Martin, David Brown, αποφασισμένος να κερδίσει στο Le Mans, είχε αποφασίσει να μην παρευρεθεί. Δεδομένων και των νικών της DBR1 τα προηγούμενα δύο χρόνια εκεί, ο Moss κατάφερε τον manager της ομάδας, John Wyer να του δώσει ένα αυτοκίνητο.
Ο Moss, κατετάγη 4ος. Όμως κυριολεκτικά εξαφάνισε τις Ferrari και Porsche στα πρώτα στάδια του αγώνα, συνεχώς κάνοντας χρόνους κάτω από το ρεκόρ πίστας, και χτίζοντας διαφορά μισού γύρου.
Ο λόγος όμως που ο αγώνας αυτός μπαίνει στους κορυφαίους του είναι αυτό που έγινε στη συνέχεια. Ο Moss έδωσε στον teammate του, Jack Fairman, το τιμόνι στον 17ο από τους 44 γύρους. Με τη βοήθεια και της βροχής, οι Ferrari έκλειναν συνεχώς τη διαφορά των 5 λεπτών που είχε χτίσει ο Moss, ενώ και ο Fairman, προσπαθώντας να προσπεράσει έναν από τους τελευταίους οδηγούς έπεσε σε χαντάκι.
Ο Fairman, κατάφερε να σπρώξει το αυτοκίνητο πάλι στην πίστα και το έφερε στα pits. O Moss, ο οποίος ετοιμαζόταν να φύγει από την πίστα, μπήκε και πάλι στην DBR1 και προσπάθησε να ξανανέβει στην πρωτιά. Βρισκόταν σε εκείνο το σημείο πάνω από ένα λεπτό πίσω, στην 4η θέση.
Με τελείως διαφορετικό ρυθμό από όλους τους άλλους, ο Moss ανέβηκε 2ος όταν ο poleman, Jean Behra, έφερε την Ferrari του στα pits, ώστε να αναλάβει ο Brooks.
O Phil Hill, στην έτερη Ferrari, πέρασε τον Brooks για τη 2η θέση, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να κυνηγήσει τον Moss. Στα 3/4 της απόστασης, ο Moss έδωσε την Aston του στον Fairman, ο οποίος συνέχισε να χάνει έδαφος και πάλι.
Τότε, τη σκυτάλη πήρε και πάλι ο Moss, ο οποίο ξεκίνησε εκ νέου κυνήγι. Με λιγότερους από 6 γύρους να απομένουν, ο Moss κατάφερε να περάσει τον Hill και να εξασφαλίσει την τρίτη του νίκη στο Nurburgring με 41 δευτ. διαφορά. Κατέβασε επίσης το ρεκόρ πίστας για αγωνιστικά αυτοκίνητα κατά 11 δευτ.
2. Grand Prix Μονακό, 1961 (Lotus 18, 1ος)
To 1961 o Moss βρισκόταν στο απόγειό του και βρέθηκε και πάλι όμως στον ρόλο του underdog. Οι Ferrari 156 ήταν το καλύτερο μονοθέσιο εκείνης της χρονιάς, και έχασε την πρωτιά μόλις σε δύο περιστάσεις. Και τις δύο φορές, αυτή χάθηκε από τον Moss με την ιδιόκτητη και με μικρότερη δύναμη Lotus 18.
Αν και η νίκη του Moss στο Nurburgring σε μικτές συνθήκες θα μπορούσε να μπει σε αυτή τη λίστα επίσης, η επιτυχία του στο Μονακό είναι πιο διάσημη, ενώ ο αγώνας αυτός αποτελεί, σύμφωνα με τον ίδιο την καλύτερή του εμφάνιση.
Ο Moss πήρε την pole και βρέθηκε στην πρωτιά στον 14ο γύρο. Έχτισε διαφορά 8 δευτ., αλλά δεν ανέμενε να διατηρηθεί μπροστά.
Ο ρυθμός του, όμως, δεν βρήκε απάντηση από κανέναν. Ο ταχύτερός του γύρος ήταν 2.8 δευτ. ταχύτερος από αυτόν της pole του, και οι Ferrari δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο του αγώνα να τον ανταγωνιστούν.
Μετά από 100 γύρους, η Lotus πήρε την καρό σημαία, 3.6 δευτ. μπροστά από τον Ginther της Ferrari, ο οποίος αργότερα θα διάλεγε αυτό τον αγώνα ως τον καλύτερο της ζωής του. Ο Moss είχε τέτοια αξία και εκτίμηση, που το να χάσεις από αυτόν με ένα ανώτερο μονοθέσιο δεν ήταν ντροπή.
1. Mille Miglia, 1955 (Mercedes 300SLR, 1ος)
Σε αυτό τον αγώνα ο Moss είχε, κατά κοινή ομολογία, το καλύτερο μονοθέσιο, ο ταχύτερος από αυτόν teammate του, είχε εγκατάλειψη λόγω κινητήρα, ενώ είχε και σημειώσεις για την πίστα από τον δημοσιογράφο Denis Jenkinson. Όμως αυτός ο αγώνας με τις δυσκολίες του, σίγουρα ανεβάζουν την αξία της νίκης τους Moss κατά πολύ.
Ο συγκεκριμένος αγώνας 1000 μιλίων στην Ιταλία έχει κερδηθεί μόλις 2 από τις 23 φορές που διεξήχθη από μη Ιταλούς. Ο Moss ήταν ο 2ος που κέρδιζε, κάνοντας και ρεκόρ τελικής ταχύτητας.
Στις προηγούμενες τρεις εμφανίσεις του στο MIlle Miglia, ο Moss είχε εγκαταλείψει σε όλες. Αυτή τη φορά όμως, η Mercedes είχε κάνει πολύ καλή προετοιμασία, κάτι που αναγνώρισε και ο Moss στο βιβλίο του. Στο event, ο Βρετανός είχε την υποστήριξη του Jenkinson, ο οποίος είχε πολύ αναλυτικές σημειώσεις της διαδρομής, καθώς και ένα σύστημα χειρονομιών ώστε να δείχνει στον Moss τι να αναμένει στη συνέχεια.
Ο αγώνας ήταν τόσο σημαντικός, που συμμετείχαν 521 αυτοκίνητα. Τα πρώτα αυτοκίνητα ξεκίνησαν στις 9 μ.μ. του Σαββάτου, ξεκινώντας από τα πιο αργά στα πιο γρήγορα. Έτσι, ο Moss ξεκίνησε στις 7:22 π.μ. το πρωί της Κυριακής…
H δυάδα Moss και Jenkinson αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Σε δύο περιπτώσεις έπεσαν πάνω σε αχυρόμπαλες, παραλίγο να τρακάρουν με βενζινάδικο στην Pescara, ενώ έπεσαν και σε χαντάκι μετά από κλείδωμα στα φρένα.
Λίγο πριν τη Ρώμη, το συγκεντρωμένο πλήθος ανάγκασε τον Moss να επιβραδύνει, ως “ηθική ασφάλεια”, αλλά και πάλι ο Βρετανός βρισκόταν πρώτος στους χρόνους.
“Παίρναμε τις στροφές με τέρμα το γκάζι, κάτι που δεν θα μπορούσα να κάνω ποτέ μόνος μου σε έναν δρόμο που δεν γνώριζα, και περνώντας πάνω από τυφλούς δρόμους με 170 mph, γνωρίζοντας ακριβώς τι θα με περίμενε από τις σημειώσεις”, δήλωσε ο Moss στο βιβλίο My Greatest Race.
10 ώρες αφότου έφυγαν από την Brescia, οι Moss και Jenkinson επέστρεψαν, έχοντας πετύχει ένα ανυπέρβλητο ρεκόρ μέχρι σήμερα στο MIlle Miglia, με μέση ταχύτητα 97.9 mph.
“Ήταν μια από τις μεγαλύτερες στιγμές μου στην κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού”, αναγνώρισε ο Moss. “Από όλους τους αγώνες στους οποίους έτρεξα, δεν μπορώ να βρω κάποιον με τον οποίο θα μπορούσα να τον συγκρίνω”.
Σε αυτό το σημείο, το αφιέρωμα στους κορυφαίους αγώνες του Sir Stirling Moss τελειώνει. Αν και ο Moss έτρεξε σε μια εποχή που οι περισσότεροι τουλάχιστον από εμάς δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε, το να διαιωνίζονται τα επιτεύγματα των οδηγών από τότε αποτελεί ευθύνη μας, καθώς είναι η ζωντανή ιστορία της F1, αυτό που σφυρηλάτησε τις επόμενες γενιές του αθλήματος, τις οποίες ζούμε εμείς σήμερα.
Και επειδή στο F1fan.gr ποτέ δεν συμβιβαζόμαστε και θέλουμε πάντα να προχωράμε μπροστά, μπορείς να μας ακολουθήσεις στο Facebook, και στο Instagram, όπως επίσης και να γραφτείς στο εβδομαδιαίο Newsletter μας!
