Η πορτοκαλί αρμάδα του Max Verstappen

Ο Max Verstappen είναι ένα από τα πολυσυζητημένα πρόσωπα της Formula 1 τα τελευταία χρόνια. Ανεξαρτήτως αν προκαλεί την συμπάθεια ή την εμπάθεια του καθενός από εμάς, είναι ένας εκ των κορυφαίων οδηγών αυτή την στιγμή με όλα τα φόντα να γράψει ιστορία. Άλλωστε έχει ήδη έναν Παγκόσμιο Τίτλο στο παλμαρέ του (η ιστορία αυτό έγραψε, ορθώς ή όχι μικρή σημασία θα έχει σε 20 χρόνια), και κακά τα ψέματα είναι έτοιμος να προσθέσει άλλον έναν, αυτή την φορά χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβήτησης.

Αυτό όμως που χρίζει περαιτέρω επεξήγησης, είναι η συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα του Ολλανδού Πρωταθλητή. Γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, όταν σκεφτόμαστε διαχρονικά οδηγούς με κλάση, ειδικά εκτός πίστας, ο Verstappen δεν είναι ένας από αυτούς. Η βασική αιτία για αυτό είναι ο πατέρας του, Jos Verstappen, που εμφύσησε στον νεανία Max μια ακατάπαυστη ανταγωνιστικότητα, μια άσβεστη επιθυμία για διάκριση σε βαθμό παθολογικό, σε σημείο που ο νεαρός Ολλανδός ήταν και είναι έτοιμος να ξεπεράσει τα όρια του για βρεθεί στην κορυφή.

Ενδεχομένως να ισχυριστείτε ότι αυτό είναι το υλικό των πρωταθλητών, κι ενδεχομένως να έχετε κάποιο δίκιο. Όμως που σταματάει η έμπνευση κι η προετοιμασία και που ξεκινάει η ψυχική κακοποίηση ενός έφηβου; Κι ας μην ξεχνάμε ότι σαν πατρικό πρότυπο ήταν κάκιστο. Πολλές φορές κατηγορήθηκε από την Sophie Kumpen, μητέρα του Max, για βίαιη συμπεριφορά, απειλές και παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων.

Αν λοιπόν συνυπολογίσουμε τους παραπάνω παράγοντες, μάλλον ο νεαρός Max εξελίχθηκε καλύτερα από ότι θα περίμενε κανείς. Οφείλουμε βέβαια να πούμε ότι όπως και στην περίπτωση του Sebastian Vettel, η φινέτσα μπορεί να έρθει με τα χρόνια, άλλωστε υπάρχουν σαφή σημάδια βελτίωσης στην νοοτροπία του Verstappen.

Όμως εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: εφόσον ισχύουν τα παραπάνω, γιατί ακολουθεί τον Verstappen μια πορτοκαλί αρμάδα σχεδόν όπου κι αν αγωνίζεται;

Ο πρώτος λόγος είναι πολύ απλός. Ο Verstappen αυτή την στιγμή κερδίζει. Είναι ο άνθρωπος που εκθρόνισε τον δυνάστη του αθλήματος στην υβριδική εποχή, Lewis Hamilton. Ένα ποσοστό του κοινού της F1 ήθελε απεγνωσμένα αλλαγή πρωταθλητή, είτε επειδή θεωρούσε το θέαμα μονότονο, είτε επειδή αντιπαθούσε τον Βρετανό πρωταθλητή. Αυτό το κοινό ο Verstappen το κέρδισε με τον τρόπο που κοίταξε στα μάτια τον Hamilton, έναν άνθρωπο που είχε ξεχάσει πώς νιώθεις όταν χάνεις. Βέβαια, αν η F1 εισέλθει σε μια εποχή παντοκρατορίας του Ολλανδού, είναι πολύ πιθανό το νέο ουδέτερο κοινό που θα δημιουργηθεί να στραφεί στον επόμενο οδηγό που θα απαιτήσει τον Παγκόσμιο Τίτλο, για τους ίδιους λόγους.

Ο δεύτερος λόγος είναι η καταγωγή του Verstappen. Συνολικά, μόλις 16 Ολλανδοί οδηγοί έχουν τρέξει στην Formula 1 από το 1952 έως και σήμερα. Ο Verstappen είναι ο μόνος που έχει κατακτήσει Παγκόσμιο Τίτλο, νίκες σε GP, Pole Position. Επίσης έχει συλλέξει τους περισσότερους βαθμούς αναμεσά τους, και είναι ένας εκ των δύο που έχουν ανέβει σε βάθρο (ο δεύτερος είναι ο πατέρας του). Ενδεικτικά αναφέρω πως μερικοί από τους 16 είναι οι Jan Lammers,  Giedo van der Garde που αγωνίστηκε με το project της Caterham F1 το 2013, κι ο Christijan Albers.

Γίνεται επομένως κατανοητό ότι η Ολλανδία έχει μηδαμινή παράδοση στην F1. Είναι ένας λαός που παραδοσιακά παρακολουθεί ποδόσφαιρο, ποδηλασία, χειμερινά αθλήματα και στίβο. Έχουν δει αθλητές όπως οι Johan Cryff και Marco Van Basten. Αλλά και πιο πρόσφατους, όπως η Ireen Wüst, η κορυφαία σκέιτερ ταχύτητας στον πάγο, και ο Sven Kramer σκέιτερ αποστάσεων στον πάγο. Dafne Schippers δρομέας στα 100 και 200 μέτρα στίβου, η αξεπέραστη Sifan Hassan με το πρόσφατο τριπλό μετάλλιο στα 1.500 – 5.000 – 10.000 μέτρα σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην ποδηλασία, η Marianne Vos κι ο Mathieu van der Poel.

Παρόλα αυτά, ο πιο δημοφιλής Ολλανδός αθλητής θεωρείται πλέον ο Max Verstappen με διαφορά. Αυτό αποδεικνύεται κι από το sold out στο Zandvoort. Ένα Grand Prix που δεν είχε διοργανωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 80, μέσα σε δύο χρόνια ξαναστήθηκε και έσπασε κάθε ρεκόρ προσέλευσης. Τα επιτεύγματα του Ολλανδού ενέπνευσαν τους συμπατριώτες του να έρθουν πιο κοντά στην Formula 1 για να τον υποστηρίξουν. Για έναν λαό που δεν είχε ποτέ ξανά έναν Πρωταθλητή να τους εκπροσωπεί στο άθλημα, είναι στιγμές πρωτόγνωρες.

Φρενίτιδα σαν κι αυτή δεν συναντούμε συχνά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η ατμόσφαιρα στο Zandvoort, με το απόλυτο πορτοκαλί να επικρατεί στις κερκίδες, έρχεται να προστεθεί στην κατακόκκινη Monza του Michael Schumacher, στο κιτρινοπράσινο Interlagos του Ayrton Senna, ακόμη και στο φωσφοριζέ κίτρινο Misano του Valentino Rossi.

Το να γραφτεί το όνομα του Verstappen με γράμματα χρυσά σαν των προαναφερθέντων είναι κάτι πολύ δύσκολο να συμβεί, το γεγονός όμως ότι έβαλε στον χάρτη της Formula 1 μία ολόκληρη χώρα είναι κάτι αδιανόητο, και συνάμα μια κληρονομιά που κουβαλούν ελάχιστοι οδηγοί.

Ρίξτε μια ματιά στις δηλώσεις του Stefano Domenicalli στο Zandvoort. Έπλεξε το εγκώμιο του Ολλανδού, και μάλιστα σε επίπεδο stardom τον εξίσωσε με τον Schumacher! Εξέφρασε την ικανοποίηση του για την προσέλευση του κόσμου, θέτοντας το ως παράδειγμα προς μίμηση για τα υπόλοιπα Grand Prix, αν και προφανώς οι ποδοσφαιρικές συμπεριφορές τύπου καπνογόνων ή αποδοκιμασιών προς οδηγούς δεν έχουν καμία θέση στην Formula 1 και πρέπει να εκλείψουν άμεσα.

Μην έχετε αμφιβολία, πως η δημοφιλία του Verstappen δεν είναι κάτι αδιάφορο στον οργανισμό της F1. Με τον Hamilton να αδυνατεί να γιγαντώσει τον μύθο του, η ανάγκη για ένα νέο πρόσωπο που θα τραβήξει το κοινό, και θα δώσει νέο ενδιαφέρον ήταν αδήριτη. Ο Verstappen είναι αυτή την στιγμή η χήνα με τα χρυσά αυγά, και όσο γεννάει η F1 θα τρίβει τα χέρια της με ικανοποίηση.

Ταυτόχρονα όμως, όσο ο Verstappen μεγαλώνει ως φιγούρα τόσο μεγαλώνει και το ειδικό βάρος του λόγου του. Είναι ζωτικής σημασίας όταν απευθύνεται στο κοινό και απαιτεί να σταματήσουν οι αποδοκιμασίες προς το Hamilton, όταν φέρεται κατά του ρατσισμού ή όταν συντάσσεται υπέρ της παραμονής του Spa στο καλεντάρι. Αντίστοιχα στην περίπτωση του Nelson Piquet, έπρεπε να άμεσα να καταδικάσει τα λεγόμενα του Βραζιλιάνου, κι όχι να επιλέξει μια πιο ουδέτερη στάση. Τα αντανακλαστικά του πρέπει να είναι ακαριαία και ακέραια σε παρόμοιες μελλοντικές καταστάσεις. Άλλωστε οι μελλοντικοί φερέλπιδες που θα μπουν στο άθλημα, θα στραφούν στον πρώτο για έμπνευση και παραδειγματισμό.

Η Formula 1 σαν οργανισμός, σαν άθλημα αλλά και σαν κουλτούρα χορεύει τώρα πια στον ρυθμό του Max Verstappen. Οι μεγάλες προσωπικότητες των Hamilton, Vettel, Alonso αργά ή γρήγορα θα αποχωρήσουν και το πορτοκαλί παραλήρημα που ακολουθεί τον Ολλανδό σε κάθε του βήμα θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό το μέλλον της Formula 1. Μένει να δούμε σε ποια κατεύθυνση θα οδηγήσει ο Ολλανδός την κορυφαία κατηγορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού.