Γιατί αγαπάμε το Grand Prix του Μονακό;

Μέχρι τώρα η Formula 1 έχει επισκεφτεί μερικές πολύ ωραίες πίστες, αλλά πάντα υπάρχει κάτι λίγο ιδιαίτερο όσον αφορά το GP του Μονακό. Ορίστε κάποιοι λόγοι για τους οποίους το αγαπάμε και εμείς και εκατομμύρια θεατές του αθλήματος!

1.Είναι τρομερό θέαμα

Ακόμα και ένα μονοθέσιο της Formula 1 όταν κάνει βόλτες μόνο του στους δρόμους του Μονακό, αποτελεί θέαμα. Από το γρήγορο πέρασμα από το Hotel de Paris και το Casino, στην ευθεία με τέρμα το γκάζι μέσα στο τούνελ, και ύστερα ακολουθώντας κατά μήκος το λιμάνι με τα λαμπερά γιοτ, η συγκεκριμένη τοποθεσία είναι απλά καθηλωτική για αγώνες.

Όταν βάζεις στον ίδιο χώρο 20 μονοθέσια, το θέαμα γίνεται ακόμα καλύτερο. Παντού γύρω από την πίστα οι φίλαθλοι βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα αυτοκίνητα, οι κάμερες είναι απίστευτα κοντά στη δράση ενώ οι οδηγοί περνάνε με υψηλές ταχύτητες ανάμεσα από τις μπαριέρες. Ένα μονοθέσιο της F1 μπορεί να μην είναι σε θέση να πετύχει τις μέγιστες ταχύτητές του ή να περάσει από τις στροφές με πολύ υψηλές ταχύτητες στο πριγκιπάτο, ωστόσο η ελάχιστη απόστασή που υπάρχει με τα προστατευτικά δεξιά και αριστερά της πίστας και η στενή χάραξη απλά μεγεθύνουν την αίσθηση της ταχύτητας και προσφέρουν μια πρόκληση για τους οδηγούς, μια πρόκληση που δεν δίνει το δικαίωμα για ξεκούραση και περιθώρια λάθους, μια πρόκληση ανελέητη.

Και όλα αυτά γίνονται εν μέσω ενός καταπληκτικού φόντου, με το Μονακό να απλώνεται πάνω από την πίστα. Το σκηνικό αποτελεί μια φαντασίωση, η οποία δίνει την εντύπωση πως ποτέ δε θα μπορούσε να πάρει την έγκριση για να γίνονται αγώνες τη σύγχρονη εποχή, γεγονός που απλά συνεισφέρει στην ιδιαιτερότητα του αγώνα.

2. Οι οδηγοί κάνουν τη διαφορά

Είναι αλήθεια πως η δυσκολία που έχει το Μονακό ως προς τις προσπεράσεις μπορεί κάποιες φορές να οδηγήσει σε πολύ τυπικούς και διαδικαστικούς αγώνες, αλλά το να πει κάποιος ότι ο αγώνας είναι βαρετός αποτελεί υποτίμηση του ταλέντου των οδηγών μόνο και μόνο ως προς το να κρατήσουν τα μονοθέσια μακριά από τις μπαριέρες.

Ακόμα περισσότερο με τα φαρδιά μονοθέσια που υπάρχουν τώρα, ο χώρος για λάθος είναι απειροελάχιστος. Το μεγαλύτερο μέρος της πίστας απαιτεί πραγματική προσήλωση και αφοσίωση και σε κάποιες περιοχές αυτό σημαίνει οι οδηγοί να στρίβουν το μονοθέσιό τους προς τη μπαριέρα στο εσωτερικό της πίστας, πιστεύοντας πως θα έχουν υποστροφή και εν τέλει θα αποφύγουν το μεταλλικό προστατευτικό.

Πολύ σημαντική είναι και αυτοπεποίθηση στους δρόμους του Μονακό και χωρίς αυτή θα βρεις τον εαυτό σου να μην έχει τον απαιτούμενο για τις περιστάσεις ρυθμό. Αν και η απόδοση του μονοθεσίου παίζει και πάλι ρόλο, αυτός ο αγώνας είναι από τις περιπτώσεις όπου ο οδηγός μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ειδικά στις κατατακτήριες, εάν ένας οδηγός είναι αφοσιωμένος στο σκοπό του, άνετος με το μονοθέσιο και θετικός στο να πάρει κάποια ρίσκα υπάρχει η δυνατότητα να υπερβεί τις δυνατότητες που θα είχε το αυτοκίνητό του σε άλλες πίστες.

Το αρνητικό σε όλο αυτό είναι πως χρειάζονται ελάχιστα δευτερόλεπτα για το λάθος. Όσο γρήγορος και αν είσαι, ακόμα και αν το μονοθέσιο αποδίδει πολύ καλά, εάν κάνεις και το παραμικρό λάθος είναι πολύ πιθανό να καταλήξεις με ζημιά ή τουλάχιστον επαφή με τα προστατευτικά, κάτι που θα κοστίσει σημαντικό χρόνο. Και αν βρίσκεσαι εκτός θέσης στο Μονακό, είναι πολύ δύσκολο να επανορθώσεις γι’ αυτό.

3. Πολλοί θρύλοι έχουν κερδίσει εδώ

Άλλος ένας λόγος που το Μονακό είναι ένας αγώνας θρυλικός, είναι το γεγονός πως πάρα πολλά σπουδαία ονόματα έχουν καταφέρει να τον κερδίσουν. Όταν θυμάται κάποιος παλιούς αγώνες εδώ, του έρχονται στο μυαλό το ρεκόρ του Ayrton Senna με τις 6 νίκες, η πραγματικά αδιανόητα γρήγορη επίδοσή του στις κατατακτήριες του 1988 (παρόλο που δε μετουσιώθηκε εν τέλει σε νίκη) και οι 5 νίκες του Michael Schumacher με τις οποίες ισοφάρισε τις νίκες του Graham Hill. Άλλα σημαντικά ονόματα που έχουν κερδίσει εδώ είναι οι Alain Prost, Jackie Stewart, Juan Manuel Fangio, Niki Lauda, Fernando Alonso, Lewis Hamilton και Sebastian Vettel, με όλους αυτούς να έχουν κατακτήσεις πάνω από μια φορά το παγκόσμιο πρωτάθλημα και πολλές φορές τη νίκη στο πριγκιπάτο.

Τα ρεκόρ πολλών θρύλων του αθλήματος, και στο παρελθόν αλλά και στο παρόν, στο Μονακό συνεισφέρουν στο μεγάλο πρεστίζ που συνοδεύει μια νίκη εδώ. Αυτό όμως δε σημαίνει πως δε μπορούν να υπάρξουν και εκπλήξεις. Συγκεκριμένα, ο Jim Clark, ένας από τους μεγαλύτερους οδηγούς στην ιστορία του αθλήματος, δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει στο Μονακό, ενώ το 1996 τη νίκη κατέκτησε προς έκπληξη όλων ο Olivier Panis με τη Ligier, σε έναν αγώνα όπου μόνο τέσσερα μονοθέσια κατάφεραν να δουν την καρό σημαία.

4. Ξεκινάει μια ημέρα νωρίτερα

Τώρα, μην ξεχάσετε να σημειώσετε πως εδώ οι ελεύθερες δοκιμές ξεκινούν την Πέμπτη. Έτσι αν συντονιστείτε στις τηλεοράσεις σας για τις δοκιμές την Παρασκευή, θα απογοητευτείτε. Συγκεκριμένα, την Τετάρτη γίνεται η συνέντευξη τύπου, οι δύο πρώτες περίοδοι των ελεύθερων δοκιμών την Πέμπτη και η Παρασκευή είναι ημέρα ρεπό, γεγονός που ανεβάζει πολύ το σασπένς για την προετοιμασία των κατατακτηρίων. Και πάλι όμως οι οδηγοί έχουν επιλογές για την Παρασκευή, καθώς μπορούν να πάνε σε κάποια από τα πολύ αστραφτερά event που λαμβάνουν χώρα, γεγονός που μάλλον θα τους χαροποιεί…

Αυτό κατά κάποιο τρόπο ανακουφίζει ένα μέρος από την πίεση των ομάδων όσον αφορά τις προετοιμασίες, αλλά και πάλι δράση υπάρχει καθώς ο κεντρικός αγώνας της Formula 2 γίνεται την Παρασκευή.

Ένας από τους λόγους για του οποίους επικράτησε το έθιμο των δοκιμών την Πέμπτη είναι πως στο παρελθόν τις Παρασκευές υπήρχε αγορά σε κάποιους από τους δρόμους τις πίστας, αλλά και πάλι, ανεξαρτήτως παραδόσεων, υπάρχει μια επιπλέον ημέρα για να δούμε μονοθέσια να τρέχουν στην πίστα, οπότε γιατί να μην το θέλουμε;

5. Είναι το μέρος όπου ο κόσμος θέλει να φανεί

Έχουμε ήδη αναφερθεί σε κάποια από τα εντυπωσιακά γιοτ που αγκυροβολούν στο λιμάνι για το Σαββατοκύριακο του Grand Prix τα οποία πολύ συχνά θα στεγάζουν και κάποιες διασημότητες όμως. Ως ένας αγώνας που συμπεριλαμβάνει πολλά event της υψηλής κοινωνίας, το Μονακό είναι το ιδανικό μέρος για κάποια από τα πιο γνωστά πρόσωπα. Στο grid βλέπουμε πολύ συχνά διάσημους αθλητές, καλλιτέχνες, μοντέλα, σχεδιαστές και πολλά ακόμα οι οποίοι αποτελούν μέρος του πιο αστραφτερού Σαββατοκύριακου στο πρόγραμμα της F1.

Ωστόσο δεν είναι μόνο ένας αγώνας κατάλληλος για τους διάσημους και τους πλούσιους. Σαφώς και για να τον παρακολουθήσετε ως φίλαθλοι δε θα πρέπει να έχετε πρόβλημα να ξοδέψετε το κάτι παραπάνω, αλλά το ωραίο είναι πως η πίστα ανοίγει μετά από κάθε απόγευμα δράσης κατά το Σαββατοκύριακο του αγώνα, με το τελευταίο κομμάτι της πίστας ουσιαστικά να μένει κλειστό για την κίνηση καθώς μετατρέπεται σε ένα τεράστιο μέρος για χορό για τα μπαρ που καταλαμβάνουν την περιοχή από την πισίνα μέχρι και τη Rascasse.