Ανοικτή επιστολή Marc Marquez: Σας ευχαριστώ όλους, είμαι γεμάτος ελπίδα για το μέλλον

Ο Marc Marquez απευθύνθηκε στους απανταχού φιλάθλους του MotoGP μέσω της επίσης ιστοσελίδας, και μίλησε ανοικτά για την απόφαση να υποβληθεί σε ένα ακόμα χειρουργείο στο ταλαιπωρημένο δεξί του χέρι. Αποκάλυψε την πορεία της αποθεραπείας του, τους ανθρώπους που έχει δίπλα του, και κλείνοντας τόνισε πως βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής αλλά θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον δούμε ξανά να αγωνίζεται. Αναλυτικά η ανοικτή επιστολή του 8 φορές παγκόσμιου πρωταθλητή.

«Έχω λάβει πολλά μηνύματα ενθάρρυνσης από εσάς, τους θαυμαστές, και τα εκτιμώ πολύ, ειδικά σε τέτοιες στιγμές. Θέλω να σας ενημερώσω πώς τα πάω με την ανάρρωσή μου.

Η ιδέα ότι ίσως χρειαζόταν να κάνω άλλη μια επέμβαση υπήρχε από τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους. Ελέγχαμε περιοδικά το χέρι μου, για να δούμε την εξέλιξη του κατάγματος μετά το τρίτο χειρουργείο. Όταν ήρθε η περίοδος προετοιμασίας, ήθελα να πείσω τον εαυτό μου ότι μπορώ να το κάνω, με μότο τη φράση «η δύναμη είναι στο μυαλό». Αλλά καθώς ξεκίνησε η σεζόν, συνειδητοποίησα ότι υπήρχαν σοβαροί περιορισμοί. Στο μυαλό μου ήλπιζα να αγωνιστώ όλη τη σεζόν –καθώς το οστό δεν είχε σταθεροποιηθεί 100% από την τρίτη επέμβαση–, αλλά γνωρίζοντας τα όριά μου και κρύβοντας την ταλαιπωρία, για να αποφύγω τις καθημερινές ερωτήσεις. Μόνο οι πιο κοντινοί μου γνώριζαν την κατάσταση.

Η καθοριστική στιγμή ήρθε περίπου στο Γαλλικό GP, όταν όλα ήταν προετοιμασμένα για μια τρισδιάστατη αξονική τομογραφία. Πήραμε την απόφαση να κάνουμε νέα επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες με εξέπληξε πολύ, λόγω του πώς είχαν προγραμματίσει την περίοδο πριν και μετά την επέμβαση. Είναι πολύ διαφορετικό από την Ισπανία. Η μετεγχειρητική περίοδος ήταν πολύ γρήγορη, πήρα αμέσως εξιτήριο και άδεια να πετάξω και μπόρεσα να επιστρέψω σπίτι. Η προετοιμασία, από την άλλη, ήταν πολύ προσεκτικά σχεδιασμένη και όλα είχαν γίνει αρκετά εκ των προτέρων.

Πριν την επέμβαση ήμουν σε πολύ καλή διάθεση, αλλά τις ώρες που ακολούθησαν ένιωθα χειρότερα, από την αναισθησία και από τον πόνο. Πέρασα άσχημα για δύο ή τρεις μέρες, αλλά επειδή δεν ήταν η πρώτη φορά που χειρουργήθηκε το χέρι μου και ήξερα ήδη πώς θα ένιωθα, ήξερα ότι ο πόνος ήταν φυσιολογικός και ότι θα υποχωρούσε αργότερα.

Τώρα νιώθω αρκετά καλά, γιατί δεν υπάρχει πόνος. Έχω ακόμα το χέρι μου ακινητοποιημένο και κάνω ελαφριές ασκήσεις παθητικής κινητικότητας. Έχω κίνητρο, γιατί το συναίσθημα είναι καλό, και είμαι ενθουσιασμένος που θα ξεκινήσω την αποκατάσταση μόλις μου το πουν οι γιατροί, για να δουν αν το χέρι μου λειτουργεί όπως θα έπρεπε.

Αυτή την στιγμή με κατακλύζει ένα αίσθημα ελπίδας. Λόγω του τρόπου με τον οποίο οδηγούσα και αγωνιζόμουν, δεν έβλεπα τον εαυτό μου να είμαι στη μοτοσυκλέτα για πολύ περισσότερο – ίσως άλλο ένα ή δύο χρόνια. Μετά την παρέμβαση στο Rochester, υπάρχει η ελπίδα ότι μπορώ να συνεχίσω να αγωνίζομαι χωρίς πόνο και να διασκεδάζω με την μηχανή.

Περιμένω να γίνει ακτινογραφία την έκτη εβδομάδα. Ανάλογα με το αποτέλεσμα αυτής της ακτινογραφίας, θα επιλέξουμε τον δρόμο για την αποκατάσταση. Μέχρι τότε, απολαμβάνω μερικές διακοπές, γιατί δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε την αποκατάσταση 100% ακόμα.

Αυτή τη στιγμή, αν και φαίνεται ότι έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, προγραμματίζω καλά την κάθε μέρα. Σηκώνομαι νωρίς και πηγαίνω μιάμιση ώρα περπάτημα. Στη συνέχεια, προσπαθώ να κρατάω τον εαυτό μου απασχολημένο με κλήσεις με την ομάδα, με την οικογένειά μου ή με πράγματα γύρω από το σπίτι. Τα απογεύματα έχω ξεκινήσει να δουλεύω απαλά στο κάτω μέρος του σώματος και λίγο στο αριστερό μου χέρι.

Μερικές φορές σταματάω για να σκεφτώ τα κίνητρα και στην περίπτωσή μου, το μόνο συμπέρασμα που καταλήγω είναι ότι το δικό μου προέρχεται από το πάθος και τον ενθουσιασμό. Παραμένει το ίδιο όπως είναι για περισσότερα από δέκα χρόνια. Με ωθεί επίσης να σκέφτομαι τον στόχο, που είναι να διασκεδάζω και να αγωνίζομαι σε καλό επίπεδο, χωρίς να υποφέρω ή να πονάω.

Πρέπει να πω ότι δεν περπατώ μόνος αυτό το μονοπάτι προς την ανάκαμψη. Με έχουν υποστηρίξει αναβάτες όπως ο Àlex Crivillé –που πέρασε κάτι παρόμοιο–, ο Alberto Puig –ο οποίος είναι ο άνθρωπος με τον οποίο έχω τις περισσότερες επαφές, γιατί είναι και ο Team Manager της Repsol Honda Team– και επίσης με τον Mick Doohan – γιατί είχε αρκετά σοβαρά τραύματα. Είναι οι άνθρωποι που με έχουν συμβουλέψει περισσότερο και τους ευχαριστώ για την υποστήριξή τους.

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στον Rafa Nadal, ο οποίος ακόμα και όταν ο κόσμος νόμιζε ότι τελείωσε, κατάφερε να ξεπεράσει τον πόνο και να κερδίσει ξανά. Ήμουν μαζί του στο Masters 1000 της Μαδρίτης. Ξέρω όλα όσα έχει υποστεί και γι’ αυτό είναι σημείο αναφοράς για μένα, γιατί αν και δεν είναι στα καλύτερά του, είναι ικανός να κερδίσει τουρνουά όπως το Roland-Garros. Θυμάμαι ότι σε μια συνέντευξη Τύπου παραδέχτηκε ότι ο πόνος του άλλαξε τη διάθεση και το καταλαβαίνω.

Πριν σας αποχαιρετήσω, θέλω να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά για την υποστήριξη που λαμβάνω από όλους εσάς. Υπόσχομαι ότι θα κάνω ό,τι μπορώ για να αγωνιστώ ξανά και να περάσουμε καλά μαζί.»

-MM93