Editorial – part3/3 – Ποια είναι η αξία του Vettel;

Μετά τις αποδοκιμασίες και το θέμα του αν είναι βαρετή ή όχι η περίοδος κυριαρχίας του Vettel, ας σχολιάσουμε λίγο και τις επιδόσεις που έχει σε αυτά τα χρόνια από την ένταξη του στην Scuderia Toro Rosso και έπειτα.

Αξίζει τη γιούχα; Φυσικά και όχι!

Αξίζει την πρωτιά και τα πρωταθλήματα;

Από το 2008 φάνηκε το άστρο του, όπου στην μικρή ιταλική ομάδα όπου είχε σύνηθες τις θέσεις στη δεύτερη δεκάδα, ξαφνικά βρέθηκε ο Vettel μετά από μία μικρή περίοδο εξικοίωσης, να την ανεβάσει 9 φορές μέσα στην κορυφαία οκτάδα, παίρνοντας και την πρώτη του νίκη στη Monza.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι τυχαία πρώτος. Σαφέστατα και του παρέχεται από το 2010 ένα πολύ καλό μονοθέσιο στη Red Bull από τον Adrian Newey και όλους τους μηχανικούς της ομάδας.
Το 2011 ήταν αναμφισβήτητα κορυφαίο μονοθέσιο, αλλά το 2012 ήταν κοντά με τα μονοθέσια της Ferrari και της McLaren, ενώ φέτος έχουμε την Mercedes να είναι άξιος αντίπαλος σε μερικές πίστες με εμφατικό τρόπο κυρίως στα προκριματικά.

5 Poles για τον Vettel φέτος όσες έχει και ο Hamilton, με τον Rosberg να παίρνει τις υπόλοιπες 3, κάνοντας το 8-5 υπέρ της Mercedes έναντι της Red Bull, και καμία για τις υπόλοιπες ομάδες.

Ο Vettel μπορεί να αποδοκιμάζεται από μερίδα οπαδών, αλλά σίγουρα είναι ταχύτατος σε απόλυτο ρυθμό προκριματικών έχοντας μαζέψει ήδη 41 Pole positions, έναντι του επίσης ικανού Hamilton που είναι στις 31, και τον Alonso να έπεται στις 22.

Επίσης έχει μία ικανότητα την οποία δύσκολα τη βρίσκεις σε άλλο οδηγό. Με την εκκίνηση του αγώνα ή την συνέχιση του μετά από περίοδο αυτοκινήτου ασφαλείας, μπορεί να συγκεντρωθεί και να οδηγήσει σε ξέφρενο συγκριτικά ρυθμό, δημιουργώντας απόσταση ασφαλείας από τους ακόλουθους του, όχι μόνο ενός δευτερολέπτου για τη ζώνη DRS, αλλά πολλών περισσότερων για να έχει το κεφάλι του ήσυχο και μετά να διαχειριστεί όπως κρίνει τον υπόλοιπο αγώνα.

Αυτό το ξεπέταγμα δεν το έχει κανείς άλλος.

Μία υποθετική ‘κατηγορία’ που ακούγεται, είναι το ότι ξεκινάει από μπροστά και χάνεται, ενώ όταν είναι πίσω δεν κάνει κάτι… Πέρα από περιπτώσεις που μπορεί να μην βολεύεται καθόλου το μονοθέσιο σε κάποια πίστα, που συμβαίνει σε όλους τους οδηγούς κατά καιρούς, ας θυμηθούν μερικοί, το GP του Abu Dhabi το 2012 (video ολόκληρου αγώνα) για παράδειγμα όπου ξεκίνησε από το Pitlane και τερμάτισε τρίτος, ακριβώς πίσω από τον Alonso…
…και μετά να θυμηθούν και τι έκανε με την Toro Rosso που είχε μέτριο αυτοκίνητο, όπως είπαμε και στην αρχή.

Επίσης μπορείτε να δείτε πάντα την σύγκριση με τον team-mate του καθενός, ειδικά όταν παίζονται και πρωταθλήματα στη μέση.
Είναι κάπως περίεργο, αυτό που είναι ευρέως γνωστό για τους Νο2 οδηγούς, στο πόσο πιο κάτω είναι οι δεύτεροι οδηγοί σε σχέση με τους πρωταθλητές, με τα ίδια μονοθέσια, και στο τέλος πόση αναγνώριση παίρνουν οι πρωταθλητές και αντίθετα την στάμπα που μένει στα Νο2…
Όταν κυριαρχούσε ο Schumacher το 2000-2004, λεγόταν ότι ο Schumacher υπερέχει του Barrichello καθώς ο Νο2 δεν έκανε τίποτα αντίστοιχο με τα ίδια αυτοκίνητα.
Το 2005 και το 2006 ο Alonso είχε τους διπλάσιους βαθμούς από τον team-mate του, Fisichella όταν πήρε τα δύο πρωταθλήματά του.
Το 2008 ο Hamilton είχε διπλάσιους από τον Kovalainen.
Διαφωνεί κανείς για την κλάση των Νο1 με Νο2 πιλότων;

Αναρωτιέμαι… στην περίπτωση Vettel και Webber, το 2011 που είχε 130 βαθμούς διαφορά και 100 βαθμούς το 2012… αυτό πως συνεχίζει να κάνει τον Vettel “έναν ακόμα τυχαίο, και άχρηστο οδηγό”…?

Ο γραφών, δεν δηλώνει fan του Vettel σε καμία περίπτωση… αλλά 3 πρωταθλήματα, 33 νίκες, και 41 poles, στα 26 χρόνια του, δεν τα λες άσχημα, ούτε τυχαία.

Αυτά ας τα αναλογιστούν όσοι τον αποδοκιμάζουν χωρίς σεβασμό, και μετέπειτα να αναζητήσουν την πηγή του κακού στις δικές τους ομάδες, γιατί αποδίδουν κάτω από το αναμενόμενο, και να παραπονεθούν εκεί…

…αλλά ακόμα και τότε, να συνεχίσουν να αγαπάνε τις ομάδες τους, να υποστηρίζουν τους οδηγούς που προτιμάνε, και πάνω απ’ όλα να αγαπάνε το άθλημα!

Στέλιος Αλεπίδης